Επτά παρατηρήσεις και ένα ερώτημα?

DEMETRIOX HONDROS·ΚΥΡΙΑΚΗ, 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017

Γίνεται μια πορεία στο κέντρο της Αθήνας κι ως διά μαγείας δεν τη συκοφαντεί, ούτε ένας «θιγμένος» επιχειρηματίας, να βγει να πει κάτι ενάντιά της…

Ούτε καν ο ΣΚΑΙ δεν διαμαρτύρεται, ο προστάτης ΑΓΙΟΣ των «ανοικτών» δρόμων και της «απρόσκοπτης» μετακίνησης των «πολιτών»...

(Ο άχρωμος, άγευστος, άοσμος και χωρίς κανένα ταξικό προσδιορισμό όρος «πολίτης» που διαρκώς ακούμε στα τηλεοπτικά πάνελ, έχει αντικαταστήσει εδώ και χρόνια την λέξη «εργάτης» και το ίδιο σιγά-σιγά συμβαίνει και με την λέξη «εργαζόμενος», γιατί και οι δύο αυτές λέξεις, προφανώς θεωρούνται επικίνδυνες, γιατί φανερώνουν ΠΟΙΟΣ παράγει ΕΡΓΟ και σε ποια ΤΑΞΗ ανήκει...)

ΕΝΤΟΣ ΚΙ ΕΚΤΟΣ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

Εν μέσω τρομοκρατικών χτυπημάτων στο Ιράν, απροσδόκητων  εκλογικών αποτελεσμάτων στη Βρετανία, ανεξάντλητων προαπαιτούμενων για κλείσιμο της αξιολόγησης στα καθ’ ημάς, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλοί ασχολήθηκαν με τη δήλωση του ηθοποιού Κ. Καζάκου που ανασύρθηκε από το παρελθόν, και στην οποία  χαρακτήριζε προδοσία τη μετανάστευση των νέων. Κι επειδή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν  δεν αποτελούν κοινωνικό βαρόμετρο σίγουρα όμως, ακόμα κι αν ποικιλοτρόπως κι εκτεταμένα χειραγωγούνται,  καθρεφτίζουν τάσεις ενός μέρους της κοινωνίας, γι’  αυτό και οι αντιδράσεις που πυροδοτήθηκαν απ’ αυτή τη δήλωση γίνονται ενδιαφέρουσες για την κατανόηση αυτής της κοινωνίας.

Το ψεύδος δεν γνώρισε ποτέ καλύτερο κατάλυμα από αυτό της Ευρώπης.

Η εποχή της ατιμίας

1. Από τη στιγμή που στην Ευρώπη δεν παρεμβαίνει η λογική, ο πολίτης χάνει κάθε δικαίωμα στη ζωή του και υποτάσσεται σε όσα επιβάλλει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας. Μόνος ο Ελληνας μέσα στην κοινότητα, έχει αφεθεί στη Θεία Πρόνοια. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν τον θέλει κανείς, ούτε για συνοδοιπόρο στον κοινό προορισμό προς το «μεγαλείο της Ευρώπης». Βρίσκεται στον πάτο ενός πηγαδιού και περιμένει αορίστως κάποιον να τον τραβήξει.