«Πάτρα - Αθήνα ήταν η αρχή - Εμπρός λαέ στην πρώτη τη γραμμή»

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ

«Πάτρα - Αθήνα ήταν η αρχή - Εμπρός λαέ στην πρώτη τη γραμμή»

Ομιλία του δημάρχου Πατρέων στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα

Στην ομιλία του στη συγκέντρωση - αποκορύφωμα της μεγάλης πορείας αγώνα Πάτρα - Αθήνα για την ανεργία, στην πλατεία Συντάγματος, ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης τόνισε: 
«Αγωνιστές και Αγωνίστριες της ζωής, φίλες και φίλοι 

Μετά από οχτώ ημέρες της πορείας - αγώνα 220 χιλιομέτρων Πάτρα - Αθήνα, με σύνθημά μας "δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα", φτάσαμε εδώ στην Αθήνα, στο Σύνταγμα. Είμαστε μπροστά στο Κοινοβούλιο, εκεί που λένε ότι παίρνονται οι αποφάσεις. Αποφάσεις αντιλαϊκές που θωρακίζουν αυτούς που κατέχουν τον πλούτο, τα μονοπώλια, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τσακίζουν αυτούς που τον δημιουργούν.

Πριν από λίγο παραδώσαμε στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων της Βουλής, (εκτός φυσικά από την εγκληματική - φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής) την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας και την απαίτηση να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στους Δήμους, στην Υγεία, Παιδεία κλπ και να παρθούν μέτρα που θα προστατεύουν τους Άνεργους και τις οικογένειές τους». 

Στο σημείο αυτό, ο Κ. Πελετίδης ενημέρωσε τους συγκεντρωμένους, σημειώνοντας ότι κατά την επέδωση του ψηφίσματος στην αντιπρόεδρο της Βουλής, όπως είπε, η Τ. Χριστοδουλοπούλου «μας είπε ότι έχετε την αγάπη μας, ότι η αγάπη μας είναι μεγάλη, αλλά οι ισχυροί έχουν αποφασίσει άλλα και ότι η κοινωνία που ζούμε είναι ταξική. Όντως είναι η κοινωνία ταξική και η κυβέρνηση έχει κάνει επιλογή. Είναι με αυτούς που εκμεταλλεύονται τον αγώνα των εργαζομένων». Ακόμα, τόνισε ότι «υπάρχει και το ΚΚΕ που είπε ότι θα φέρει τις θέσεις του Δημοτικού Συμβουλίου για άμεσα μέτρα προστασίας στη Βουλή με πρόταση νόμου». 

Και όλα αυτά κάτω από το απάνθρωπο καθεστώς του εμπάργκο!

Σημαντικότερες εξαγωγές της Κούβας: Αγαθοεργία, γιατροί και εκπαιδευτικοί

Η Κούβα έχει προτεραιότητα την παγκόσμια ειρήνη, τη σταθερότητα, τις σχέσεις συνεργασίας με όλα τα έθνη και τον σεβασμό των αρχών του κράτους δικαίου. Θεωρεί την υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους της - συνταγματικά κατοχυρωμένο. 

 

Η Αμερική, διαθέτει τα εμπορεύματά της, τα αγαθά της, με βάση τη φοροδοτική ικανότητα! Η πλουσιότερη χώρα του κόσμου αγνοεί όλες τις ζωτικές ανάγκες της πλειοψηφίας του πληθυσμού της, ιδιαίτερα στους ανθρώπους που βρίσκονται στην πιο μειονεκτική θέση, σερβίρει αποκλειστικά τα αγαθά, στην προνομιούχα τάξη της. 

 

Η Κούβα έχει 21 ιατρικές σχολές, η Αβάνα με βάση την Αμερικανική Σχολή της Λατινικής Ιατρικής (LASM), τη μεγαλύτερη στον κόσμο με εγγραφές περίπου 20.000 φοιτητές από δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο. Παίρνει ένα δυσανάλογο βάρος παγκόσμιας κλάσης, στην εκπαίδευση, με μοναδικό αντάλλαγμα την παροχή του κουβανέζικου στιλ ιατρικών υπηρεσιών στην χώρα ή και σε άλλες χώρες με χαμηλό εισόδημα, σε υπο-εξυπηρετούμενες κοινότητες που την έχουν ανάγκη. 
Μια ολιστική προσέγγιση που επικεντρώνεται στις ατομικές ανάγκες, την πρόληψη, τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, πράγματα σημαντικά και απαραίτητα για την καλή υγεία και την ευεξία της κοινωνίας.

 

Η ιατρική εκπαίδευση στην Αμερική, αφήνει τους φοιτητές χωρίς οικονομική βοήθεια και έχουν πρόσβαση μόνο οι έχοντες (κοστίζει στην ιδιωτική εκπαίδευση 200.000$) και οι περισσότεροι καταλήγουν χρεωμένοι. 

«Τίποτα δε γίνεται αν μένεις θεατής, όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς».

ΠΑΤΡΑ - ΑΘΗΝΑ ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

Οκτώ μερόνυχτα και 224 χιλιόμετρα για το δικαίωμα στη ζωή που μας αξίζει

Σκέψεις και εντυπώσεις από τη συμμετοχή μας σ' αυτήν τη μεγάλη πορεία
 

{εφεδρική} η μεγάλη συγκέντρωση στην Πάτρα πριν από την έναρξη της πορείας

Οταν για να βρεις δεν υπάρχει πια καμιά δουλειά

πρέπει ν' αντισταθείς!

Πρέπει ολάκερο το κράτος
τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις
μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης
και τότε
πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα 'χει.

Οταν για την αδυναμία σας σας περιγελούν
δεν επιτρέπεται καιρό να χάνετε άλλο
πρέπει έτσι να φροντίσετε
που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί
τότε μεγάλη δύναμη πια θα 'στε
να σας περιγελάει τότε δε θα τολμά κανείς.

Με αυτά τα λόγια του Μπρεχτ, λόγια που άγγιξαν τις ψυχές και τις συνειδήσεις χιλιάδων στο διάβα της, δόθηκε το περασμένο Σάββατο (2/4/2016), στην πλατεία Γεωργίου, το έναυσμα της μεγάλης πορείας ενάντια στην ανεργία από την Πάτρα στην Αθήνα. Την επόμενη μέρα, χιλιάδες, πέρα κι από την πιο αισιόδοξη πρόβλεψη και καταγραφή, «ξεπροβόδισαν» την πορεία έως τα σύνορα της πόλης κι ακόμα πιο πέρα στα χωριά του Ρίου και έως το Αίγιο.

Αυτή η πορεία, για 8 ολόκληρες μέρες και νύχτες, για 224 χλμ., έφερε τα πάνω κάτω απ' όπου πέρασε. Αγκαλιάστηκε και αγκάλιασε χιλιάδες εργάτες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και γυναίκες, νέα παιδιά, που βγήκαν στις πύλες των εργοστασίων και των άλλων χώρων δουλειάς, στις πόρτες των μικρομάγαζων, στα κατώφλια των σπιτιών και στις πλατείες για να την υποδεχτούν με τη ζεστασιά που μόνο ο λαός ξέρει να δίνει, όταν βλέπει έναν αγώνα ως δικό του αγώνα. Αγκαλιάστηκε και αγκάλιασε εργατικά Σωματεία και Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, κλάδους ολόκληρους, Αγροτικούς Συλλόγους, Συλλόγους Γυναικών, σπουδαστών και φοιτητών αλλά και πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, που ήταν εκεί σε κάθε βήμα για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους, να περπατήσουν μαζί τα χιλιόμετρα της κάθε μέρας, να στείλουν μηνύματα αλληλεγγύης, όχι μόνο απ' όλη την Ελλάδα αλλά ακόμα και πέρα από τα σύνορα. 

Κάνοντας δική τους υπόθεση, γιατί δική τους είναι, την πρωτοβουλία του τρίτου μεγαλύτερου δήμου της χώρας με επικεφαλής τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές. Δίνοντας στη σημαντική αυτή πρωτοβουλία κι άλλο «μπόι», για να βγει και να ξεπεράσει τα όρια των περιοχών που κινήθηκε κι όσων την περπάτησαν.

Αυτή η πορεία ήταν μια μεγάλη, μαζική, μαχητική εξόρμηση

{1} με μια μεγάλη διαδήλωση ως το Ρίο ξεπροβόδισε ο λαός της Πάτρας τους πεζοπόρους

Παρέσυρε στο διάβα της προκαταλήψεις, έκανε ρωγμές στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, ανέβασε τις αγωνιστικές διαθέσεις, φώτισε τις αιτίες των προβλημάτων, άνοιξε τη συζήτηση: «Αλήθεια, γιατί να μη δουλεύουν όλοι; Να κλέψουμε θέλουμε;». Στις δεκάδες στάσεις της, σε τρεις νομούς, άνοιξε την κουβέντα, μεταφέροντας από στόμα σε στόμα το μήνυμα του αγώνα και της διεκδίκησης. Προβλημάτισε κι έριξε ένα σπόρο που θα καρπίσει, ώστε από το «μπράβο παιδιά! Μακάρι να γίνει κάτι», που ακούσαμε δεκάδες φορές, να πάμε στο «μπορεί να γίνει κάτι», με το λαό πρωταγωνιστή, στο επίκεντρο των εξελίξεων, κόντρα σε όσους του στερούν τη δουλειά και τη ζωή για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. «Τίποτα δε γίνεται αν μένεις θεατής, όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς», ήταν το σύνθημα.