Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

«Μη φοβάστε ρε, δεν πεθαίνει ο άνθρωπος από ντομάτα και κρεμμύδι… από σκλαβιά και καταπίεση πεθαίνει…»

 


Δια χειρός και ψυχής Τάκη Βαμβακίδη, ο Καραγκιόζης στέκεται όρθιος μπροστά στις δυσκολίες της εποχής και με διάθεση να μη σταματά να το παλεύει. Η διαδικτυακή παράσταση «Χριστουγεννοκαμώματα – 3 λαλούν και 2 χορεύουν» προσφέρει άφθονο γέλιο, μουσική και τραγούδια και αποτελεί μια πρόταση για τις γιορτές που δεν πρέπει να χάσετε.

«Οδός Πείνας, πρώην Ηρώων Αγωνιστών»… Εκεί βρίσκεται η παράγκα του Καραγκιόζη. Στην αυλή της έβγαλε ο δρόμος και βρήκαν απάγκιο απ’ το χιονιά τρεις πλανόδιοι, άστεγοι μουσικοί.

Για να ζεσταθούν πιάνουν τα όργανα κι αρχίζουν το τραγούδι:

«Σ’ αγαπώ γιατί είσ’ ωραία, σ’ αγαπώ γιατί είσαι εσύ
αγαπώ κι όλο τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί…»

Ο Καραγκιόζης κοιμάται και ξεγελάει την πείνα του, βλέποντας όνειρα ότι γεμίζει με καρβέλια το μονίμως άδειο στομάχι του. Η Αγλαΐα, η γυναίκα του, τον ξυπνάει. Νομίζει ότι το τραγούδι ακούγεται από κάποια… κατάληψη. Ο καλόκαρδος και πάντα δοτικός Καραγκιόζης της ζητάει μελομακάρονα για «να πάω να κεράσω τα παιδιά» και τότε ακολουθεί μια σπαρταριστή και συνάμα συγκινητική συνομιλία:

– Καλέ πού ζεις; Έχουμε να δούμε μελομακάρονα από την αποφυλάκιση του Κολοκοτρώνη…

– Τι; Ο Κολοκοτρώνης ήταν φυλακή;… Τζαστ ε μόμεντ… Μπιρικόκοοος!

– Παρών πατέρα!

– Για γκουγκλάρισε παιδί μου «φυλακές  – Κολοκοτρώνης»

– Πατέρα, δεν έχουμε γουάι φάι.

– Γιατί, παιδί μου, ποιος έχει φάει…

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ




Για το «κράτος έκτακτης ανάγκης»


Τα τελευταία χρόνια, έχει ανοίξει εκ νέου η κουβέντα γύρω από το λεγόμενο «κράτος έκτακτης ανάγκης». Η βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων στη Γαλλία, αλλά και η πρόσφατη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις διαδηλώσεις για την 17η Νοέμβρη δικαιολογήθηκαν ως αποτέλεσμα του «κράτους έκτακτης ανάγκης». Ταυτόχρονα, διάφορες πολιτικές δυνάμεις από τον ΣΥΡΙΖΑ έως και αναρχικές ομάδες, αποδεχόμενες τον όρο, αποσπούν αυτές τις ενέργειες από προγενέστερες και αποκρύπτουν τη σχέση τους με την προσπάθεια της αστικής εξουσίας να μη βρεθεί αντιμέτωπη με τη μαζική λαϊκή οργή, εξαιτίας της όξυνσης μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων.

Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι καθόλου καινούριο. Το πρόβλημα της ύπαρξης μιας πανίσχυρης κρατικής μηχανής που δύναται να δρα εντός/εκτός του δικαιικού κανόνα, τον οποίο υποτίθεται ότι έρχεται να προστατέψει, στοιχειώνει τη φιλελεύθερη πολιτική σκέψη πολύ πριν θεματοποιηθεί ως αυτοτελής αντιπαράθεση στη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Και ήταν τότε - στη σκιά του ανερχόμενου φασισμού - όταν η εν λόγω αντιπαράθεση οργανώθηκε αρχικά γύρω από την ενεργοποίηση του άρθρου 48 του Συντάγματος της Βαϊμάρης. Η συζήτηση στην αρχική της μορφή έλαβε χώρα ανάμεσα στον νεοκαντιανό Kelsen και τον ναζιστή Schmitt.

«Σ΄ αυτούς που με ακούνε λέω: Μην απελπίζεστε!»


 

«Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να γίνω αυτοκράτορας. Δεν είναι δική μου υπόθεση. Δε θέλω ούτε να βασιλέψω, ούτε να κατακτήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω όλο τον κόσμο αν μπορούσα. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, λευκούς. Όλοι επιθυμούμε την αλληλεγγύη, αυτή είναι η φύση των ανθρώπων. Να ζούμε με την ευτυχία των άλλων, όχι με τη δυστυχία τους»

Στις 25 Δεκέμβρη του 1977 έφυγε από τη ζωή ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ο μοναδικός, ο πολυτάλαντος, ο ανεπανάληπτος στην ιστορία του κινηματογράφου, ο αγαπημένος σε όλους Σαρλό. Μαζί του γέλασαν κι έκλαψαν γενιές ολόκληρες σε όλο τον κόσμο. Το ιδιαίτερο περπάτημά του, η εκφραστική ματιά του υπήρξε δέσμη φωτεινής ελπίδας για κάθε φτωχό, πεινασμένο και καταπιεσμένο άνθρωπο σε κάθε γωνιά της γης. Ο αγαπημένος των παιδιών που στα δικά του τριμμένα ρούχα μπορούσαν να ταυτίσουν  τη φτώχεια και το γέλιο. Την ανέχεια και την αισιοδοξία. Το έργο του κλασικό, πολιτικό, βαθιά ουμανιστικό, απεικονίζει τον άνθρωπο που παρόλες τις αντιξοότητες και τα εμπόδια αγωνίζεται για να επιβιώσει, που αντιστέκεται σε συμπληγάδες. Αν και οι ταινίες του ήταν το μεγαλύτερο χρυσωρυχείο της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας από τη δεκαετία του 20 ακόμα, υπήρξε στόχος των σκοταδιστών που κατασυκοφαντούσαν διέσυραν και ενοχοποιούσαν την προσωπική του ζωή. Ήταν ο μόνος τρόπος να αμαυρώσουν αυτόν και τις ταινίες του που όπως ο ίδιος έλεγε «γίνανε για τον καταπιεσμένο άνθρωπο».

Είμαστε εδώ με ψηλά το κεφάλι και συνεχίζουμε


Στη συγκέντρωση παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας

 

Εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» πρόσφερε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο ΔΣ του Σωματείου
Εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» πρόσφερε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο ΔΣ του Σωματείου
«Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα είμαστε και πάλι σε κινητοποίηση εάν η κυβέρνηση δεν μας καταβάλει την έκτακτη ενίσχυση», ξεκαθάρισαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης που οργάνωσαν την Πέμπτη το πρωί στην πύλη του εργοστασίου της Λάρυμνας, στο πλαίσιο στάσης εργασίας που αποφάσισε η Γενική τους Συνέλευση.

Με τη νέα αυτή κινητοποίηση, δήλωσαν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους, που μετράει περισσότερο από ένα χρόνο πολύμορφων κινητοποιήσεων για να μην κλείσει το εργοστάσιο, να μην προχωρήσουν τα διαλυτικά σχέδια για τη ΛΑΡΚΟ, να μην απολυθεί κανείς, να συνεχίσουν να έχουν εισόδημα οι ίδιοι και χιλιάδες ακόμα οικογένειες της περιοχής.

Στην απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό.

Παρευρέθηκαν επίσης αντιπροσωπείες του ΠΑΜΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Πέρρο, και του Εργατικού Κέντρου Λαμίας.