Στα καθ’ ημάς, η κυρίαρχη ειδησεογραφία την τελευταία
εβδομάδα εξαντλήθηκε να σχολιάζει τη φαιδρή συγκέντρωση των «παραιτηθείτε», να
εστιάζει εναλλάξ στην εκταμίευση της δόσης, την αλλαγή εκλογικού νόμου, την
αναθεώρηση συντάγματος, χωρίς να παραλείπει τη …διακήρυξη του πρωθυπουργού για «δίκαιη ανάπτυξη» και τις δηλώσεις του Γ.
Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν για τη
χώρα μας σχετικά με τη συμβολή της στο προσφυγικό, με επιστέγασμα τη φωτογραφία
όπου γενικός γραμματέας και πρωθυπουργός παίζανε τους πρόσφυγες με τα σωσίβια.
Ειδήσεις
και σχόλια όπου πολιτικοί, διανοούμενοι,
δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι κλπ. επιφορτίζονται με καινούργιες ευθύνες που
απαιτούν ικανότητες ισχυρής πειθούς, ώστε να διατηρούν το φόβο και την
ανασφάλεια, για να παραμένουμε σε
αδιάκοπη ανησυχία αδρανοποιημένοι, χωρίς να παραλείπουν να καλλιεργούν και την
ελπίδα και την απαντοχή ενός αυριανού παράδεισου, για να μη βλέπουμε τα ερείπια
και τις καταστροφές του παρόντος και τις αιτίες που τις προκαλούν.
Και ο
πρωθυπουργός με την ομιλία του στην εκδήλωση «Ελλάδα 2021: Παραγωγική
Ανασυγκρότηση – Δίκαιη Ανάπτυξη» για άλλη μια φορά ανέλαβε να καλλιεργήσει
ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο και να πείσει γι’ αυτές, χρησιμοποιώντας αιτήματα και κατακτήσεις
του παρελθόντος, ενώ με την πολιτική του τα γκρεμίζει, σαν εχέγγυα για την
πειστικότητα των υποσχέσεων που δίνει. Έτσι χαρακτηρίζει το κοινωνικό κράτος
«μοχλό ανάπτυξης» και περιγράφει το δικό του όραμα σαν «Δίκαιη Ανάπτυξη, δηλαδή Βιώσιμη και Δημοκρατική». Περιγράφει το ρόλο
του κράτους «επιτελικό στην οικονομία, που παρέχει υπηρεσίες υψηλής στάθμης,
αντιγραφειοκρατικό για τους παραγωγικούς φορείς. Ικανό να σχεδιάσει και να
κατευθύνει πόρους σε δημιουργικές κατευθύνσεις»
