«Πράσινα deals»

Για όποιον εξακολουθεί να πιστεύει ότι η «απολιγνιτοποίηση» και η στροφή στις ΑΠΕ είναι προϊόντα περιβαλλοντικών «ευαισθησιών» της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, υπάρχουν τοποθετήσεις, όπως αυτή του Κυρ. Μητσοτάκη, που τους προσγειώνουν στην πεζή πραγματικότητα. Οπως γράφει σε άρθρο του ο πρωθυπουργός «η "πράσινη" ανάπτυξη την οποία επιδιώκουμε είναι μια μορφή οικολογικού νεο-κεϊνσιανισμού. Καθώς η οικονομία αναπτύσσεται, το ίδιο αυξάνονται οι ευκαιρίες αλλά και το καθήκον για δημόσιες επενδύσεις, προκειμένου να χαράξουμε τη σωστή πορεία. Αυτήν τη φορά, οι επενδύσεις πρέπει να κατευθυνθούν προς μια ριζική πράσινη αναδιάρθρωση». Από αυτήν την άποψη, ο πρωθυπουργός χαιρετίζει την «απολιγνιτοποίηση», που στέλνει στον καιάδα της ανεργίας χιλιάδες εργαζόμενους, και βάζει στόχο η «Ελλάδα να αποκτήσει ηγετική θέση στην παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας». Με λόγια που δυσκολεύεται κανείς να ξεχωρίσει αν ειπώθηκαν από τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνει με μεγάλη σαφήνεια τον στόχο της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης»: Αναδιάρθρωση της οικονομίας, με καθοριστική συμβολή του κράτους και με το βλέμμα στραμμένο στη διαμόρφωση πεδίου για νέες κερδοφόρες επενδύσεις. Την ίδια ώρα, ο λαός χρυσοπληρώνει την ηλεκτρική ενέργεια όποιο κι αν είναι το «ενεργειακό μείγμα», ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ο «οικολογικός νεο-κεϊνσιανισμός» φέρνει το πολύ 350 θέσεις εργασίας με ημερομηνία λήξης για την κατασκευή του φωτοβολταϊκού πάρκου στην Κοζάνη και τη μετατροπή ολόκληρης της περιοχής σε μια «Ειδική Οικονομική Ζώνη», με ισοπεδωμένα εργατικά δικαιώματα, ανύπαρκτες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, φοροασυλία για το μεγάλο κεφάλαιο. Τίποτα θετικό δεν έχουν, επομένως, να περιμένουν οι εργαζόμενοι από τα «πράσινα deals», όπως κι αν βαφτιστούν από τις αστικές κυβερνήσεις.

“Συμμαχία” ΠΑΜΕ – ΔΑΚΕ βλέπει η ΕφΣυν σε συνέντευξη – στεγνό καθάρισμα του Γιάννη Παναγόπουλου

23-02-2020

Δε χρειάζεται μπουγάδα για να ξεπλύνει κανείς τη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ, όταν υπάρχουν τόσο αποτελεσματικές μέθοδοι στεγνού καθαρίσματος. 

Κατιούσα

 

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας, παρά το διακαή πόθο του Γιάννη Παναγόπουλου, να μην εμφανιστεί στο ψευτοσυνέδριο της ΓΣΕΕ στο Καβούρι την Τρίτη, αλλά η “Αυγή νο2”, κατά κόσμον “Εφημερίδα των Συντακτών” προσπαθεί να αναπληρώσει επάξια το κενό, όχι απλά με συνέντευξη αυτοηρωοποίησης του Γιάννη Παναγόπουλου, αλλά και με ένα εισαγωγικό σημείωμα στη λογική “κόμματα μαλώνουν”, που πετάει τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι, αφήνοντας επίσης χυδαία υπονοούμενα “συμμαχίας” ΠΑΜΕ – ΔΑΚΕ.

Η “ΕφΣυν” λοιπόν κάνει λόγο για “παραταξιακό εμφύλιο”, “απίστευτους χαρακτηρισμούς, ακυρώσεις συνεδρίων, δηλώσεις επί προσωπικού, προπηλακισμούς, αλλά και ανοικτή ρήξη ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ”, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η αντιπαράθεση είναι λίγο πολύ προσωπική βεντέτα. Στη συνέχεια, ισχυρίζεται πως “η ουσία έχει χαθεί στη σκόνη των αντεγκλήσεων”, παρουσιάζοντας ως “αντεγκλήσεις” τις πραξικοπηματικές ενέργειες της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ και την επιβεβλημένη αντίδραση σε αυτές από τα πραγματικά εργατικά συνδικάτα.

Δεν θα μετατρέψουν τα συνδικάτα σε «πίσω αυλή» της εργοδοσίας και του κράτους!

Τις ίδιες μέρες που η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, συζητώντας και ψηφίζοντας στη Βουλή το νομοσχέδιο Βρούτση - Κατρούγκαλου, η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ διοργανώνει ένα «συνέδριο» - παρωδία, όχι μόνο εξαιτίας των δεκάδων νόθων αντιπροσώπων και εκπροσώπων της εργοδοσίας που περιέχει το σώμα, αλλά κυρίως επειδή δεν προβλέπει καμιά συλλογική διαδικασία, καμιά ουσιαστική συζήτηση, καμιά στοιχειώδη αντιπαράθεση για όσα απασχολούν τους εργαζόμενους, για την αντιλαϊκή πολιτική
που χτυπάει βάναυσα την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Η επιλογή αυτή μόνο τυχαία δεν είναι. Επιβεβαιώνει την προσπάθεια της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των κομμάτων της να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να «αναβαθμίσουν» τη ΓΣΕΕ ως μηχανισμό ενσωμάτωσης και χειραγώγησης των εργαζομένων, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό σε ρόλο «διεκπεραιωτή» τη σημερινή συνδικαλιστική ηγεσία, παρά την απαξίωσή της στα μάτια χιλιάδων εργαζομένων, που δρουν μέσα από δευτεροβάθμιες και πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Τι κοινό έχει μια εργαζόμενη με μια βουλευτή ή με μια μέτοχο εταιρίας;

22-02-2020

“Σου απλώνω το χέρι σε γροθιά, μαζί θα σπείρουμε” – Βίντεο της ΟΓΕ για την φετινή της καμπάνια

Κατιούσα
 

Τι κοινό έχουν μια εμποροϋπάλληλος, μια γιατρός, μια αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, μια φοιτήτρια, μια εργαζόμενη σε τηλεφωνικό κέντρο, μια εργαζόμενη στον Τουρισμό, μια άνεργη μητέρα, μια αυτοαπασχολούμενη και μια μηχανικός με μπλοκάκι;

Γίνονται όλες λάστιχο για τις “ανάγκες της αγοράς” και αντιμετωπίζουν άπειρα εμπόδια στην καθημερινότητά τους. Από το να κλείσουν μια απλή συνέντευξη για δουλειά, μέχρι να κάνουν σχέδια-προγραμματισμό για τη ζωή τους ή να κάνουν ένα παιδί και να το μεγαλώσουν όπως πρέπει.