Στον απόηχο της χθεσινής απεργίας.

Τι είναι αυτό που δεν ήθελες να καταλάβεις, όταν οι κομουνιστές σου έλεγαν ότι στον καπιταλισμό  «Για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά. Για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δώσεις πολλά.»

Μιλούσες για δευτέρες παρουσίες και διάλεγες να  «Κόψεις την πείνα σου» με το μενού που σου σερβίρανε, χωρίς πρώτα να δεις αν τρώγετε!      

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΕΕ ομολογεί πως πλέον «για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά»

Εργαζόμενοι σε οικοδομή στην Αθήνα (φωτό: ΑΡ)

“Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε”

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Τελικά η οδός διαφυγής απ’ ό,τι ζούμε περνάει από εκείνο το «είναι η εφαρμογή (των Μνημονίων), ηλίθιε» του Σόιμπλε; Ναι, υπό την προϋπόθεση ότι θα ξεχάσουμε πως ο Σόιμπλε είναι ένας κυνικός εκπρόσωπος των ισχυρών. Άρα οι δικές του απαντήσεις ναι μεν συνιστούν λύση, αλλά για το σινάφι του. Όχι για τους αδύναμους στους οποίους με ιταμότητα απευθύνεται.

    Μήπως από την άλλη η διέξοδος βρίσκεται σε εκείνο το «είναι η κοινωνία, ηλίθιε» του κ.Τσακαλώτου. Προφανώς. Αλλά κι εδώ υπάρχει μια προϋπόθεση: Ότι δεν θα παραβλέψουμε πως υπάρχει ένα είδος πολιτικής (που συνηθίζει να παριστάνει την «αριστερή»), η οποία διαπρέπει στο σπορ «άλλα λέω κι άλλα εννοώ, άλλα προφασίζομαι κι άλλα πράττω». Η πραγματική σχέση αυτής της πολιτικής με την κοινωνία είναι οι «αριστεροί» ΕΝΦΙΑ, τα «αριστερά» χαράτσια, οι «αριστεροί» πλειστηριασμοί  και τα «αριστερά» Μνημόνια που συνεχίζουν να φορτώνονται στις πλάτες της κοινωνίας.

    Αλλού,  επομένως, θα πρέπει να αναζητηθεί η απάντηση – λύση στο πρόβλημα. Όμως για να βρούμε τι είναι σωστό, καλό είναι προηγουμένως να έχουμε προσδιορίσει που βρίσκεται το λάθος. Μια ασφαλής, δε, μέθοδος αναζήτησης λύσεως στα προβλήματα είναι η όσο το δυνατόν σαφέστερη καταγραφή των δεδομένων. Ας δούμε ορισμένα από αυτά:
  
  1) Σε συνθήκες κρίσης το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα κινήθηκε και κινείται - εμφανώς πια - με     τρόπο που δικαιώνει δύο διαχρονικές παρατηρήσεις.
  
  Η πρώτη είναι η διαπίστωση του Λουντέμη, που στην ·Οδό αβύσσου, αριθμός μηδέν» γράφει:
   
 «Τα τελευταία τούτα χρόνια στον τόπο αυτό ειπώθηκαν τα χειρότερα  ψέ­ματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και  δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν. Έγινε πολλή κατάχρηση φτηνού λυρισμού, πολλή σπατάλη άχρηστης φιλοπατρίας...».
   
 Η δεύτερη είναι καταγεγραμμένη στο Ημερολόγιο του Σεφέρη το 1945. Έγραφε:
     
«Η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία, η γενική αναπηρία της ηγέτιδας τάξης στην Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις […]. Είμαι  βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα».

Άμα είσαι “ανεξάρτητος” και μακριά από κόμματα (μην βρεις και κανένα μπελά) κάνεις για το κομμάτι σου και μια επανάσταση!!!

Επιχείρησε να σπάσει την είσοδο στο Μακεδονίας – Θράκης με φορτηγάκι

Μπήκε στη θέση του οδηγού πατώντας γκάζι

Με το φορτηγάκι του πήγε να διαμαρτυρηθεί διαδηλωτής έξω από το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Μάλιστα το τοποθέτησε στην είσοδο του υπουργείου, μπροστά από την καγκελόπορτα και μπήκε στη θέση του οδηγού πατώντας γκά

Οι παρευρισκόμενοι επιχείρησαν να τον ηρεμήσουν, ενώ από τη μέσα πλευρά της αυλής του υπουργείου είχε τοποθετηθεί μια κλούβα της αστυνομίας.