ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «ΚΑΚΟ» ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Άνδρες της Μεραρχίας 117... «ξεκουράζονται», ενώ πίσω τους καίγονται τα Καλάβρυτα

Αν  και όλο και  περισσότερο τα τελευταία χρόνια πολλοί ιστορικοί και σύγχρονοι απολογητές του ναζισμού προσπαθούν, αν όχι  να απαλλάξουν, τουλάχιστον εμφανώς να δικαιολογήσουν τους Γερμανούς για  τις αμέτρητες θηριωδίες και εγκλήματα που διέπραξαν στην Ελλάδα και αλλού κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου, η αλήθεια των γεγονότων τους αντιμάχεται. Γιατί πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η αγριότητα των γερμανών στρατιωτών, που βασανίζουν γέρους, βιάζουν γυναίκες και σκοτώνουν βρέφη,  προς τον άμαχο πληθυσμό;

 

           Ιστορικοί και πολιτικοί αναθεωρούν την ιστορία, μέσα στα πλαίσια μιας διακηρυγμένης αντικειμενικότητας, που δεν παραλείπει να μεροληπτεί για τους εγκληματίες, προσπαθώντας να ενοχοποιήσουν για τις βαρβαρότητες της αρίας φυλής τις πράξεις αντίστασης εναντίον της. Μόνο που η αγριότητα των ναζί δεν εκδηλώνεται ως εξαίρεση, αλλά ως κανόνας συμπεριφοράς σε κατεχόμενες χώρες και στην Ελλάδα, γιατί  η εγκληματική τους συμπεριφορά στηρίχτηκε, συν τοις άλλοις, στη διάβρωση των καθιερωμένων προτύπων πολέμου όπως αυτών που διαχώριζαν πολεμιστές από αμάχους. Σε εγκλήματα όπως η σφαγή στα Καλάβρυτα πριν από 75 χρόνια στις 13 Δεκεμβρίου η επικέντρωση στη συσχέτισή της με την εκτέλεση γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες υποσκιάζει την αγριότητα και κτηνωδία που επέδειξαν οι γερμανοί. 

«ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΥΠΡΟΥ»

Εκθεση Ι. Τσουδερού: Ενα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο

 

 

Το πραξικόπημα της 15ης Ιούλη 1974 οδήγησε στην τουρκική εισβολή πέντε μέρες αργότερα

Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα ο «Φάκελος της Κύπρου». Αν και πλήθος στοιχείων παραμένουν απόρρητα, ορισμένα από αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας συμβάλλουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων τόσο για τα γεγονότα πριν από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 στην Ελλάδα, όσο και για μετά από αυτό.

 Μια σειρά από ντοκουμέντα δείχνουν πώς αντιμετώπιζαν το κυπριακό ζήτημα οι ελληνικές αστικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης της Ενωσης Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου.

Αποκαλύπτουν ότι βασικά στοιχεία της πολιτικής τους δεν διέφεραν από την πολιτική της χούντας που ακολούθησε, πολιτική που υπονόμευε την Κύπρο ως αυτοτελή κρατική οντότητα και που οδήγησε στο πραξικόπημα κατά της κυβέρνησης Μακαρίου και σε συνέχεια στην τουρκική εισβολή - κατοχή.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό.

Πρόκειται για την «έκθεση Τσουδερού», που συντάχθηκε από τον βουλευτή Ρεθύμνου της Ενωσης Κέντρου Ιωάννη Τσουδερό. Ως απεσταλμένος του Γ. Παπανδρέου στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1964, συνέταξε έκθεση με την οποία πρότεινε στην κυβέρνηση Παπανδρέου έναν «οδικό χάρτη» που να οδηγεί στη ΝΑΤΟποίηση του νησιού. Για την έκθεση έδωσε θερμά συγχαρητήρια στον Τσουδερό ο τότε υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος.

Κι όταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος πήγαινε προς το τέλος του, οι Αμερικανοί κόντεψαν να τον χάσουν… -16 Δεκέμβρη 1944 – Αρδέννες: η τελευταία αντεπίθεση του Χίτλερ.

 

16-12-2018

Μάνος Δούκας

 

Η ΑΠΟΒΑΣΗ 

Στις 6 Ιούνη του 1944, επιτέλους πραγματοποιείται η απόβαση στη Νορμανδία. Μετά από καθυστερήσεις, παλινωδίες και διαφωνίες, που καθυστέρησαν την πραγματοποίηση της επιχείρησης… πάνω από τρία ολόκληρα χρόνια, κι αφού οι Σοβιετικοί έχουν γυρίσει τον πόλεμο ανάποδα μετά το Στάλιγκραντ και το Κουρσκ και κόντευαν να μπουν στη Γερμανία, έρχεται η περίφημη «D-day». Η μέρα της απόβασης στη Νορμανδία.

Οι Αμερικανοβρετανοί σύμμαχοι έχουν να αντιμετωπίσουν καμιά 20αριά Γερμανικές μεραρχίες (που δεν ήταν όλες Γερμανικές), την ίδια ώρα που στο ανατολικό μέτωπο διαθέτουν πάνω από… 200 μεραρχίες, μεταξύ των οποίων όλες τις επίλεκτες και πιο αξιόμαχες. Η απόβαση στη Νορμανδία συνοδεύεται (με συνεννόηση βέβαια δυτικών και σοβιετικών δυνάμεων) από την γιγαντιαία επιχείρηση «Bagration» που εξαπέλυσε την ίδια χρονική στιγμή με την απόβασή της Νορμανδίας, ο Σοβιετικός στρατός για την απελευθέρωση της Λευκορωσίας. 
Οι Γερμανοί αναγκάζονται να αποσύρουν δυνάμεις από τα μέτωπα της Γαλλίας και της Ιταλίας για να ενισχύσουν την άμυνά τους στο ανατολικό μέτωπο. Ο γνωστός Αμερικάνος διπλωμάτης Τσ. Μπόλεν στο βιβλίο του «η μεταβολή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ», γράφει: «Τα σοβιέτ εκπλήρωσαν τίμια τις υποχρεώσεις τους με βάση τα συμφωνημένα και άρχισαν την επίθεση τη στιγμή που έπρεπε, δίνοντας πραγματική βοήθεια στους συμμάχους».

Η απλυσιά της εκφασισμένης ανοησίας

Η απλυσιά της εκφασισμένηςανοησίας 

Από herko στο Δεκ 16, 2018 Απόψεις

 

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

Πριν μερικά χρόνια άκουσα, για τελευταία φορά, το επιχείρημα για… αξύριστες μασχάλες. Το εκστόμισε μια “αριστερή” – στέλεχος τότε και εκτρεφόμενη παχυλά από την… καθαρή ΑΕΠΙ. Εκείνη την εποχή το θεώρησα απλώς μια βλακεία, έναν εκχυδαϊσμό της ανοησίας, από τους τόσους που ακούμε κι έρχονται απ’ τα παλιά.

Σήμερα, το ακούω να επαναλαμβάνεται συχνά. Συμπληρώνεται μάλιστα από τα “άπλυτος”, “βρωμιάρης”, “προδότης”, “ξεπερασμένος”, “απολίτιστος” και άλλα τέτοια γνωστά από περασμένες (;) και σκοτεινές εποχές. Τα απευθύνουν στους κομμουνιστές. Τα ξερνάνε εκτός απ’ τους φασίστες και διάφοροι “προοδευτικοί”. Η τραγωδία είναι πως αποκαλούν βρωμιάρηδες τους κομμουνιστές αυτοί που, στην πραγματικότητα, δεν έχουν να πλυθούν. Τους αποκαλούν προδότες αυτοί που ποτέ δεν σήκωσαν κεφάλι και παράτησαν στο ξεπούλημα ακόμη και τα παιδιά τους. Τους αποκαλούν ξεπερασμένους τα παρωχημένα έρμαια της αστικής τάξης.

5ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Στο ΚΚΕ το κομματικό βιβλιάριο και η ταυτότητα ΠΕΑΕΑ της Έλλης Αλεξίου (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή εκτυλίχθηκε στη λήξη των εργασιών της πρώτης μέρας του 5ου Επιστημονικού Συνεδρίου της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το Μεσοπόλεμο», που εντάσσεται στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας παρέλαβε εκ μέρους του ΚΚΕ από την ανιψιά της Γαλάτειας Καζαντζάκη και της Έλλης Αλεξίου, Μελίνα Σιδηροπούλου, το κομματικό βιβλιάριο και την ταυτότητα της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης της μεγάλης κομμουνίστριας λογοτέχνη και παιδαγωγού Έλλης Αλεξίου.

Απ' την παλέτα στη μουτζούρα;

Το μαύρο επελαύνει. Και δεν έχει αποχρώσεις. Οι λαοί μοιάζει να σέρνονται κυριολεκτικά σε πολιτική αχρωματοψία, χειραγωγούμενοι από την εικονογράφηση μιας κρίσης στην παγκόσμια οικονομία που καραδοκεί σε πραγματικούς αριθμούς, που δεν διορθώνονται ως δείκτες καθώς το εκκρεμές κινείται απ' τη μια άκρη που είναι οι παροχές - ψίχουλα έως την άλλη που είναι ο τρόμος ο βαφτισμένος τρομοκρατία, και πάντα εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή. Εκείνη που επιτρέπει σ' έναν Μακρόν να παρακαλεί τα κίτρινα γιλέκα να μη διαδηλώσουν με την ίδια ένταση και το ίδιο πάθος, που πριν από μερικά χρόνια οι δυτικόφρονες ακροδεξιοί Ουκρανοί παρακάλαγαν τα πορτοκαλιά μαντίλια να βγούνε στα μεϊντάνια. Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς πώς, έναν αιώνα μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, που ξέσπασε όταν οι ταινίες ήταν μαυρόασπρες, και οι καπιταλιστές κήρυτταν πανστρατιά εναντίον των «κόκκινων», φτάσαμε στον επικοινωνιακό χρωματισμό κάθε πραγματικού ή τεχνητού μαζικού κινήματος ή ξεσπάσματος.