Να σταματήσει η κατασκευή ΜΕΑ στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης

 

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ερώτηση στην Κομισιόν για το συνεχιζόμενο έγκλημα

 

 

Τους μεγάλους κινδύνους για την υγεία και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης από την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στον Λαγκαδά καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οπως θυμίζει στο σχετικό κείμενο η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, πρόσφατα εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) Δυτικού Τομέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, που βρίσκεται στη φάση της δημοπράτησης. Ο διαγωνισμός γίνεται με τη μορφή ΣΔΙΤ και αφορά την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων και Μονάδας Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒΑ), συνολικής δυναμικότητας 335.000 τόνων απορριμμάτων κατ' έτος. Αφορά 10 δήμους των ΠΕ Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Πιερίας, Πέλλας και τον δήμο Παιονίας. Η ΜΕΒΑ θα καλύπτει τους δήμους Βόλβης, Λαγκαδά, Νεάπολης - Συκεών, Αμπελοκήπων - Μενεμένης, Παύλου Μελά καθώς και το 35% του δήμου Θεσσαλονίκης.

Ναι! Στον Σοσιαλισμό δεν πείνασε κανείς!

 

 

Φορώντας μία λευκή μπλούζα με κόκκινα γράμματα με τα αρχικά της Σοβιετικής Ένωσης και ένα σφυροδρέπανο, η Τζούλια Νόβα, ευρύτερα γνωστή για τη συμμετοχή της στο τηλεπαιχνίδι «Ο τροχός της Τύχης», επέλεξε να ανακοινώσει την εγκυμοσύνη της με ένα ποστ στο instagram.

Στα λίγα αρνητικά σχόλια που ακολούθησαν την ανάρτησή της, η Τζούλια Νόβα, η οποία έχει καταγωγή από την Ουκρανία, όχι μόνο υπεραμύνθηκε της επιλογής της, αλλά με απλά λόγια εξήγησε πώς έζησαν οι γονείς της και οι παππούδες της την οικοδόμηση του σοσιαλισμού: «Όσο ήταν η Σοβιετική Ένωση δεν πείνασε κανείς από όσους γνωρίζουμε, υπήρχε δωρεάν παιδεία, δωρεάν νοσήλια, δουλειά και γενικά δεν είχε κακή ποιότητα ζωής ο κόσμος. Σπούδαζες και το ίδιο το κράτος κοιτούσε να σου βρει θέση εργασίας και ήξερες πως δεν θα έχεις άγχος για την επιβίωσή σου» τόνισε χαρακτηριστικά με τα λιποθυμικά επεισόδια να συνεχίζονται μέχρι το τελικό χτύπημα: «Και αν σκεφτείς ότι μετά την διάλυση, ο κόσμος πεινάει εκεί…».

Αη Στράτης, το στρατόπεδο 4.500 εξορίστων

 

7/9/1947

Από προσκύνημα στον Αη Στράτη, με αφορμή τα 100χρονα του ΚΚΕ

Πήραμε σήμερα την ανταπόκριση που δημοσιεύουμε παρακάτω από τον Αη-Στράτη. Ταχυδρομήθηκε στις 12 Αυγούστου και μόλις σήμερα (ύστερα από 25 ολόκληρες μέρες) έφτασε στα χέρια μας!

Ενας μήνας κλείνει σήμερα από την ημέρα που η πολιτεία των 7 τυράννων (σημ: η «επτακέφαλη» κυβέρνηση που σχηματίστηκε τον Γενάρη του 1947 από επτά πολιτικούς αρχηγούς και επικεφαλής τον τραπεζίτη Δημ. Μάξιμο) οδήγησε στο δρόμο της εξορίας τον ανθό του λαού. Ενα μήνα βρισκόμαστε καθηλωμένοι στον έρημο τούτο βράχο, ανάμεσα από δυο κάβους και δυο πλαγιές που προβάλλουν καταμεσίς στο πέλαγος σαν δυο λαβίδες που σφίγγουν ασφυκτικά έναν ολόκληρο πληθυσμό 4.500 ανθρώπων. Είναι το στρατόπεδο του Αη Στράτη, ο τόπος του μαρτυρίου, όπου αργά εξοντώνονται οι πολιτικοί εξόριστοι. Η θάλασσα απλώνει μπροστά μας την απεραντοσύνη της, το ξερονήσι πίσω μας τις φαλακρές πλαγιές του, τη γύμνια και τη στειρότητα του με μοναδική ανάπαυλα τις ανάριες αστιβιές και βελανιδιές. Μα τα στόμια και τα νώτα είναι φραγμένα με σινικά τείχη: Περιπολικά ολόγυρα στο νησί, απανωτά φυλάκια στις πλαγιές και τα φαράγγια στομώνουν την αναπνοή, κόβουν το νήμα της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Ενας μήνας χρειάσθηκε για να πάρουμε ένα μήνυμα απ' τους δικούς μας κι άλλος τόσος καιρός για να τους πληροφορήσουμε κι εμείς που βρισκόμαστε. Κι όμως ήταν τόσο εύκολο να χε ιδρυθεί εδώ ένα ταχυδρομικό γραφείο που θα εξυπηρετούσε τόσον κόσμο. Αλλά είμαστε δεσμώτες.

Στον «πάγο» για άλλη μία φορά η Πανεπιστημιακή Αστυνομία!

 

ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

 

 

«Η κυβέρνηση μετράει και φοβάται την οργανωμένη διεκδίκηση, τους μαζικούς και πολύμηνους αγώνες μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, κόντρα στις απαγορεύσεις, τη στήριξη του οργανωμένου εργατικού κινήματος στα δίκαια αιτήματά μας», σημειώνει σε σχόλιό του το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με αφορμή δημοσιεύματα που επιβεβαιώνονται από δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι η είσοδος της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας στις σχολές αναβάλλεται και πάλι.

Και συμπληρώνει ότι:

Καταρρέουν με πάταγο

  Πηγή: Eurokinissi

 

Για μία ακόμη φορά, μία σειρά από μύθοι που καλλιέργησαν συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες οι αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα για να στρατεύσουν τον λαό στους στόχους και τα σχέδια του κεφαλαίου, καταρρέουν με πάταγο.

Τι έλεγαν; Οτι η «μεταρρύθμιση του παραγωγικού μοντέλου» και η «εξωστρέφεια της οικονομίας» θα οδηγήσουν σε καλύτερους μισθούς, περισσότερες και πιο καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας.

Σήμερα, η ανεργία παραμένει σταθερά πάνω από το 15%, η μερική απασχόληση και άλλες ελαστικές μορφές εργασίας αφορούν τις μισές τουλάχιστον από τις νέες θέσεις εργασίας και ο μέσος μισθός έχει μειωθεί κατά 24% τη δεκαετία 2009 - 2019.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι «καλύτεροι μισθοί» για τους νέους κυρίως εργαζόμενους μεταφράζονται σε ημερήσια «αύξηση» 0,4 ευρώ στον κατώτατο μισθό της πείνας (κι αυτό από το 2022), σύμφωνα με τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου.

Να μείνει στα χαρτιά!

 

Με δύο διαδοχικές εγκυκλίους του υπουργείου Εργασίας που εκδόθηκαν τις προηγούμενες μέρες, η κυβέρνηση τρέχει να βάλει σε εφαρμογή το αντεργατικό τερατούργημα του νόμου Χατζηδάκη. Εν μέσω πανδημίας, βιάζεται να ενεργοποιήσει και να κατοχυρώσει έναν νόμο που προσφέρει νέα όπλα στο κεφάλαιο, στον πόλεμο διαρκείας κατά της εργατικής τάξης.

Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η πρώτη εγκύκλιος αφορούσε την εφαρμογή εκείνων ακριβώς των διατάξεων που χτυπάνε το απεργιακό δικαίωμα, ενισχύουν το φακέλωμα των συνδικάτων, υπονομεύουν και ποινικοποιούν παραπέρα τη συνδικαλιστική δράση, στοχοποιούν τους αγωνιστές συνδικαλιστές, σε συνέχεια των νόμων που ψήφισαν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες κυβερνήσεις.

Κυβέρνηση και εργοδοσία καταλαβαίνουν πολύ καλά πως για να περάσει ο νόμος τερατούργημα, όπως και συνολικά η αντεργατική επίθεση που κλιμακώνεται, πρέπει να μπουν εμπόδια στον οργανωμένο αγώνα των συνδικάτων μέσα στους χώρους δουλειάς. Αυτός είναι ο φόβος τους, αυτό επιχειρούν να υπονομεύσουν.

Παράλληλα, με τη δεύτερη εγκύκλιο, η κυβέρνηση δίνει το «πράσινο φως» στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν στην επιβολή του απλήρωτου 10ωρου, στην αύξηση των υπερωριών, στις πιο φθηνές υπερωρίες. Λύνει τα χέρια τους να απολύουν «κατά το δοκούν» και μετατρέπει σε ακόμα πιο φθηνό, ευέλικτο και απροστάτευτο το εργατικό δυναμικό, ειδικά τους νέους εργαζόμενους, στους πιο «δυναμικούς» και κερδοφόρους κλάδους.