Με την ευκαιρία της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο, η Ρουμανική Εθνική Τηλεόραση (TVR) σκάρωσε ένα προκατειλημμένο ντοκιμαντέρ για τη αθλήτρια Νάντια Κομανέτσι, που το 1976 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόντρεαλ, κέρδισε για πρώτη φορά στην ιστορία βαθμολογία 10 στις παράλληλες μπάρες, αποκτώντας έτσι το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο σε τρία αθλήματα (ενόργανη, δοκός ισορροπίας και παράλληλες μπάρες). Η αθλήτρια έχει γίνει από τότε ένας θρύλος του αθλήματος, παγκόσμια αλλά και στη Ρουμανία, σοσιαλιστική τότε, όπου ο αθλητισμός, σε αντίθεση με τώρα, είχε μια ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση στην κοινωνία, χωρίς να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως στη Δύση. Στην πραγματικότητα, σε όλες τις σοσιαλιστικές χώρες, οι τέχνες, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός αποτελούν τα θεμέλια της εκπαίδευσης, στην οποία ενσωματώνονται τα επιτεύγματα των εκπροσώπων τους σε όλους τους τομείς της. Ο ρουμανικός αθλητισμός είχε την μεγαλύτερη δόξα του κατά τη διάρκεια των σοσιαλιστικών χρόνων, ειδικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ (1976), στην Μόσχα (1980), στο Λος Άντζελες (1984) και στην Σεούλ (1988) και ξεκίνησε μια αργή πτώση από τότε, που αντιστοιχεί με αυτήν που συνέβη και σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, οικονομία και πολιτισμό ή ακόμα και στο δημογραφικό.
Σε σχέση με τον αθλητισμό, από τα 302 ολυμπιακά μετάλλια που κέρδισαν οι Ρουμάνοι αθλητές, τα 200 από αυτά συλλέχθηκαν σε δέκα διοργανώσεις που πραγματοποιήθηκαν από το 1945-1989 (Ρουμανία Σοσιαλιστική) και μόνο 102 για τις υπόλοιπες δέκα.
Σε κάθε περίπτωση, στους τελευταίους δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Πεκίνο το 2008 και στο Λονδίνο το 2012, μόνο 8 και 9 μετάλλια αποκτήθηκαν, αντίστοιχα, ένας γελοίος αριθμός σε σχέση με τα περασμένα χρόνια, όταν οι εργαζόμενοι είχαν την εξουσία.