ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων: Κοινός αγώνας Ελλήνων και μεταναστών στο δρόμο της ανατροπής

 

 

Σε ανακοίνωσή του για την Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων, σήμερα, 20 Ιούνη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη του στους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας, στα εκατομμύρια πρόσφυγες παγκόσμια.

Η διαιώνιση του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, η όξυνση του προβλήματος που προμηνύουν τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα στην ευρύτερη περιοχή, εν μέσω της εξελισσόμενης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η απαράδεκτη εργαλειοποίηση του προσφυγικού στα γεωπολιτικά παζάρια, αποδεικνύουν το αποκρουστικό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Η ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στους οποίους πρωταγωνιστούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, κόντρα στην Κίνα, τη Ρωσία, άλλες περιφερειακές δυνάμεις, ξεριζώνουν ολόκληρους λαούς, για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και να προωθηθούν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.

«Ο λύκος κι’ αν εγέρασε το χούι δεν τ’ αλλάζει…»

 

 

Εκκλησία κατά των μαθητικών φεστιβάλ της ΚΝΕ

Τον τελευταίο καιρό σε όλη την Ελλάδα οργανώθηκαν τα  μαθητικά φεστιβάλ της ΚΝΕ με τη συμμετοχή χιλιάδων παιδιών που άκουσαν μουσική, χόρεψαν, συμμετείχαν σε συζητήσεις και παιχνίδια, σε τουρνουά μπάσκετ και ποδοσφαίρου και σε πολλές άλλες δραστηριότητες. 

Ήταν φυσικό οι δραστηριότητες αυτές να ενοχλήσουν όλους αυτούς που θέλουν μια νεολαία υποταγμένη που δεν θα σκέφτεται και δεν θα αντιδρά στα όσα της φορτώνουν πάνω στις πλάτες της. 

Πρώτοι, πρώτοι στη σειρά των αντιδρώντων διάφοροι φασίστες θλιβερά απομεινάρια της εγκληματικής Χρυσής Αυγής που τραμπούκιζαν  νέα παιδιά που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις.  Κάποιους άλλους τους ενόχλησαν οι σημαίες της Παλαιστίνης και τα συνθήματα αλληλεγγύης στο βασανισμένο λαό της και τα κατέβασαν από τα κάγκελα σε αυλές σχολείων.  

Τζούφια

Ενα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το πόσο άθλια ήταν η προπαγάνδα της κυβέρνησης, ότι το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά περιέχει τάχα και θετικές διατάξεις, είναι το άρθρο 80 του νομοσχεδίου, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη. Σ' αυτό περιλήφθηκε από την κυβέρνηση μία τροπολογία σύμφωνα με την οποία η πολυδιαφημισμένη εξίσωση της αποζημίωσης υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών, σε περίπτωση απόλυσης, θα ισχύσει από 1/1/2022 και όχι άμεσα. Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες έχουν ένα περιθώριο τουλάχιστον 6,5 μηνών μέχρι το τέλος του χρόνου να απαλλαγούν από εργατοτεχνικό προσωπικό με μικρότερη αποζημίωση, ανάβοντας το «πράσινο φως» για χιλιάδες απολύσεις τους επόμενους μήνες. Στο συγκεκριμένο άρθρο ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών», συμπληρώνοντας την υπερψήφιση δεκάδων ακόμα άρθρων του νομοσχεδίου, με την αιτιολογία ότι περιέχουν θετικές διατάξεις ή ότι ενσωματώνουν διεθνείς συμβάσεις και ευρωπαϊκές Οδηγίες που είναι υποχρεωτικές για τη χώρα μας. Αποδεικνύεται όμως ότι ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση προκύπτει κάτι θετικό για τους εργαζόμενους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, όπως από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν εκατοντάδες συνδικάτα, απαιτώντας με απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις την απόσυρση του νομοσχεδίου, απορρίπτοντάς το από το πρώτο μέχρι το τελευταίο άρθρο. Τζούφια λοιπόν η «μητέρα των μαχών» που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδωσε μόνο άλλοθι στην κυβέρνηση να κοροϊδεύει περί «θετικών μέτρων», αλλά με την υπερψήφιση δεκάδων τροπολογιών έσκαψε και τον λάκκο στους εργαζόμενους, που ανακαλύπτουν ολοένα και περισσότερες αντεργατικές παγίδες σ' αυτόν τον κατάπτυστο νόμο.

Με αφορμή το πρόσφατο ψήφισμα στο Ευρωκοινοβούλιο για την Κούβα

 

Copyright 2016 The Associated

«Ανθρώπινα δικαιώματα», «θεμελιώδεις ελευθερίες», «πλουραλιστική δημοκρατία». Εννοιες που στην πολιτική φρασεολογία της ΕΕ και των ΗΠΑ υψώνονται πέρα και πάνω από τον χρόνο και τον χώρο, τη συγκεκριμένη, ιστορικά καθορισμένη πραγματικότητα, όμοιες με τις «πλατωνικές ιδέες». Εννοιες που ερμηνευτές και θεματοφύλακές τους είναι οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης των ανεπτυγμένων και πλούσιων καπιταλιστικών χωρών. Εννοιες που διέπουν τις παλιότερες αποφάσεις για την «Κοινή Θέση» της ΕΕ και το τωρινό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που επικαλείται τα «ανθρώπινα δικαιώματα» για να συμβάλει κι αυτό - με «ευρωπαϊκό» τρόπο - στην άγρια ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα.

Ας ξεφύγουμε όμως λίγο από τη σφαίρα των υπερβατικών αυτών επιταγών και ας δούμε την πραγματικότητα.

Η Κούβα, μια μικρή αποικιακή χώρα, κατόρθωσε μέσα από τρεις επαναστάσεις και σε λιγότερο από έναν αιώνα να κερδίσει την εθνική της ανεξαρτησία και συνάμα να αποτινάξει τον νεοαποικιακό ζυγό των ΗΠΑ. Ηταν μια διαδικασία επώδυνη, που οδήγησε όμως σε μια προοδευτική πολιτική ωρίμανση τόσο των ηγεσιών όσο και του λαού.