Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024

Τα χειρουργεία... της ντροπής

 

Την περίοδο της πανδημίας, με τη μετατροπή όλων των νοσοκομείων σε «μιας νόσου», ανάμεσα στις πολλές άλλες συνέπειες για τον λαό ήταν και η αναβολή χιλιάδων χειρουργείων, αφού δεν υπήρχαν ούτε διαθέσιμα κρεβάτια στις κλινικές, ούτε ΜΕΘ, ούτε προσωπικό. Θύματα αυτής της εγκληματικής κατάστασης στα νοσοκομεία ήταν και πολλές χιλιάδες παιδιά, που τα χειρουργεία τους στα παιδιατρικά νοσοκομεία καθυστέρησαν για μήνες ή και για χρόνια. Η κυβέρνηση ισχυριζόταν τότε ότι η «απορρύθμιση» θα τελείωνε με το τέλος και της πανδημίας, χωρίς βέβαια να δίνει δεκάρα για το αν η καθυστέρηση σ' ένα σοβαρό χειρουργείο θα μπορούσε να αποβεί έως και μοιραία για τον ασθενή. Η πανδημική έξαρση τελικά εκτονώθηκε, αλλά τα χειρουργεία δεν μπήκαν ποτέ σε «σειρά». Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε, αφού οι τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές έκαναν αδύνατο να εξυπηρετηθούν τα χιλιάδες συσσωρευμένα χειρουργεία. Τα παιδιά ήταν κι εδώ τα μεγάλα θύματα, αφού πολλά απ' αυτά ...ενηλικιώθηκαν περιμένοντας να μπουν στο χειρουργείο!

Αντί όμως το κράτος να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας με προσωπικό και μέσα, έφερε τα απογευματινά χειρουργεία, όπου επί πληρωμή θα μπορεί ο ασθενής να παρακάμπτει την (ατελείωτη) λίστα. Τα γράφουμε όλα αυτά με αφορμή την είδηση ότι από την ερχόμενη Δευτέρα κινδυνεύουν να ανασταλούν τα χειρουργεία στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτών αναισθησιολογικού και χειρουργείου. Το πρόβλημα λοιπόν δεν ήταν ούτε η πανδημία, ούτε ο ...μετα-πανδημικός φόρτος. Το πρόβλημα ήταν και είναι αυτό το σάπιο σύστημα που αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες ως «κόστος» και δεν διστάζει να αφήσει χωρίς την αναγκαία ιατρική φροντίδα ακόμα και μικρά παιδιά! Κατά τ' άλλα, έχει το θράσος η κυβέρνηση, με τις πλάτες των ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, να εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των δικαιωμάτων και δη της «προστασίας του παιδιού». Σαν δεν ντρέπονται!

Είναι ο άνθρωπος κοινωνικο-βιολογικό ον;


Πηγή: Eurokinissi

 

Με αφορμή τη συζήτηση για τον νόμο της κυβέρνησης της ΝΔ για την επέκταση του πολιτικού γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια και την Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ανοίξει μια αντιπαράθεση ότι με τη θέση του το ΚΚΕ κατρακυλάει σε έναν «βιολογισμό», ακόμα και «δαρβινισμό», δηλαδή σε μια αντίληψη ότι το βιολογικό στοιχείο στην ανθρώπινη φύση προκαθορίζει το κοινωνικό.

Σε αυτό το σύντομο σημείωμα προφανώς δεν μπορούμε να αναπτύξουμε ολοκληρωμένα ένα τέτοιο μεγάλο ζήτημα, που ουσιαστικά αφορά την ίδια την ουσία του ανθρώπου. Ωστόσο, πράγματι, τα ζητήματα που προκύπτουν ως προέκταση του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα του πυρήνα του, δηλαδή τη δυνατότητα τεκνοθεσίας από τα ομόφυλα ζευγάρια, αγγίζουν την ίδια την ουσία του ανθρώπου.

Ας δούμε δύο παραδείγματα.