ΠΑΛΙΟ ΚΡΑΣΙ ΣΕ ΝΕΕΣ ΦΙΑΛΕΣ

Από τη μια  ο  καθηγητής του Yale, κατά δήλωσή του, Στ. Καλύβας,  όταν άρθρο του που δικαιώνει τη δικτατορία και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων,  επανέρχεται με διευκρινίσεις, θέλοντας να πείσει πως δεν υπερασπίστηκε τη δικτατορία, αλλά  προβληματισμούς έθεσε ως ακαδημαϊκός βέβαια. Από την άλλη, έτερος καθηγητής, του ΕΚΠΑ αυτήν τη φορά, ο Αρ. Χατζής, σε δημοσίευσή του στο διαδίκτυο χαρακτηρίζει τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης την Ελλάδα, κι όταν οι αποδοκιμασίες για το σκεπτικό του πολλαπλασιάζονται το υπερασπίζεται χαρακτηρίζοντάς το χιουμοριστικό, ένα τρολάρισμα ήταν, κι όσοι  δεν το κατάλαβαν αποδεικνύουν το «λειτουργικό αναλφαβητισμό» τους. 

Μια «έντεχνη» Πανήγυρη στο Καλλιμάρμαρο

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ)

«Η τέχνη δεν είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά τον κόσμο, αλλά ένα σφυρί για να τον διαμορφώσει»

                                                                            Vladimir Vladimirovic  Mayakovsky

Σε μία περίοδο που φαίνονται οι τρομερά αρνητικές επιπτώσεις των «πολιτικών δομικής προσαρμογής» και ο νεοφιλελευθερισμός επιτίθενται σε δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, οι κυβερνήσεις περιορίζουν το κράτος και τις αρμοδιότητές του, μετατρέποντας το σε επιχειρηματικό σχεδιαστή με ελαχιστοποιημένο ρόλο στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Νομιμοποιώντας με αυτόν τον τρόπο την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών προς ικανοποίηση των ηγετικών οικονομικών τάξεων.

Δικαιοσύνη..

.

Πολύς ντόρος σηκώνεται το τελευταίο διάστημα από τα κόμματα και τα επιτελεία του συστήματος γύρω από την αστική Δικαιοσύνη. Υπουργοί της κυβέρνησης εμφανίζονται να βγαίνουν στα κάγκελα για δικαστικές αποφάσεις με αντεργατικό χαρακτήρα, οι οποίες ωστόσο αποτελούν εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που διατηρεί άθικτο και ενισχύει διαρκώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Στελέχη της αντιπολίτευσης «βγαίνουν από τα ρούχα τους» γιατί πλήττεται η περιβόητη «διάκριση των εξουσιών», επειδή η διορισμένη από την κυβέρνηση πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου πέρασε αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της σε κυβερνητική θέση, υπεύθυνη του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού... Οι αντιπαραθέσεις για την αστική Δικαιοσύνη στην πραγματικότητα αντανακλούν συνολικότερα τους εντεινόμενους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, οι οποίοι διαπερνούν όλους τους θεσμούς του αστικού κράτους. Αυτό που τους απασχολεί όμως ταυτόχρονα, μέσα από όλη αυτήν την αντιπαράθεση, είναι να σηκώνεται και ένας «βολικός» κουρνιαχτός, για να συγκαλύπτεται η αντιλαϊκή στρατηγική σύμπλευση όλων αυτών των δυνάμεων που τον συντηρούν, να προτάσσονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Να συγκαλύπτεται τελικά ο ίδιος ο ταξικός χαρακτήρας όλων των θεσμών και των «εξουσιών» του αστικού κράτους, η ενιαία αποστολή τους - ανεξάρτητα από ενδοαστικούς ανταγωνισμούς - που είναι να διασφαλίζουν συνολικά την εξουσία του κεφαλαίου και τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού.