24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Ένας συμβιβασμός υπό το φόβο του λαού

 

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 

 

Τα ξημερώματα της 24ης Ιούλητου 1974, μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων της καταρρέουσας χούντας και του αστικού πολιτικού κόσμου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός. Ετσι ανοίγει το κεφάλαιο: «Μεταπολίτευση ».

 

Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι η πολιτική αλλαγή, που συντελέστηκε εκείνη τη μέρα, ήταν το προϊόν ενός συμβιβασμού. Η σωστή εκτίμηση για το χαρακτήρα αυτού του συμβιβασμού, όπως και των δυνάμεων που πήραν μέρος σ’ αυτόν, ήταν πολύτιμο εργαλείο για την ανάλυση των νέων συνθηκών που προέκυπταν και των νέων καθηκόντων για το μαζικό λαϊκό κίνημα στη νέα κατάσταση.

Στις 29 Ιούλη η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ δίνει την εκτίμησή της και ανακοινώνει τις θέσεις της:

Κινητοποίηση ενάντια στις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της μεγαλοεργοδοσίας των «Lidl»

 

Το πρωί της Κυριακής 23 Ιούλη, μέλη του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του Πανκερκυραϊκού Συνδέσμου Αυτοαπασχολούμενων, Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων, πραγματοποίησαν διαμαρτυρία έξω από το κεντρικό κατάστημα των «Lidl» της Κέρκυρας, καθώς τα καταστήματα της εταιρείας στο νησί ήταν παράνομα ανοιχτά, πρακτική που απ' ότι μαρτυρά σχετικό έντυπο στην είσοδο του καταστήματος, εφαρμόζεται εδώ και αρκετές εβδομάδες!

Τι αφήνει η τουριστική ανάπτυξη;

Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να προσμένει από την «έξοδο στις αγορές» που ευαγγελίζονται νυχθημερόν η κυβέρνηση μαζί με τα αστικά ΜΜΕ. Πρέπει να αντιληφθεί τη δύναμη που έχει στα χέρια της και να τραβήξει το δρόμο για τη δική της έξοδο από τα δεσμά των εκμεταλλευτών της, για τη δική της εξουσία

Σε ένα νησί που αποτελεί μέρος της βιτρίνας για το ελληνικό τουριστικό προϊόν, θα περίμενε κανείς να είναι όλα προσεγμένα: Να υπάρχει υπερσύγχρονο νοσοκομείο, με υποδομή για να υποστηρίξει έκτακτες καταστάσεις, να μην υπάρχουν κτίρια που εκθέτουν τη σωματική ακεραιότητα των κατοίκων - θαμώνων τους, να έχει λιμάνι που να αντέχει σε πολύ μεγάλες πιέσεις και σε φυσικές καταστροφές. Κι όμως: Ο σεισμός στην Κω άφησε 2 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Από τους τραυματίες πολλοί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία εκτός νησιού, ενώ το πλοίο δεν κατάφερε να δέσει στο λιμάνι το πρώτο βράδυ. Μέσα σε λίγα λεπτά αποκαλύφτηκε η γύμνια στην αντισεισμική προστασία και σε άλλες υποδομές. Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα: Τελικά, αυτή η αλματώδης ανάπτυξη του τουρισμού, οι τζίροι εκατομμυρίων, τα ρεκόρ αφίξεων που σπάνε χρόνο με το χρόνο, τι αφήνουν στο λαό του νησιού που δοκίμασε το δυνατό σεισμό προχτές; Πόσο πιο υπέρογκα πρέπει να γίνουν τα κέρδη των καπιταλιστών, ώστε να υπάρχουν ασφαλείς υποδομές, να μην κινδυνεύει ο λαός από ακραία καιρικά φαινόμενα ή άλλες φυσικές καταστροφές; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού ο τεράστιος πλούτος που αφήνει ο τουρισμός καταλήγει στις τσέπες των «επενδυτών» και δεν πηγαίνει για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Για το λαό μένουν τα υπόλοιπα, και αυτό αποκαλύπτεται περίτρανα σε κρίσιμες στιγμές, όπως με τον προχτεσινό σεισμό.

Αν ο μικρουλης Νουργιαν ηταν σκυλι ή γατι...

Πνίγηκε ο μικρούλης Νουργιάν στα νερά του Πειραιά. Το πώς πνίγηκε ερευνάται. Συνελήφθησαν οι γονείς του όμως για «έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο». Συνελήφθησαν δηλαδή γιατί δεν φύλαξαν καλά τον Νουργιάν κι εκείνος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κατέληξε πνιγμένος. Το ότι ο Νουργιάν ήταν κλεισμένος σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων χωρίς την θέλησή του και χωρίς την θέληση των γονιών του δεν αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Το ότι τον Νουργιάν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης τον έκλεισε η ψευτοαριστερά και ο ψευτοαριστερός Μεσσίας που θα έδινε χαρτιά στους πρόσφυγες για να ταξιδέψουν όπου ήθελαν ούτε κι αυτό συζητιέται. Το ότι ο ηθικός αυτουργός του πνιγμού του Νουργιάν είναι ο Ελπίδας ο οποίος από εκεί που θα έδινε λύση στα προβλήματα των προσφύγων συγκρουόμενος με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τελικά συμφώνησε με την Ευρωπαϊκή Ένωση στην άσκηση της πιο βάρβαρης αντιπροσφυγικής πολιτικής είναι κάτι που δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί!