ΕΡΓΑ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Κι ενώ οι νεκροί από χθες αυξάνονται σε 15, με πέντε αγνοούμενους, στη Μάνδρα και Ν. Πέραμα Αττικής από τις  φονικές συνέπειες των καιρικών φαινομένων τα λόγια παρηγοριάς, η κήρυξη εθνικού  πένθους και οι πολιτικές υποσχέσεις προσπαθούν να αμβλύνουν την οργή, να διαχειριστούν αντιδράσεις.

Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ χαρακτηρίζει έγκλημα τις καταστροφές από τις πλημμύρες που κόστισαν ανθρώπινες ζωές δείχνοντας ως υπευθύνους «την πολιτική, που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με την περιφερειακή και τοπική διοίκηση», κατηγορώντας τους πως «υλοποιούν έργα και υποδομές, που αποφασίζονται με βάση την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

Εξηγούνται

Δεν κρύβει τη χαρά του για το υψηλό επίπεδο των σχέσεων Ελλάδας - ΗΠΑ ο πρέσβης τους στην Αθήνα και με κάθε αφορμή αισθάνεται την ανάγκη να την επιδεικνύει. Ετσι, μιλώντας τις προάλλες σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Ινστιτούτο για τη Μεσόγειο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (EPLO), είπε ανάμεσα σε άλλα: «Βρισκόμαστε σε μια στιγμή σήμερα, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, που μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς να πάμε τη σημερινή στενή σχέση σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Θεωρώ αυτό ότι είναι το καθήκον της ομάδας μου στην πρεσβεία, και ενθαρρύνομαι ότι αυτό είναι πολύ συνεπές με τα μηνύματα που ακούμε σήμερα από την κυβέρνηση». Δηλώσεις όπως αυτή (όπως και η αντίστοιχη του Τσίπρα περί ...«διαβολικά καλού» Τραμπ) ξεπερνούν τα στενά όρια της διπλωματίας και δείχνουν το βάθος των σχέσεων που αναπτύσσουν οι κυβερνήσεις των δυο κρατών, σε μια περίοδο κρίσιμη και επικίνδυνη από κάθε άποψη για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιες δηλώσεις μάς λύνουν και ορισμένες απορίες σε σχέση με γεγονότα που προέκυψαν τις τελευταίες μέρες. Οπως, για παράδειγμα, ποιους εξυπηρετούσαν οι αυτοαποκαλούμενοι «αντιεξουσιαστές» που προσπάθησαν προβοκατόρικα να εμποδίσουν τον αγωνιστικό γιορτασμό του Πολυτεχνείου και εγκατέλειψαν άρον - άρον το σχεδιασμό τους, όταν πια εκτέθηκαν και αφού προηγήθηκε ...εσωτερική συνεννόηση του χώρου. `Η εξηγούν καλύτερα γιατί στην τελευταία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο του Πολυτεχνείου δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο ΝΑΤΟ...

«Ευελιξία» παντού

Η αφιέρωση και του προχτεσινού εβδομαδιαίου δελτίου του ΣΕΒ στις «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» μόνο τυχαία δεν είναι. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου προπαγανδίζουν - και δεν το κρύβουν - ότι η εμπέδωση και η επέκταση της «ευελιξίας» σε όλο το μήκος και πλάτος της αγοράς εργασίας αποτελούν στρατηγική αναγκαιότητα, προκειμένου να υπηρετηθεί ο στόχος της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεών τους.

Οι διακηρύξεις τους ότι ενδεχόμενη επιστροφή στην «προ μνημονίων εποχή» αποτελεί κίνδυνο για την ανάκαμψη της οικονομίας και οι προκλητικοί τους ισχυρισμοί πως «η ευελιξία προστατεύει την απασχόληση» υπηρετούν αυτόν ακριβώς το στρατηγικό στόχο.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΕ «Νομιμοποίησε» τις 12 μέρες συνεχούς δουλειάς χωρίς ανάπαυση!

Καταργείται το δικαίωμα του εργαζόμενου να ξεκουράζεται για τουλάχιστον μία μέρα μετά από έξι μέρες εργασίας...

Το δρόμο για συνεχόμενη εργασία ακόμα και για 12 μέρες χωρίς ανάπαυση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 6 μέρες τη βδομάδα (ή αντίστοιχα για συνεχόμενη εργασία 10 ημερών χωρίς ανάπαυση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν 5 μέρες τη βδομάδα) ανοίγει με σχετική του απόφαση το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιφέροντας ένα ακόμα καίριο πλήγμα στα δικαιώματα των εργαζομένων και λύνοντας παραπέρα τα χέρια του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσής του ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του.

 Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο τίτλος του σχετικού δελτίου Τύπου του Δικαστηρίου της ΕΕ για την απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Νοέμβρη, «η εβδομαδιαία ανάπαυση εργαζομένων δεν πρέπει να χορηγείται υποχρεωτικά την ημέρα που έπεται έξι συνεχόμενων ημερών εργασίας»! Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ αφορά την απάντηση σε ερωτήματα που έθεσε το πορτογαλικό εφετείο του Πόρτο - μετά από προσφυγή εργαζόμενου - σχετικά με την ερμηνεία της αντεργατικής Οδηγίας 2003/88 της ΕΕ για «την οργάνωση του χρόνου εργασίας».