Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021

«Κομπάρσοι» ή πρωταγωνιστές;

 

 

Η ανάπτυξη «έρχεται»... Σημασία έχει βέβαια για ποιον, με τι όρους και τελικά ποιος ωφελείται. Το παράδειγμα της διεθνούς παραγωγής «Barracunda», με πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Μπαντέρας, μέρος της οποίας θα γυριστεί στη Θεσσαλονίκη, είναι απόλυτα εύγλωττο ως προς το ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος.

Η συγκεκριμένη παραγωγή υλοποιείται μέσω του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ) και θα λάβει το 40% του περίφημου cash rebate (επενδυτικό κίνητρο για τις επιλέξιμες δαπάνες μιας κινηματογραφικής ταινίας που θα γυριστεί στην Ελλάδα). Μιλάμε για εκατομμύρια ευρώ, που προέρχονται από χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Και, βέβαια, για να λάβει κανείς την επιστροφή 40% των δαπανών πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η ταινία. Άρα, καταλαβαίνουμε ότι κάτι τέτοιο αφορά αποκλειστικά και μόνο μονοπώλια του χώρου και όχι τον σκηνοθέτη - παραγωγό. Η σύσταση επομένως αυτού του οργανισμού, από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η αξιοποίησή του από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ πατάνε πάνω στο πρόβλημα της ανυπαρξίας εθνικής κινηματογραφικής παραγωγής, με στόχο τη διευκόλυνση των επιχειρηματικών ομίλων, ελληνικών και ξένων, να διεισδύσουν και να επενδύσουν στον τομέα.

Θεωρίες... και πρότυπα

 

Οι αναλύσεις περί «γυναικοκτονίας» και «πατριαρχίας» έρχονται και ξανάρχονται με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, συσκοτίζοντας τους πολλαπλούς οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς που αναπαράγουν τη γυναικεία ανισοτιμία στο εκμεταλλευτικό σύστημα και αποτελούν τη βάση για παρωχημένα στερεότυπα και αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών. Τι προτείνουν όλοι αυτοί για «γιατρειά»; «Ν' αλλάξουμε αντιλήψεις και μυαλά», όπως έγραφε τις προάλλες το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, να υπάρξει αυστηρότερο θεσμικό πλαίσιο για διακρίσεις και εγκλήματα που έχουν φυλετικά κίνητρα, να αυξηθούν οι «ευκαιρίες», με πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την ισότητα και για την «εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» των γυναικών, που περιλαμβάνονται στα λεγόμενα «αναπτυξιακά» μέτρα. Δίπλα σ' αυτά, το πρότυπο που προβάλλουν είναι αυτό της επιτυχημένης επαγγελματία, που στη ζωή της αξιοποίησε τις ευκαιρίες και υπερπήδησε τα εμπόδια για να ανελιχθεί κοινωνικά και οικονομικά, φτάνοντας μέχρι και σε θέσεις - κλειδιά στο αστικό πολιτικό σύστημα, στον κρατικό μηχανισμό και σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Προβάλλεται δηλαδή ως πρότυπο η γυναίκα που συμβάλλει στην αναπαραγωγή των παραγόντων και αιτιών της γυναικείας ανισοτιμίας από επιτελική θέση στην καπιταλιστική οικονομία και στο πολιτικό σύστημα!

Τι είναι για παράδειγμα μια γυναίκα πολιτικός αστικού κόμματος που ψηφίζει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ή την κατάργηση του επιδόματος τοκετού, νομοθετεί αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος ανδρών και γυναικών, ψηφίζει για να συγχωνευτούν σχολεία; Τι είναι μια γυναίκα διευθυντικό στέλεχος που «διευθετεί» τον χρόνο εργασίας των εργαζόμενων γυναικών στην επιχείρησή της και ζητάει ελάφρυνση του «κόστους εργασίας», για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα; Απέναντι σ' αυτά τα πρότυπα που αναπαράγει το κυρίαρχο σύστημα, στέκεται το παράδειγμα χιλιάδων γυναικών από τα λαϊκά στρώματα, που παλεύουν καθημερινά για να τα βγάλουν πέρα στη ζωή, στη δουλειά, στην οικογένεια. Που επιλέγουν τη συλλογικά οργανωμένη δράση μέσα από τα σωματεία και τους άλλους φορείς του κινήματος, διεκδικώντας σύγχρονα δικαιώματα, ουσιαστική στήριξη των γυναικών στις καθημερινές δυσκολίες, αλλά και ιδιαίτερα μέτρα με κρατική ευθύνη για εκείνες που υφίστανται κακοποιητικές και άλλες συμπεριφορές. Που αναδεικνύουν και στοχοποιούν με τον αγώνα τους τις πραγματικές αιτίες της ανισοτιμίας, δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση, αλλά προσπαθούν να την ανατρέψουν, παλεύοντας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά την ανισοτιμία και την εκμετάλλευση. Τέτοια πρότυπα μπορούν να εμπνεύσουν κι άλλες γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή και προπάντων να μπουν ορμητικά στον αγώνα για να σπάσουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Συνδικάτα στην υπηρεσία της… «παραγωγικότητας»

 

 

«Η TUC (Συνομοσπονδία Συνδικάτων Αγγλίας, μέλος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και αδελφάκι της ΓΣΕΕ) κατάφερε να βρει τρόπο να "ενώσει" το ποδόσφαιρο με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και να παρουσιάσει ως θετικές τις ελαστικές μορφές απασχόλησης», σχολιάζει το ΠΑΜΕ.

Σημειώνει ότι «με αφορμή τον αγώνα του EURO 20, Αγγλίας - Γερμανίας, η TUC κατέθεσε αίτημα προς τους εργοδότες, με το οποίο ζητούσε να επιτραπεί στους εργαζόμενους να σχολάσουν νωρίτερα, ώστε να παρακολουθήσουν το ματς και να αναπληρώσουν μετά τις χαμένες ώρες εργασίας.

Το συγκεκριμένο αίτημα δεν βασίζεται φυσικά στην εκπλήρωση των αισθημάτων του φίλαθλου κοινού, ούτε καν στη σπουδαιότητα ενός εκ των κορυφαίων ντέρμπι στη διοργάνωση του Euro 2020, αλλά όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η Francis Ο'Grady, Γενική Γραμματέας της TUC "Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για ένα σημαντικό αθλητικό γεγονός. Οι ελαστικές σχέσεις κάνουν τους εργαζόμενους χαρούμενους και αυξάνουν την παραγωγικότητα".

Πιθανότατα αυτές τις "θετικές" πλευρές έβλεπε και η ΓΣΕΕ στον νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη και αρνήθηκε να καλέσει απεργία στις 16 Ιούνη. Βέβαια για το κατά πόσο "χαρούμενοι" είναι οι εργαζόμενοι των zerohours, της δωδεκάωρης δουλειάς και της μισο-ανεργίας, μισο-ζωής, μάλλον οι εργαζόμενοι έχουν άλλη άποψη. Για τους εργαζόμενους η λογική και οι θέσεις των TUC - ΣΕΣ είναι ξεκάθαρο πέναλτι και χωρίς VAR».

902gr

Σαν τη δουλειά ως τις 12μιση δεν έχει!

 

Σαν τη δουλειά ως τις 12μιση δεν έχει

Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας αποφάσισε παράταση ωραρίου στη Χαλκιδική για τα μεγάλα εμπορικά έως τα μεσάνυχτα!

Ανακοίνωση της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης:

Καλό καλοκαίρι για τους μεγαλοεργοδότες,
σύγχρονη σκλαβιά για τους εμποροϋπάλληλους

Για ακόμη μια χρονιά η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας έκανε το καθήκον της, και σαν γνήσια εκπρόσωπος των συμφερόντων των αλυσίδων σούπερ μάρκετ και των μεγάλων εμπορικών καταστημάτων αποφάσισε την παράταση του ωραρίου λειτουργίας σε όλη σχεδόν τη Χαλκιδική μέχρι και τις 12μιση τα μεσάνυχτα.

Αυτό σημαίνει πως για ακόμη μια χρονιά οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο στην περιοχή της Χαλκιδικής θα κουβαλήσουν μαζί με τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία και τον Επισιτισμό, την βαριά βιομηχανία του Τουρισμού, θα εξασφαλίσουν με την εργασία τους ήλιο με ήλιο δισεκατομμύρια ευρώ στους μεγάλους ομίλους του κλάδου και αυτοί θα πάρουν πίσω ψίχουλα.

Παραδίδει σε ιδιώτες τη συντήρηση και λειτουργία του δικτύου ύδρευσης της Αττικής!

 

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Να αποσυρθεί η κατάπτυστη τροπολογία ζήτησε το ΚΚΕ

 

Από παλιότερη κινητοποίηση
Από παλιότερη κινητοποίηση
Τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της συντήρησης και λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης του Λεκανοπεδίου της Αττικής προβλέπει τροπολογία που κατέθεσε χτες η κυβέρνηση σε άσχετο νομοσχέδιο, του υπουργείου Υγείας. Στην ίδια τροπολογία περιέχονται πλήθος άρθρων διαφορετικών μεταξύ τους. Το ΚΚΕ απαίτησε την απόσυρση της τροπολογίας, την οποία χαρακτήρισε «κατάπτυστη και σκανδαλώδη».

Συγκεκριμένα στην τροπολογία, η οποία κατατέθηκε από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, αναφέρεται ότι «με σύμβαση που υπογράφεται μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενου από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, της Εταιρείας Παγίων της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ανατίθεται στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ η συντήρηση και λειτουργία του ΕΥΣ, της μείζονος περιοχής της πρωτεύουσας για χρονική περίοδο 3 ετών, η οποία δύναται να παρατείνεται με συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών. Μετά τη λήξη της εν λόγω σύμβασης, η συντήρηση και λειτουργία του ΕΥΣ, της μείζονος περιοχής της πρωτεύουσας ανατίθεται από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών σε ανάδοχο που αναδεικνύεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, σύμφωνα με τον ν. 3389/2005»!

Η διάταξη αυτή, την οποία η κυβέρνηση πήγε να περάσει στα μουλωχτά, φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ, που ακόμα και το νερό το αντιμετωπίζει ως χρυσοφόρο εμπόρευμα και επικερδές πεδίο δράσης για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ έρχεται να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που έβαλε και την ΕΥΔΑΠ στο γνωστό υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων.

Την πλήρη απόσυρση της τροπολογίας απαίτησε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, λέγοντας: «Ιδιωτικοποιείτε το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ, φορτώνοντας τον λαό με επιπλέον χαράτσια για υποδομές που φτιάχτηκαν από τον ιδρώτα του, ενώ είναι ένα ερώτημα τι υπηρεσίες θα παρέχονται από τους ιδιώτες στον λαό».

Απάντηση σε όσους ενοχλούνται από το 30ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στη Λέσβο

 



Πλάι στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχασαν ευκαιρία να βγουν από τις τρύπες τους και να επιτεθούν στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ, γνωστοί ακροδεξιοί στο νησί, που χύνουν δηλητήριο σταθερά απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Απάντηση σε αυτούς που ενοχλούνται από το 30ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ και τις πολιτικές – πολιτιστικές εκδηλώσεις της Νεολαίας που διοργανώνονται στο νησί, δίνουν η Τομεακή Επιτροπή Λέσβου του ΚΚΕ και το Τομεακό Συμβούλιο Λέσβου της ΚΝΕ.

Ειδικότερα, στέκονται στη στάση του ΣΥΡΙΖΑ που επιτίθεται τόσο στο Κόμμα όσο και στην ΚΝΕ για το αντιιμπεριαλιστικό διήμερο. Συγκεκριμένα, απαντούν στο «σχόλιο» του συντονιστή της ΝΕ Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρου Καραβασίλη που αναφέρει πως η Περιφερειακή Αρχή χρηματοδοτεί με 40.000 ευρώ το αντιιμπεριαλιστικό φεστιβάλ της ΚΝΕ «προφανώς γιατί η πραγματοποίηση του η οποία επιδοτείται δια της Αντιπεριφέρειας τουρισμού θεωρεί ότι προάγει το τουριστικό προϊόν της Λέσβου, καθώς ο αντιμπεριαλισμός για να πραγματωθεί χρειάζεται την στήριξη του κ. Μουτζούρη». Μάλιστα, καλεί την Περιφέρεια να έχει αντίστοιχη ευαισθησία για την ενίσχυση και στήριξη πολιτικών φεστιβάλ από άλλες πολιτικές νεολαίες αλλά και πολιτιστικούς φορείς του νησιού.

Γόρδιος δεσμός

 

  Πηγή: Eurokinissi

 

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μεγαλοστομίες τους περί «μεγάλων και διατηρήσιμων» ρυθμών ανάπτυξης, η Τράπεζα της Ελλάδας και το υπουργείο Οικονομικών προβλέπουν τώρα μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης, στους οποίους θα συνεχίσουν να επιδρούν και οι επιπτώσεις από τις μεταλλάξεις του κορονοϊού.

Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του ΚΚΕ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, που βυθίστηκε σε νέα κρίση το 2020, αμέσως μετά την προηγούμενη, σχεδόν δεκαετή. Στο χρόνο και στο βάθος αυτής της κρίσης η πανδημία επιδρά καταλυτικά.

Τόσο καιρό η κυβέρνηση περνάει κατά δεκάδες τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και ταΐζει με τα δυο χέρια τους επιχειρηματικούς ομίλους, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα να ζητάνε «περισσότερα και νωρίτερα». Ολοι μαζί υπόσχονται καλύτερες μέρες στον λαό μετά την πανδημία, ερίζοντας για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης για την «πράσινη» και την «ψηφιακή» οικονομία.