Ευτυχώς τον κατηγόρησαν ότι τ’ άρπαξε και δεν τον κατηγόρησαν ότι τον άρπαξε…

  

 

Το κατηγόρησαν το παλικάρι ότι τ’ άρπαξε για να ανακαινίσει το σπίτι του κι εκείνο άνοιξε κι έδειξε το φτωχικό του στις κάμερες για ν’ αποδείξει ότι δεν τ’ άρπαξε! Υγρασία και γδαρσίματα στους τοίχους, βρώμα και δυσοσμία, χρόνια ολόκληρα χωρίς βαφή και συντήρηση, ετοιμόρροπα ντουβάρια, ταβάνι που από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύει να πέσει στο κεφάλι του παλικαριού όπως ο ουρανός στα κεφάλια των Γαλατών, ένα χάλι και κάτι παραπάνω ήταν η καταγραφή των καμερών! Το παλικάρι άνοιξε κι έδειξε το φτωχικό του και την τραγική του κατάσταση αποδεικνύοντας στους χυδαίους συκοφάντες ότι δεν τ’ άρπαξε!

 

Ευτυχώς οι ελεεινοί, οι τρισάθλιοι, οι χυδαίοι, οι βρωμεροί συκοφάντες κατηγόρησαν το παλικάρι ότι τ’ άρπαξε κι όχι ότι τον άρπαξε γιατί τότε το παλικάρι θα αναγκαζόταν να ανοίξει και να δείξει τ@ κωλομέρι@ του στις κάμερες για να αποδείξει ότι δεν τον άρπαξε!!

Σηναφοτσίρας

 

ByΦιλιππος Ανθης Φιλιππος Ανθης

Η πατριδοκαπηλία της αστικής τάξης

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΓΔΜ

Η αστική τάξη «θυσίαζε» πόλεις της Μακεδονίας με αντάλλαγμα τη Μικρά Ασία (φωτ.: Ελληνες στρατιώτες στη Σμύρνη το 1919)

Διαχρονικά, η αστική τάξη ουδέποτε λογάριασε θυσίες για την ισχυροποίηση της εξουσίας της και του καπιταλισμού συνολικότερα, είτε σε ανθρώπους (ακόμα και δικούς της), είτε σε εδάφη κ.λπ. Ετσι, αν σε μια δεδομένη χρονική συγκυρία οι περιστάσεις απαιτούσαν την αλλαγή συνόρων, άλλοτε με την προσάρτηση εδαφών και πληθυσμών, άλλοτε με την παράδοσή τους («ζυγίζοντας» κάθε φορά τα αντισταθμιστικά οφέλη), η αστική τάξη δεν είχε ποτέ κανέναν ενδοιασμό να προχωρήσει στη μία ή την άλλη επιλογή. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προείχε και προέχει - ορθά από την σκοπιά της - στον πυρήνα των επιλογών της, ήταν και παραμένει το ταξικό της συμφέρον.Χαρακτηριστική ως προς αυτό υπήρξε, μεταξύ άλλων, η πρόθεση της ελληνικής αστικής τάξης, το 1915, να παραδώσει μέρος του προσφάτως τότε ενσωματωμένου τμήματος της Μακεδονίας, με αντάλλαγμα μελλοντικά «δικαιώματα» στη νομή της Μικράς Ασίας - κομμάτι των γενικότερων «ευκαιριών» που «προσέφερε» η νέα πολεμική αναμέτρηση για την αναδιανομή του κόσμου (βλέπε Α' Παγκόσμιος Πόλεμος).

Ένα συλλαλητήριο διαφορετικό κι αληθινά πατριωτικό!

Ένα συλλαλητήριο διαφορετικό κι αληθινά πατριωτικό!

 

Ένα συλλαλητήριο διαφορετικό από αυτά που ζήσαμε τον τελευταίο καιρό θα γίνει αύριο στην ΑλεξανδρούποληΈνα συλλαλητήριο για το οποίο τα αστικά κανάλια και ΜΜΕ δεν έχουν βγάλει μιλιά σε σχέση με τα δυο τελευταία, γιατί βλέπεις το συγκεκριμένο δείχνει το πραγματικό πρόβλημα!

Ένα συλλαλητήριο το οποίο δεν έχει χορηγούς επιχειρηματίες, δεν έχει την στήριξη Ελληνοαμερικάνων χορηγών, δεν έχει στήριξη της εκκλησίας, γιατί βλέπεις αυτό αποκαλύπτει τα σχέδια του ΝΑΤΟ!

Ένα συλλαλητήριο που όμως έχει τη μεγάλη στήριξη του λαού της περιοχής, που ανησυχεί για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του!

Που ανησυχεί για όλα αυτά που σχεδιάζουν οι ιμπεριαλιστές και το ΝΑΤΟ στην περιοχή και θέλει να τα προλάβει!

Βαλκάνια, ΝΑΤΟική σκακιέρα

Ξεφυλλίζοντας τους χάρτες, από τη Αλεξανδρινή περίοδο, τότε δηλαδή, που ο Πτολεμαίος κατέγραψε τον περίπλου του Νεάρχου, δεν διαπιστώνεις μέχρι σήμερα τίποτε άλλο παρά αλλαγές ονομάτων, περιοχών και πόλεων σε όλη τη Λεκάνη της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, της Μικράς Ασίας, της Αφρικής και της Βαλκανικής.

Κάθε εποχή με τα δικά της τοπωνύμια και τους λαούς, και τον πολιτισμό τους. Μίκραιναν ή μεγάλωναν οι χώρες και τα κράτη και όσο πλησιάζουμε στην εποχή μας, η μεταβολή είναι πιο ακριβής. Μόνο που είναι γεμάτη φωτιές διασκορπισμένες σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης. Σημάδι πως οι πόλεμοι δεν τέλειωσαν ποτέ.

Κινούμενη άμμος ή μετακινούμενα οικονομικά συμφέροντα;

Όπως και να 'ναι, το βέβαιο είναι ότι στο πέρασμα των οικονομικών συμφερόντων, το αίμα των λαών ορίζει τα σύνορα και ποτίζει τα συμφέροντα που υποκινούν πολέμους και εκστρατείες.