ΠΑΤΡΑ : ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΓΙΑ....ΤΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ !!! [ video ]

 

Εδώ καράβια χάνονται , βαρκούλες αρμενίζουνε….Στο πνεύμα αυτό κινείται και η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην Πάτρα, η οποία εξέδωσε ανακοίνωση και ζητεί από τη δημοτική αρχή να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε να οργανωθεί – εν μέσω πανδημίας – το Πατρινό Καρναβάλι. Μάλιστα επισημαίνει πως είναι χιλιάδες οι καρναβαλιστές, αλλά και οι επαγγελματίες που περιμένουν με αγωνία τις εξελίξεις γι αυτό και κατηγορεί τη δημοτική αρχή πως έχει αργήσει να ανακοινώσει το πρόγραμμα! Ότι οι επιστήμονες λέγουν πως αναμένουμε ένα τρίτο κύμα (ίσως και πιο οδυνηρό) ουδόλως απασχολεί αυτό την ''Ώρα Πατρών'' /Σύριζα. 

Στο «ζύγι» του κεφαλαίου η υγεία του λαού

Eurokinissi

Κυνικές ομολογίες ότι η κυβέρνηση «βάζει στο ζύγι» τη ζωή του λαού με τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, όπως και ότι συνειδητά αφήνει χωρίς ουσιαστική ενίσχυση και στο «κόκκινο» το δημόσιο σύστημα Υγείας, περιλάμβανε η συνέντευξη που έδωσε χτες το βράδυ στον «Alpha» ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός προκλητικά ισχυρίστηκε ότι τα κρούσματα δεν έχουν πέσει λόγω «προσωπικής ανεμελιάς, αβλεψίας» και κόπωσης του πληθυσμού και επειδή η καραντίνα δεν είναι τόσο αυστηρή όπως την πρώτη φορά, αποσιωπώντας τα μέτρα που μπορούσε και όφειλε αλλά δεν πήρε η κυβέρνηση για τη θωράκιση του συστήματος Υγείας, όπως βέβαια και ότι τα «πρωτόκολλα» σταματάνε έξω από τα ΜΜΜ, τις δομές Υγείας, τους χώρους δουλειάς, για τους οποίους αρκέστηκε να παραδεχτεί ότι υπήρχε «ζήτημα σε χώρους εργασίας και γηροκομεία».

Αλλωστε, σε αυτό το φόντο και ενώ υποστήριξε ότι δεν τηρούνται «διπλά βιβλία» με κρούσματα και θύματα, δεν είπε κουβέντα για τα στοιχεία που δεν δίνει η κυβέρνηση σχετικά με την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, και εντόπισε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα διασποράς του ιού αυτήν τη στιγμή κυρίως στα χωριά παρά στις πόλεις, αποδίδοντάς το στο ότι εκεί δεν υπάρχει τόσο μεγάλη δυνατότητα αστυνόμευσης (!), βάζοντάς το και εδώ ως ζήτημα καταστολής και αποσιωπώντας ξανά τη γύμνια του συστήματος Υγείας, ειδικά στην επαρχία.

Στον αφρό

 

Φωτό αρχείου

Πηγή: Associated Press

 

Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης βγάζει ξανά «στον αφρό» τις μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, στο φόντο της νέας οικονομικής κρίσης, όπου η πανδημία επέδρασε καταλυτικά, αλλά και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται.

Ο επιμερισμός του «κόστους» από τη «δημοσιονομική χαλάρωση» και τα άλλα μέτρα διαχείρισης της κρίσης είναι το «νούμερο 1» ζήτημα στα παζάρια ανάμεσα στα κράτη - μέλη, χωρίς να αμφισβητείται βέβαια η κοινή γραμμή πλεύσης, η κλιμάκωση δηλαδή της επίθεσης από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, για να φορτώσουν ξανά τα βάρη στους λαούς.

Οι αντιθέσεις αυτές και οι πρόσθετες δυσκολίες που γεννάνε η πανδημία και η διαχείριση της κρίσης μέσα στο ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, επιδρούν και στα Ελληνοτουρκικά, με την κυβέρνηση να ρίχνει τώρα τον πήχη των προσδοκιών που καλλιέργησε το προηγούμενο διάστημα, ενόψει της Συνόδου, για ενδεχόμενες «κυρώσεις» της ΕΕ σε βάρος της Τουρκίας.

«Είμαι μια μαθήτρια, δύο, δώδεκα, σαράντα, εκατό, χιλιάδες... »

Είμαι μια μαθήτρια/τής που ζει στον 21ο αιώνα. Που πάει Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, που μένει σε μια οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας. Οι γονείς μου είναι άνεργοι και η μητέρα μου ή ο πατέρας μου σε αναστολή. Μια μαθήτρια/τής που φοβάται καθημερινά για τους δικούς της ανθρώπους. Είμαι μια μαθήτρια/τής που έχει πολλά όνειρα ακόμα για το μέλλον, θέλω να σπουδάσω σε μια σχολή που να με ενδιαφέρει και όχι να φοβάμαι για τα αποτελέσματα των Πανελληνίων της Γ' Λυκείου, αφού το σχολείο έχει γίνει ένα εξεταστικό κέντρο. Κάνω μάθημα από τον υπολογιστή μου ή στη χειρότερη περίπτωση από το κινητό μου. Αναγκάζομαι να πηγαίνω σε σπίτια φίλων μου για να κάνω το μάθημά μου, διακινδυνεύοντας την υγεία της οικογένειάς μου, τη δικιά μου, των φίλων και των οικογενειών τους, επειδή οι γονείς μου δεν κατάφεραν να πληρώσουν το λογαριασμό του internet στο σπίτι μου. Πηγαίνω στο χώρο του σχολείου ώστε να καταφέρω να βρω μια συσκευή ή να έχω internet για να μπω στο μάθημά μου και στο δρόμο για το σχολείο με σταματάνε οι αστυνομικοί και μου κόβουν κλήση, ενώ την ίδια στιγμή οι γονείς μου δυσκολεύονται να μου προσφέρουν ένα πιάτο φαΐ. Αργότερα όταν θα έρθει η ώρα του μεσημεριανού φαγητού, να τους κοιτάξω στα μάτια και να τους πω ότι τα μαθήματα κυλούν φυσιολογικά ενώ οι συμμαθητές μου και εγώ πνιγόμαστε από την αποκρουστική κατάσταση των μαθημάτων στην καραντίνα.