Με το στομάχι σφιγμένο και δικαιολογημένη οργή παρακολουθεί κάθε άνθρωπος που δεν αποδέχεται ως «κανονικότητα» τη σήψη που αποπνέει η επικαιρότητα, τις τελευταίες μέρες, την υπόθεση του κατ' εξακολούθηση βιασμού ενός 12χρονου κοριτσιού σε μια γειτονιά του Κολωνού, της εκπόρνευσης και της κακοποίησής του από σειρά δραστών.
Αγανάκτηση όμως έχει προκαλέσει και ο δημοσιογραφικός σχολιασμός, αλλά και η αντιπαράθεση ανάμεσα στους εκπροσώπους της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, με ανταλλαγή επιφανειακών και χοντροκομμένων διαξιφισμών στα tweets, σε τηλεοπτικές εκπομπές και στη Βουλή.
Η κάλυψη της υπόθεσης από Μέσα Ενημέρωσης που έφτασαν στο σημείο να δημοσιοποιήσουν φωτογραφία του 12χρονου κοριτσιού, και να ξημεροβραδιάζονται έξω από το σπίτι της για να ανεβάσουν τα ποσοστά της τηλεθέασης, επιδιώκει να «θάψει» κάθε προβληματισμό για τις αιτίες τέτοιων αποκρουστικών εγκλημάτων και να μετατρέψει σε θέαμα τον ανθρώπινο πόνο.
Όπως σε παρόμοιες υποθέσεις του παρελθόντος, έχουν μπει σε λειτουργία μια σειρά μηχανισμοί για να συγκαλυφθεί πάση θυσία το κοινωνικό έδαφος το οποίο γεννάει τους δράστες - «τέρατα» και αφήνει τα παιδιά ευάλωτα στην πολύμορφη βία.