Φασκελοκουκούλωστα

Η εξέλιξη με την υπόθεση της «Ζήμενς» είναι πολύ σοβαρή. Πέρα από την κόντρα κυβέρνησης - Δικαιοσύνης, που βγαίνει και μ' αυτήν την αφορμή στην επιφάνεια και αξιοποιείται από τα άλλα κόμματα στην κριτική τους προς την κυβέρνηση, υπάρχει η ουσιαστική πλευρά, που κανείς βέβαια δεν πρόκειται να αναδείξει, επειδή όλοι «την ίδια γλάστρα ποτίζουν» σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση των ιερών και των όσιων του σάπιου καπιταλισμού. 

 

 Ποια είναι αυτή η πλευρά; Οτι ένα σκάνδαλο που απασχόλησε το αστικό πολιτικό σύστημα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αγγίζοντας τον πυρήνα της λειτουργίας του, τη σύμφυση δηλαδή του κράτους με τους επιχειρηματικούς ομίλους, πάει για παραγραφή.

 

 Ακόμα κι αν τελικά κάποιοι από τους εμπλεκόμενους καταλήξουν να καταδικαστούν, σε καμιά περίπτωση η εξέλιξη της υπόθεσης δεν είναι ανάλογη του θορύβου που προκάλεσε η αποκάλυψη και η διερεύνησή της. Βέβαια, όλα αυτά έγιναν νόμιμα. Οπως όλοι θυμόμαστε, και εξεταστικές επιτροπές συγκροτήθηκαν, και κλιμάκια βουλευτών πήγαν στο Μόναχο να εξετάσουν τον Χριστοφοράκο, και παραπομπές στη Δικαιοσύνη έγιναν, και δικάσιμοι ορίστηκαν, και κατηγορίες απαγγέλθηκαν.

 

 Κι όμως, η υπόθεση κατευθύνεται στα αζήτητα, επιβεβαιώνοντας την ικανότητα του αστικού πολιτικού συστήματος με την ίδια ευκολία που αποκαλύπτει ένα σκάνδαλο να το κουκουλώνει κιόλας, με «νόμιμα» πάντα μέσα...

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Προτείνουν συγκεκριμένο σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις

Απευθύνονται σε όλες τις συνδικαλιστικές Οργανώσεις και ζητούν να το προσυπογράψουν, πριν το καταθέσουν σε όλα τα πολιτικά κόμματα, πλην της Χρυσής Αυγής

Από παλιότερη κινητοποίηση για τις Συλλογικές Συμβάσεις

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα το σχέδιο νόμου που συντάχθηκε με πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για τις Συλλογικές Συμβάσεις. Την πρόταση αυτή την απευθύνουν σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, καλώντας να τη συνυπογράψουν και στη συνέχεια να την καταθέσουν σε όλα τα πολιτικά κόμματα, εκτός της Χρυσής Αυγής.
Με το σχέδιο νόμου καταργούνται διατάξεις που περιέχονται σε προηγούμενους αντεργατικούς νόμους, διασφαλίζονται πλήρως οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και οι Συμβάσεις, αποκαθίστανται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ, τα δώρα και τα επιδόματα σε όλους τους συνταξιούχους, οι όροι των κλαδικών Συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα του 2012, πριν την ΠΥΣ που τους ανέστειλε, ως βάση για τις νέες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.

Η πρωτοβουλία αυτή αποκτά ξεχωριστή σημασία, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συνεπικουρούμενες κι από άλλες δυνάμεις στο κίνημα, προσπαθούν να καλλιεργήσουν εφησυχασμό στους εργαζόμενους, να καθυστερήσουν αντιδράσεις, να υπονομεύσουν την οργάνωση της πάλης, που είναι αναγκαία μπροστά στη γενικευμένη επίθεση που ετοιμάζεται στο μέτωπο των Eργασιακών.

Όταν οι λέξεις χάνουν το νόημα τους

Γράφει ο 2310net //

«Μαζί ξεκινήσαμε μια πολιτική επανάσταση». Όχι, δεν είναι τα λόγια του Μαρξ στον Ένγκελς, ούτε του Τσε στον Φιντέλ. Είναι οι κουβέντες με τις οποίες αποφάσισε να εκφράσει τη στήριξή του στην Χίλαρι Κλίντον ο μέχρι πρόσφατα φερόμενος ως ριζοσπάστης υποψήφιος του χρίσματος των Δημοκρατικών, Μπέρνι Σάντερς.

Αυτά τα λόγια, έρχονται για να μας υπενθυμίσουν πόσο πολύ και πόσες πολλές λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους τα τελευταία χρόνια. Τι σημαίνει άραγε σήμερα επανάσταση για τους ομιλούντες την («μη ξύλινη») γλώσσα του συστήματος; Τι σημαίνει αριστερά; Τι σημαίνει εργασία, εργασιακά δικαιώματα; Τι σημαίνει συνδικαλισμός;

Η επανάσταση προφανώς έχει φτάσει να σημαίνει την πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από την εκλεκτή των μεγαλοκαπιταλιστών, εκείνη που σύμφωνα με τα παλιά λεγόμενα του Σάντερς τα έπαιρνε από funds ή κάνω λάθος;