Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

Μόνο ντροπή δημιουργεί η απόφαση του δημάρχου να μετατρέψει το Νοσοκομείο «Παναγία» σε πεντάστερο ξενοδοχείο


«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ


Αναδημοσίευση της επιστολής από την «Parallaxi»
 

 

Επιστολή στην «Parallaxi» απέστειλαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Καλαμαριάς, Αντωνάκης Βικέντιος, Ντιντή Λεμονιά, Χατζή Δήμητρα με αφορμή τη συνέντευξη που παραχώρησε ο δήμαρχος Καλαμαριάς, Γιάννης Δαρδαμανέλης, στην «Parallaxi». Την επιστολή δημοσίευσε η «Parallaxi» και αναδημοσιεύει το πόρταλ 902.gr

«Σε μια συνέντευξη 13 σελίδων και πάνω από 5.200 χιλιάδων λέξεων, σε περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη το 3ο κύμα πανδημίας, ο κ. Δαρδαμανέλης δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για την ανάγκη θωράκισης του συστήματος Υγείας, την αναβάθμιση των Τοπικών Ιατρείων της Καλαμαριάς με μόνιμο προσωπικό. 

Αντί να ζητήσει την επαναλειτουργία του πρώην Νοσοκομείου "Παναγία" εν μέσω πανδημίας, προαναγγέλλει χωρίς να κοκκινίζει από ντροπή, τη μετατροπή του σε πεντάστερο ξενοδοχείο. Μόνο μια λέξη μπορεί να εκφράσει τα αισθήματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων της Καλαμαριάς: Ντροπή!

Παρά το ότι σε ολόκληρη τη συνέντευξή του δεν αναφέρεται ούτε σε ένα έργο που έχει υλοποιήσει, αν εξαιρέσει κανείς ότι κατάφερε τελικά να κάνει διοικητική αποβολή στα σκυλιά, τα περιστέρια, τους διάφορους χρήστες του χώρου που ήταν μέσα στο πρώην στρατόπεδο ΚΟΔΡΑ, ανακάλυψε την αιτία του κακού "στο τέρας που λέγεται ελληνικό δημόσιο". Και μάλιστα με περισσή αλαζονεία βαθμολογεί τη δουλειά του με 12 στα 10 γιατί δουλεύει πολλές ώρες. Αναθεματίζει το θεσμικό πλαίσιο, που του έδωσε λίγους δημοτικούς συμβούλους, προσπερνώντας το γεγονός ότι αν και ο λαός του έδωσε ένα 23,61%, είναι αυτό το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο που τον έκανε δήμαρχο!

#απαγορεύεται

 

 

Της Γιάννας Ποθητού, γραμματέα ΚΟΒ Καλλιτεχνών Ηρακλείου του ΚΚΕ

Μέσα σε μικρά διαμερίσματα ψιθυρίζοντας, με κάρτες ήχου που μας «αφήνουν» πάνω στην ηχογράφηση, με μικρόφωνα που κάπου έμειναν καταχωνιασμένα και ξαναβγάλαμε στην επιφάνεια, μακριά από τους φίλους μουσικούς που συνεργαζόμαστε.

Με πινέλα που πάλιωσαν, σε χαρτιά ακουαρέλας και χρώματα δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Ναι, δεν θα ακούσεις την πιο όμορφη ηχογράφηση, δεν θα ακούσεις την πιο ωραία εκδοχή της φωνής μου, όχι δεν σε υποτιμώ! Αυτά τα μέσα διαθέτω!

Όμως είναι αυτές οι εικόνες φέτος στο Πολυτεχνείο, είναι αυτά που ζω κάθε μέρα, είναι η ανεργία που με τρώει σαν το σαράκι. Είναι που θέλω τόσο να σε πάρω μια αγκαλιά και #απαγορεύεται.

Τι είναι πιο άχρηστο τελικά; Το αστικό κράτος ή οι επιχειρηματίες;

 


Το κράτος δε μας έδειξε απλώς την ανικανότητά του. Μας έδειξε τις ταξικές του προτεραιότητες. Όταν μιλάμε για χρησιμότητα, πρέπει να την προσδιορίζουμε ταξικά. Το αστικό κράτος είναι άχρηστο για τις δικές μας ανάγκες, αλλά απολύτως χρήσιμο για την τάξη που έχει το πάνω χέρι.

Τι μας έχει δείξει όλες αυτές τις μέρες το αστικό κράτος;

Ότι δεν μπορεί να κρατήσει ανοιχτά και ασφαλή τα σχολεία, για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειές τους. Ας τολμήσουν όμως να απεργήσουν ή να κάνουν κατάληψη και θα κερδίσουν το ανάθεμα κυβέρνησης, ΜΜΕ και κοινωνικού αυτοματισμού, δηλαδή όλου του κρατικού μηχανισμού ενωμένου, για τις “χαμένες ώρες μαθήματος”…

Ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει ένα ανεκτό επίπεδο τηλεκπαίδευσης για όλα τα παιδιά, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ήδη αυτές οι γενιές θεωρούνται καμένες, κοινωνικά πειραματόζωα, που κουβαλάν τον σταυρό του μαρτυρίου, το ψυχικό σοκ μαζί με τα κενά στη μορφωτική τους διαδικασία.

Ότι δεν μπορεί να κρατήσει ανοιχτό το εθνικό οδικό δίκτυο, με ασφάλεια για τους οδηγούς. Στο πρώτο σοβαρό κύμα κακοκαιρίας, κλείνει η εθνική οδός και οι κεντρικοί δρόμοι στις πόλεις μετατρέπονται σε παγίδες θανάτου -ιδίως για τους διανομείς. Ενώ ακόμα και το κλείσιμο της εθνικής οδού, δεν έγινε για να προστατευτούν οι οδηγοί, αλλά τα κοράκια που την εκμεταλλεύονται οικονομικά.

Λειψό;


Προσπαθώντας να αποποιηθούν τις ευθύνες του κράτους στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, όπως κάνουν και με την πανδημία, κυβερνητικά στελέχη και διάφοροι κονδυλοφόροι επαναφέρουν το επιχείρημα ότι δεν είναι καλό να τα περιμένουμε όλα από το κράτος, επειδή αφενός οι αδυναμίες του είναι γνωστές και αφετέρου η απαίτηση των «υπηρεσιών» του σημαίνει επιπλέον κόστος, τη στιγμή μάλιστα που ο λογαριασμός της πανδημίας είναι ήδη πολύ υψηλός. Αρα, αν κάποιος θέλει να αισθάνεται ασφαλής στις έκτακτες καταστάσεις, θα πρέπει να είναι διατεθειμένος να πληρώσει «κάτι παραπάνω». Αλλιώς, να συμβιβαστεί με «το κράτος που έχει» και να μη διαμαρτύρεται. Τέτοιες απόψεις είναι χυδαίες και προκλητικές. Συγκαλύπτουν ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι «λειψός» απέναντι στην πανδημία και στην κακοκαιρία επειδή ο προσανατολισμός του δεν είναι στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών, επειδή δηλαδή είναι «πλήρης» αλλού. Οτι σε κανονικές και έκτακτες συνθήκες ο ίδιος αυτός μηχανισμός δουλεύει ρολόι για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, τους οποίους στηρίζει με χρήμα, διευκολύνσεις και προνόμια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κεντρικοί αυτοκινητόδρομοι, όπως η Αθηνών - Λαμίας: Ο λαός έζησε την ταλαιπωρία και τον αποκλεισμό, επειδή το κράτος έκλεισε το δρόμο, στη λογική του «μένουμε σπίτι» για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας. Οι ανάδοχοι των δρόμων, όμως, πέρα από το ότι εισπράττουν τα ληστρικά διόδια, δεν θα έχουν καμία απώλεια εσόδων, ενώ και το κλείσιμο της Εθνικής τούς γλίτωσε από τα έξοδα καθαρισμού, που είναι ευθύνη τους. Πού οδηγεί επομένως η «λογική» τους; Αν θέλεις καλύτερες υπηρεσίες, δέξου την ανταποδοτικότητα και τη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους». Αλλιώς, ανάλαβε αδιαμαρτύρητα την ατομική σου ευθύνη κι άσε το κράτος ανενόχλητο να ανταποκριθεί στη δική του «ευθύνη» απέναντι στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα...

Ψηφίστηκαν η φίμωση στο προοδευτικό έργο και τα «πακέτα» εκατομμυρίων στους καναλάρχες

 

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών απέναντι στο έκτρωμα της κυβέρνησης
Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών απέναντι στο έκτρωμα της κυβέρνησης
Ψηφίστηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο Λιβάνιου, με το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ ενσωματώνει στο ελληνικό Δίκαιο την αντιδραστική Οδηγία της ΕΕ (2010/13, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2018/1808 της ΕΕ) που προβλέπει την εφαρμογή του «τρομονόμου» στον Πολιτισμό. Πρακτικά σημαίνει λογοκρισία, ακόμα και απαγόρευση αναρτήσεων στο διαδίκτυο έργων με προοδευτικό και ριζοσπαστικό περιεχόμενο, απειλώντας με βαριές ποινές τους καλλιτέχνες δημιουργούς, ακόμα και τους χρήστες που το αναρτούν.

Στο ίδιο νομοσχέδιο περιέχονται διατάξεις με τις οποίες η κυβέρνηση προσφέρει νέα «δωράκια», ύψους 3.500.000 ευρώ, στους μεγαλοεπιχειρηματίες των ΜΜΕ, με χρηματοδότηση των ασφαλιστικών εισφορών τους στον ΕΔΟΕΑΠ (για τα έτη 2017 - 2020), απαλλαγή από πρόστιμα που τους έχει επιβάλει το ΕΣΡ πριν από 4 χρόνια και ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη καθώς πλήττει και τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ, προδιαγράφοντας απολύσεις, εργολαβικούς εργαζόμενους, «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας κ.ά.