Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Η στύση του τέρατος

Γράφει ο Cogito ergo sum

Ο άνθρωπος και η γάτα είναι τα μόνα ζώα σ” ολόκληρο τον πλανήτη που σκοτώνουν απλώς από ευχαρίστηση κι όχι από ανάγκη για επιβίωση. Κι αν για τις γάτες υπάρχει το ελαφρυντικό της «φύσης», για τον άνθρωπο ποιο ελαφρυντικό υπάρχει;
Δυστυχώς, η ανάπτυξη του «πολιτισμού» χειροτέρεψε τα πράγματα και η παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού τα αποτελείωσε. Τώρα πλέον δεν σκοτώνουμε απλώς για ευχαρίστηση. Σκοτώνουμε και από υποχρέωση. Γίναμε σκλάβοι ενός συστήματος, μιας παγκόσμιας μηχανής που φτιάξαμε μόνοι μας και, αφού ξέφυγε από τον έλεγχό μας, μας πιέζει να σκοτώνουμε και να σκοτωνόμαστε. Ακλόνητες αποδείξεις το Ιράκ κι η Ουκρανία από την μια και οι πάνω από χίλιες αυτοκτονίες ετησίως στη χώρα μας από την άλλη.

“Γέφυρα” σημαίνει “70% μνημόνιο”;

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Καλή η προγραμματική εξαγγελία του πρωθυπουργού ότι «Μνημόνιο τέλος». Μόνο που «Μνημόνιο τέλος» σημαίνει πλήρης αποκατάσταση των καταστροφών που προκάλεσε το Μνημόνιο.  Μέχρι τότε το «Μνημόνιο τέλος» θα είναι μια απλή – ελπιδοφόρα μεν, αλλά απλή – διακήρυξη.
    Καλή η εξαγγελία του πρωθυπουργού για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Αλλά του επόμενου ΕΝΦΙΑ. Γιατί τον παρόντα ΕΝΦΙΑ μας κάλεσε να τον πληρώσουμε. Μόνο που υπάρχουν κάποιες πολλές χιλιάδες νοικοκυριά που δεν έχουν να τον πληρώσουν. Με αυτά τί θα γίνει;
    Καλή η αναφορά του πρωθυπουργού ότι δεν ξεπουλάμε τον δημόσιο πλούτο παραδίδοντάς τον στα ιδιωτικά συμφέροντα για να πληρώνουμε το μη βιώσιμο δημόσιο χρέος. Αλλά όταν το «δεν ξεπουλάμε» συνοδεύεται από το «αξιοποιούμε», τι σημαίνει; Μήπως το κάλεσμα σε ιδιώτες για την «αξιοποίηση» του δημόσιου πλούτου σημαίνει ότι τα συμφέροντα που θα «αξιοποιήσουν» τον δημόσιο πλούτο θα είναι λιγότερο ιδιωτικά και καπιταλιστ(ρ)ικά; Και ποια αριστερή λογική λέει ότι η αξιοποίηση του δημόσιου φυσικού και ορυκτού πλούτου, προς όφελος των κοινωνικών και Ασφαλιστικών Ταμείων, δεν μπορεί να γίνει με δημόσια μέσα και για το δημόσιο συμφέρον;  
    Εύγε για την επαναπρόσληψη των καθαριστριών, των σχολικών φυλάκων, των απολυμένων στα ΑΕΙ, εύγε για την αναφορά του πρωθυπουργού για τήρηση της δέσμευσης επαναφοράς του βασικού μισθού στα 751 ευρώ. Αλλά πότε; Σταδιακά;! Μέχρι το… 2016;! Γιατί; Αυτή δεν ήταν μια προεκλογική δέσμευση άμεσης – υποτίθεται – εφαρμογής; Και με μηδενικό μάλιστα  δημοσιονομικό κόστος! Προς τι η υπαναχώρηση; Και προς όφελος ποιών; Μήπως των ίδιων των εργαζομένων, για να μην αρχίσουν τις σπατάλες και παρεκτραπούν από τον… «λιτό βίο»;