Περί διαφθοράς και μεταμορφώσεών της

01-11-2018

Διαφθορά και αδιαφάνεια ορίζονται πάντα από τη σκοπιά των καπιταλιστικών επιχειρήσεων –για αυτό άλλωστε και μεταβάλλεται το περιεχόμενό τους. Για παράδειγμα, η πρακτική του lobbying αποτελεί πλέον μια καθόλα αποδεκτή πρακτική στα πλαίσια της ΕΕ, την οποία μάλιστα η ΕΕ υποδέχεται θεσμικά, ως στοιχείο της λεγόμενης «πολυεπίπεδης» διακυβέρνησής της.

 

Dies Brumalis

 

Η προφυλάκιση του ζεύγους Παπαντωνίου για υπόθεση μαύρου χρήματος ύψους 2,8 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων αποτέλεσε πρώτο θέμα στην ειδησεογραφία. Ο πρώην υπουργός Άμυνας στην κυβέρνηση Κ. Σημίτη, Γ. Παπαντωνίου, προφυλακίστηκε κατηγορούμενος για νομιμοποίηση εσόδων που προέρχονται από δωροδοκίες για τη σύμβαση αναβάθμισης έξι φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού με γαλλική εταιρεία, το 2003, ζημιώνοντας το ελληνικό δημόσιο κατά περίπου 400 εκατ. ευρώ.

Το γεγονός της ίδιας της σύλληψης χρησιμοποιείται για εδραίωση της θέσης πως μια πιο «διαφανής» και «ηθική» κυβέρνηση, όπως ισχυρίζεται ότι είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να ωθήσει τόσο την οικονομική ανάπτυξη όσο και την εξάλειψη νομικών και θεσμικών δυσλειτουργιών του πολιτικού συστήματος.
Οι κατηγορίες εναντίον του εντάσσονται στο πλαίσιο αυτού που αποκαλείται διαφθορά, ταυτίζεται με την έλλειψη διαφάνειας και αφορά την εφαρμογή νόμων και όχι βέβαια τη δημιουργία τους, όπου οι φορείς χάραξης πολιτικής έχουν πολύ λίγους περιορισμούς όσον αφορά στο περιεχόμενο της νομοθεσίας και των κινήτρων τους. Κάπως έτσι εξηγείται και το γιατί το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου έχει παραγραφεί.

Όταν ο εργοδοτικός συνδικαλισμός αλλάζει τα φώτα στον Λένιν

31-10-2018

Κείμενο του Γιώργου Μαυρίκου για την “απομόνωση” των κομμουνιστών στο εργατικό κίνημα και τη διαχρονική καπηλεία του Λένιν από ρεφορμιστικές κι άλλες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. 

Κατιούσα

 

Σήμερα μεταγράφουμε και δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Μαυρίκου “Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα 1918-1948. Δυο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση”, από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή. Εκεί, ξεκινώντας από τα ιστορικά συμφραζόμενα της δημιουργίας της Ενωτικής ΓΣΕΕ και του Εργατικού ΕΑΜ αργότερα, ο συγγραφέας αναφέρεται στη διαχρονική προσπάθεια των φορέων των αστικών κομμάτων και των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπουν να παρουσιάσουν τους κομμουνιστές ως “απομονωμένους”, επικαλούμενοι και μια δική τους εκδοχή του Λένιν. Μπορεί το βιβλίο να γράφτηκε το 2001, τα  συμπεράσματά του, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις ονομάτων μπορούν να μεταφερθούν αυτούσια στο σήμερα κι ως εκ τούτου διατηρούν αναλλοίωτη την επικαιρότητά τους:

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΣΕΕ

Να παρθεί απόφαση να οργανωθεί δυναμική διεκδίκηση - Φτάνει πια με την υπονόμευση του αγώνα (ΦΩΤΟ)

 

Απαιτώντας να σταματήσει η υπονόμευση των αγώνων, να σταματήσει η προσπάθεια νοθείας των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα και να πεταχτούν έξω από τα σωματεία οι εργοδότες, μέλη διοικήσεων πολλών Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων βρίσκονται έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ προκειμένου να πάρουν μέρος στη σημερινή συνεδρίαση της διοίκησης της Συνομοσπονδίας. Στο πλαίσιο της συγκέντρωσης αυτής, η οποία γίνεται μετά από κάλεσμα της ΕΓ του ΠΑΜΕ, η πρόσοψη του κτιρίου της ΓΣΕΕ έχει «στολιστεί» από ένα μεγάλο πανό που αναγράφει «Απαιτούμε κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου - Βρούτση. Αυξήσεις σε μισθούς - συντάξεις - ΣΣΕ. Κανείς κάτω από 751 ευρώ. Απεργία στις 14 Νοέμβρη». 

Παράλληλα συνθήματα δονούν την ατμόσφαιρα, όπως μεταξύ άλλων, «ΣΕΒ και ΓΣΕΕ υπέγραψαν μαζί φτηνή των εργατών να είναι η τιμή» «Καμία ανοχή στην ανάπτυξή τους, οργάνωση κι αγώνας για την ανατροπή τους», «Με απάτες, νοθεία και εκβιασμούς, έτσι διαμορφώνετε τους συσχετισμούς», «Εμπρός να φύγουν απ' τα Συνδικάτα νόθοι, εργοδότες και τσιράκια», «Είστε εργοδότες και απεργοσπάστες, στον ΣΕΒ και στην κυβέρνηση κάνετε τις πλάτες».

Στο κάλεσμά της για ανοιχτή συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ η ΕΓ του ΠΑΜΕ αναφέρει τα εξής:

«Την ίδια ώρα που συνεδριάζει η διοίκηση της ΓΣΕΕ, 18 Εργατικά Κέντρα (όπως το ΕΚΑ, το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας), 12 Ομοσπονδίες και 212 Σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχουν πάρει μέχρι τώρα απόφαση για απεργία στις 14 Νοέμβρη, γιατί βρίσκεται σε εξέλιξη η εφαρμογή του άθλιου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να ανεχθεί από την πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ την υπονόμευση και το μπλοκάρισμα των αγώνων, την προσπάθεια νοθείας που είναι σε εξέλιξη μπροστά στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ το Μάρτη του 2019 σε τουριστικό θέρετρο στην Καλαμάτα. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε τους εργοδότες μέσα στα Σωματεία και την ίδια τη ΓΣΕΕ». 

Φερετζές

«Προστασία κοινωνικών δικαιωμάτων»: Πίσω από αυτόν τον φερετζέ συνηθίζει πλέον η κυβέρνηση να κρύβει την επίθεση που ξεδιπλώνει σε όλα τα μέτωπα ενάντια στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Τώρα τον φερετζέ αυτόν χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ και για τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ως «κοινωνικά δικαιώματα» π.χ. εννοεί την «προστασία» του «δημόσιου χαρακτήρα» του νερού και της Ενέργειας ή τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τους «κοινωνικούς εταίρους». Την ίδια στιγμή που παρουσιάζει ως «ριζοσπαστικές» αυτές τις προτάσεις, η κυβέρνηση έχει προωθήσει ακόμα πιο αποφασιστικά από τους προκατόχους της τις ιδιωτικοποιήσεις σε νερό, ρεύμα, φυσικό αέριο κ.ά., καταργώντας τον όποιο «κοινωνικό» χαρακτήρα τους, ενώ ο λαός χαρατσώνεται ανηλεώς για να καλύψει στοιχειωδώς τις ανάγκες του σε Ενέργεια, λόγω της στρατηγικής της απελευθέρωσης. Από την άλλη, μόλις πριν από μερικές βδομάδες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εφάρμοσε για πρώτη φορά τον νόμο Βρούτση (πλέον νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου), για τη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού, που απαγορεύει τη διαπραγμάτευση ανάμεσα στα συνδικάτα και την εργοδοσία. Εκεί που απογειώνεται όμως η κοροϊδία από την κυβέρνηση, είναι στην προσπάθειά της να παραστήσει τον «φρουρό» των κοινωνικών δικαιωμάτων, όταν στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου που υλοποίησε, ψήφισε για λογαριασμό της εργοδοσίας ένα ακόμα πλήγμα, βάζοντας επιπλέον περιορισμούς στην άσκηση του απεργιακού δικαιώματος στους χώρους δουλειάς. Οπότε, καλός ο φερετζές των «δικαιωμάτων», αλλά εδώ η υποκρισία δεν μαζεύεται με τίποτα...

Μεγάλος καημός για να «σωθεί» η Πάτρα από τον Πελετίδη!

To (προ) εκλογικό τοπίο της Πάτρας:
Τους ενώνουν οι πολιτικές τους, μας ενώνουν οι ανάγκες μας

 

Οχτώ μήνες πριν από τις Δημοτικές εκλογές και οι διαβουλεύσεις οι οποίες πραγματοποιούνται μεταξύ παρατάξεων και υποψηφίων που σχετίζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι κάτι το πρωτόγνωρο.

Συσκέψεις, συναντήσεις, διαγγέλματα, ανακοινώσεις,

• ρεπορτάζ που ενημερώνουν για νέες υποψηφιότητες,
• συνδυασμούς παρατάξεων σε όλες τις πιθανές εκδοχές,
• υποψήφιοι που τη μια μέρα είναι σε ένα σχήμα και την επόμενη σε κάποιο άλλο
• και τέλος πολλοί υποψήφιοι Δήμαρχοι.

Κοινή συνισταμένη όλων είναι μία:

Πώς θα «απαλλαχτεί» η Πόλη από τη Δημοτική αρχή της Λαϊκής Συσπείρωσης και από τον Δήμαρχο Κ. Πελετίδη!

Ατομική ευθύνη...

«Φυσικές καταστροφές και Αττική πάνε μαζί» ήταν ο τίτλος που επέλεξε γνωστή εφημερίδα, για να προβάλει σχετική εκδήλωση του ΤΕΕ που έγινε προχτές, με προσκαλεσμένους επιστήμονες και εκπροσώπους κομμάτων. Αν και περιγραφικός, ο τίτλος αυτός ανταποκρίνεται στο πνεύμα ορισμένων από τις ομιλίες που έγιναν στην εκδήλωση, από επιστημονικούς φορείς και στελέχη της κυβέρνησης, που σχεδόν προέτρεπαν τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου να μάθουν να ζουν με τις καταστροφικές συνέπειες των πλημμυρών, που θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια. Για διάφορους λόγους, που επικαλέστηκαν ως «αντικειμενικούς», ισχυρίστηκαν λίγο - πολύ ότι το κράτος έχει πλέον περιορισμένες δυνατότητες να παρεμβαίνει ουσιαστικά στο πεδίο της πρόληψης και ότι η παρέμβαση και η ευθύνη του πρέπει να στοχεύουν ολοένα και περισσότερο στην έγκαιρη ειδοποίηση των κατοίκων και στην καλύτερη διαχείριση του φαινομένου όταν συμβεί, για να περιοριστούν οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.