01-01-2019
“Κρίσιμη, δραματική η εποχή. Πολύ σωστά, καμμιά αντίρρηση. Μα και σε
καμμιά μάχη δεν επήγε ποτέ ο άνθρωπος με σκεπτικισμό. Όταν νίκησε, είχε
πέσει ανάμεσα στα βόλια με όλη του τη ζωντάνια που κάνει το θαύμα. Κι
όταν νικήθηκε, πάλι με την ίδια ζωντάνια ένιωθε λιγότερο οδυνηρές τις
τελευταίες ώρες του…”
Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από τον ακαδημαϊκό Πέτρο Χάρη και
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθερία», την Πρωτοχρονιά του 1959.
Παραμένοντας ζωντανό και επίκαιρο, εξήντα χρόνια μετά, σαν την ανάγκη
του ανθρώπου να υπερπηδά εμπόδια και δυσκολίες και να προχωρεί μπροστά,
το αντιγράφω (προσαρμόζοντας την ορθογραφία στο σήμερα) αντί άλλης ευχής
για τη νέα χρονιά, το 2019.
Η φιλολογία των ευχών
Η φιλολογία των ευχών είναι παλιά όσο σχεδόν κι ο γραπτός λόγος. Η συνήθεια την έκαμε ανάγκη. Και η επανάληψη την έριξε στην κοινοτοπία, δηλαδή ανέκκλητα την καταδίκασε. Βουνά ολόκληρα υψώνουν τα εορταστικά κείμενα: οι στίχοι, τα διηγήματα, οι αναμνήσεις, οι σάτιρες.