Η
φαντασία σε ό,τι αφορά το μασκάρεμα της αντιλαϊκής πολιτικής είναι ένα
από τα «ατού» του ΣΥΡΙΖΑ, που του αναγνωρίζουν άλλωστε τα αστικά
επιτελεία. Κάπως έτσι, ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος σε
συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» μίλησε για «μεταμνημονιακή
παρακολούθηση», χωρίς - υποτίθεται - νέους όρους και μέτρα... πέρα από
τα όσα η κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει. Το θέμα βέβαια δεν είναι το
ταλέντο της κυβέρνησης στη «λεξιπλασία», ούτε ο καβγάς ανάμεσα στα
αστικά κόμματα για τους όρους της «παρακολούθησης». Το θέμα για τους
εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ότι η «επόμενη μέρα», όπως και η
προηγούμενη, έχει για εκείνους μνημόνια διαρκείας και ευρωπαϊκά
εξάμηνα, «δικλίδες» δημοσιονομικής σταθερότητας και πρωτογενή
«πλεονάσματα» για δεκαετίες, μειώσεις στις συντάξεις και φοροληστεία.
Πάνω απ' όλα, έχει εργασιακούς χώρους - γκέτο της εργοδοσίας, με τα
εκατοντάδες αντεργατικά μέτρα να διασφαλίζουν το «ευνοϊκό επενδυτικό
περιβάλλον» για τους καπιταλιστές. Απ' αυτήν την άποψη, η «επόμενη μέρα»
είναι ήδη εδώ και ο λαός δεν πρέπει καθόλου να δει τους «τίτλους
τέλους» για να καταλάβει ότι οι ανάγκες του δεν χωράνε στα σενάρια των
καπιταλιστών και των κυβερνήσεών τους.