Όσο περνάνε οι μέρες μετά τις Ευρωεκλογές τόσο «φουντώνουν» τα κάθε είδους παζάρια ανάμεσα σε κόμματα και μηχανισμούς του συστήματος για το πώς θα εξασφαλιστούν οι εναλλακτικοί «πόλοι» διακυβέρνησης σε μια περίοδο που η ΕΕ βρίσκεται σε πολεμική προετοιμασία εν μέσω σφοδρών ανταγωνισμών με την Κίνα, την Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ.
Βασικό «σενάριο» σε αυτά τα παζάρια είναι τα περιβόητα «μέτωπα για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς» (αξίζει να αναφέρουμε ότι ορισμένες άλλες «φωνούλες» του συστήματος, στη χώρα μας και διεθνώς, μιλούν συνειδητά και παραπλανητικά για την ανάγκη αντιμετώπισης των «αντισυστημικών» δυνάμεων...) καθώς και η ανάγκη αναμόρφωσης των «προοδευτικών δυνάμεων», ώστε να αποτελούν «ελκυστική» και αποτελεσματική λύση για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων ομίλων.
Όμως, όσο περνάνε οι μέρες, γίνεται όλο και πιο καθαρό πόση «πρόοδο» χωράνε αυτά τα «μέτωπα». Θα ξεχωρίσουμε 3 ενδεικτικές παρεμβάσεις γύρω από αυτό το ζήτημα.