Στα φράγκα τους

 

Καθώς η αλληλεγγύη των φοιτητών στον Παλαιστινιακό λαό εξαπλώνεται σε όλες τις ΗΠΑ, αποκαλύπτεται το αληθινό πρόσωπο των διάσημων αμερικανικών πανεπιστημίων, που προβάλλονται διεθνώς ως «πρότυπα». Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε η Συμβουλευτική Επιτροπή του Γέιλ στο αίτημα των φοιτητών του ιδρύματος να πάψει κάθε δοσοληψία με κατασκευαστές όπλων που συνεργάζονται με το Ισραήλ: Δεν παραβιάζεται «το όριο σοβαρού κοινωνικού πλήγματος», αποφάνθηκε η Επιτροπή! Γιατί; Επειδή η κατασκευή όπλων «υποστηρίζει κοινωνικά απαραίτητες χρήσεις, όπως η επιβολή του νόμου και η εθνική ασφάλεια». Γι' αυτό - κατέληξε η Επιτροπή - «δεν πληρούνται τα κριτήρια για απο-επένδυση (divest)». Από την πλευρά τους, βέβαια, είναι «στα φράγκα τους»... Αυτός είναι ο ρόλος των πανεπιστημίων στη σύγχρονη καπιταλιστική αγορά, όπου οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν και ελέγχουν την έρευνα, αξιοποιώντας τα αποτελέσματά της για την κερδοφορία και για τα γενικότερα συμφέροντά τους. Ανάμεσα σ' αυτούς που κάνουν τρελές μπίζνες με τα πανεπιστήμια, είναι η βιομηχανία της καταστολής και του πολέμου, που ενσωματώνει τα επιτεύγματα της έρευνας στην παραγωγή νέων δολοφονικών όπλων. Κάτι ξέρουν απ' αυτά η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντισμού στη χώρα μας, που νομοθετούν τη μεγαλύτερη σύνδεση των πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις και ανοίγουν τις πόρτες των ΑΕΙ στο ΝΑΤΟ να αλωνίζει με τα προγράμματά του.

Απόφαση - αίσχος

Πηγή: Eurokinissi

 

«Οδηγός» και για άλλα εγκλήματα σε βάρος του λαού είναι η κατάπτυστη απόφαση για το Μάτι, που εξέδωσε χτες το δικαστήριο, προκαλώντας την οργή και αγανάκτηση των συγγενών. Τα δικά τους λόγια είναι τα μόνα που μπορούν να τη χαρακτηρίσουν: Αίσχος και ντροπή!

Η απόφαση «χτίστηκε» πάνω στην άθλια λογική του «ανθρώπινου λάθους» και της «ατομικής ευθύνης» ...των νεκρών να σωθούν από μόνοι τους, όπως από την πρώτη στιγμή «έδειχνε» με θράσος η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Σ' αυτό σιγόνταραν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, που κατήγγειλαν τον ΣΥΡΙΖΑ για επιχειρησιακές «ανεπάρκειες», «ασυνεννοησία» και διαχειριστικά «κενά», συσκοτίζοντας ότι πίσω απ' αυτά βρίσκονται οι τεράστιες ελλείψεις πυροσβεστών και μέσων πυρόσβεσης, αλλά και η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης τέτοιων μεγάλων απειλών, με ευθύνη του κράτους.