Οι φιλελεύθεροι οφείλουν να απαντήσουν

Γράφει ο Κόκκινος Ρύπος //

Οι ανατροπές στα σοσιαλιστικά κράτη ήταν αναμφίβολα ένα παγκόσμιο ιδεολογικό σοκ για την εργατική τάξη και τους λαϊκούς ανθρώπους απανταχού της γης. Ανατράπηκαν πολλές ισορροπίες τόσο στο παγκόσμιο γεωπολιτικό όσο και στο ιδεολογικό τοπίο με την επικράτηση της ιδεολογίας του Καπιταλισμού ακόμα και μέσα στο ΚΚΣΕ και τα άλλα ΚΚ εξουσίας τη δεκαετία του 1980. Ακόμα και κράτη στα οποία είχαν σημειωθεί λιγότερες υποχωρήσεις δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα για πλήρη οπισθοδρόμηση στις καπιταλιστικές  σχέσεις παραγωγής. Με βάση τα παραπάνω ο ελληνικός καπιταλισμός αλλά και ο γερμανικός και ο ρώσικος και ο αμερικάνικος είδαν τα Βαλκάνια σαν ένα ευρύ πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας όπου έβρισκαν έτοιμες τις υποδομές για πλήρως συγκεντρωμένη και συγκεντροποιημένη-καθετοποιημένη οικονομική δραστηριότητα και με εργασιακές σχέσεις που αποδομήθηκαν βίαια και πολύ πιο εύκολα καθώς το εργατικό κίνημα είχε γνωρίσει μιας παγκόσμιας εμβέλειας ήττα.

Ταυτόχρονα στις καπιταλιστικές χώρες δόθηκε το σύνθημα για μια άνευ προηγουμένου επέλαση σε ιδεολογικό-πολιτικό και οικονομικό επίπεδο και μάλιστα με κιτς συνθήματα του τύπου: Ελλάδα είναι η τελευταία Σοβιετικού τύπου οικονομία.

Καμαρώνουν

Καμαρώνουν η κυβέρνηση και η «Αυγή» γιατί προωθούνται γοργά οι απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων επιχειρηματιών. Ετσι έγραφε χτες: «Νέες ταχύτητες στο επιχειρείν», «πόλοι έλξης νέων επενδύσεων οι αδειοδοτήσεις εξπρές επιχειρήσεων», μετά την κατάθεση νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομίας, μιλώντας για «ταχύτητα και απλοποίηση των δικαιολογητικών (...) και περιορισμό των εμποδίων που η γραφειοκρατική διοίκηση δεν αντιμετώπιζε χρόνια τώρα, αναπτύσσοντας έτσι τα φαινόμενα της αθέμιτης και παράνομης συναλλαγής που φούντωσαν τη διαφθορά (...) Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον κυρίως τις κρίσεις των φορέων της αγοράς». 

 

Πράγματι, η κυβέρνηση αφού δημιουργεί το πλαίσιο έντασης της εκμετάλλευσης με τους αντεργατικούς, αντιλαϊκούς νόμους (τσάκισμα μισθών, συντάξεων, φοροληστεία του λαού, άγριες περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των όποιων ελάχιστων κοινωνικών αναγκών, αύξηση των πληρωμών για υπηρεσίες Υγείας κ.λπ.), για να υπάρχει διευρυμένη κερδοφορία του κεφαλαίου, αφού ετοιμάζει νέα αντεργατικά μέτρα με νέες μειώσεις μισθών, απελευθέρωση απολύσεων (ομαδικές), νέο συνδικαλιστικό νόμο για να εμποδίζονται η απεργία και οι διεκδικήσεις (οι καπιταλιστές για να επενδύσουν δε θέλουν διεκδικητικούς αγώνες), αφού ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους με τον «αναπτυξιακό νόμο» (φοροαπαλλαγές, ενίσχυση με κρατικό χρήμα), έρχεται τώρα να τους διευκολύνει να κάνουν γρήγορα επενδύσεις. Και πανηγυρίζει επειδή ενισχύει το κεφάλαιο. 

 

Και οι εργαζόμενοι, ο λαός τι θα κερδίσουν; Να συνεχίζουν να είναι τα μόνιμα υποζύγια της άκρατης εκμετάλλευσης, αφού όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα έχουν μόνιμο χαρακτήρα. 

 

Εκτός και αν πάρουν πάνω τους την υπόθεση, διεκδικώντας κάλυψη των απωλειών τους, ικανοποίηση όλων των αναγκών τους, κόντρα σε κεφάλαιο, ΕΕ και την εξουσία τους.