04-12-2019
Αν ορίζεται ως κανονικότητα τα έσοδα των πολυεθνικών να ξεπερνούν ΑΕΠ
ολόκληρων κρατών, ενώ αντίθετα οι διεκδικήσεις των λαών για
μεγαλύτερους μισθούς και συντάξεις, για ζωή με αξιοπρέπεια, θεωρούνται
ως μη ρεαλιστικές, τότε θα πρέπει – το λιγότερο – να το ξανασκεφτούμε…
Τα τελευταία δέκα χρόνια, ο ελληνικός λαός έχει υποστεί μεγάλες
αλλαγές στην καθημερινότητά του. Έχει δει μια άνευ προηγουμένου μείωση
του βιοτικού του επιπέδου, έχει βιώσει την ανεργία, τις ελαστικές
σχέσεις εργασίας, το καθημερινό άγχος για να καταφέρει να ανταπεξέλθει
στις υποχρεώσεις του στο τέλος του μήνα. Την ίδια στιγμή, το ΑΕΠ της
χώρας έχει υποστεί μια κατακρήμνιση που μπορεί να συμβεί μόνο σε
πολεμικές περιόδους.
Πέρα, όμως, απ’ αυτά, ο ελληνικός λαός έχει υποστεί και μια βίαιη προσπάθεια επιβολής όλων αυτών ως μια σύγχρονη κανονικότητα, ως μια νέα τάξη πραγμάτων που δεν μπορεί να αλλάξει και καλό θα είναι να προσαρμοστεί άμεσα σε αυτήν.
Πέρα, όμως, απ’ αυτά, ο ελληνικός λαός έχει υποστεί και μια βίαιη προσπάθεια επιβολής όλων αυτών ως μια σύγχρονη κανονικότητα, ως μια νέα τάξη πραγμάτων που δεν μπορεί να αλλάξει και καλό θα είναι να προσαρμοστεί άμεσα σε αυτήν.