Η Μάχη του Κουρσκ: «Πιο δυνατοί απ’ την φωτιά, πιο γεροί από το μέταλλο»…

Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας

23 Αυγούστου 1943: Η αρχή του τέλους των ναζί

«Άραγε μπορούμε να ξεχάσουμε / Εγώ κι εσύ, το σαράντα τρία / Θυμάσαι, η Μάχη του Κουρσκ / Τότε φλεγόταν; / Και ο Σοβιετικός στρατιώτης / Περνώντας στην αθανασία / Ηταν πιο δυνατός απ’ τη φωτιά / Πιο γερός από το μέταλλο (…)» (σοβιετικό τραγούδι)

Στις 23 Αυγούστου του 1943 ολοκληρώθηκε η τρίτη και τελευταία φάση της μεγαλύτερης μάχης τεθωρακισμένων στη σύγχρονη ιστορία και της πλέον σημαντικής για τη νικηφόρα έκβαση, όχι μόνο του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου της Σοβιετικής ‘Ενωσης, αλλά και του ίδιου του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου: Της Μάχης του Κουρσκ. Κράτησε περίπου 50 μέρες (4/7 – 23/8/1943) και συμμετείχαν συνολικά 4 εκατομμύρια στρατιώτες, περίπου 70.000 πυροβόλα και άλλος βαρύς οπλισμός, 13.000 άρματα και τεθωρακισμένα οχήματα, πάνω από 11.000 πολεμικά αεροπλάνα, που συγκρούστηκαν μέχρι θανάτου και ολοκληρωτικής καταστροφής σε ένα μέτωπο 550 χιλιομέτρων. Η φασιστική επιχείρηση είχε την κωδική ονομασία «Κάστρο», περισσότερο μάλλον για ψυχολογικούς παρά για συμβολικούς λόγους. Αντιθέτως, η επιχείρηση αντεπίθεσης του Κόκκινου Στρατού βαφτίστηκε «Κουτούζοφ» για άκρως προφανείς, συμβολικούς λόγους: Ο Κουτούζοφ ήταν ο Ρώσος στρατηγός που τσάκισε τη στρατιά του Ναπολέοντα.

ΝΕΑ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑΤΑ

ΝΕΑ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑΤΑ

Κι ανάμεσα  στα συγχαρητήρια για τα απρόσμενα ολυμπιακά μετάλλια που έδωσαν για άλλη μια φορά την ευκαιρία για ρητορικές κορώνες οι οποίες   αποδίδουν στην ελληνική ψυχή και το γενναίο φρόνημα  την αιτία των επιτυχιών, τις πρωτιές στις πανελλήνιες εξετάσεις που γίνονται αφορμή και πάλι για επιβεβαίωση της αντίληψης πως  αρκεί η θέληση για την επιτυχία και  την επίσημη θερινή ραστώνη που μοιάζει να μην τελειώνει, η πραγματικότητα εξουθενώνοντας μας συνθλίβει.

 Περιστατικά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ως συνέπειες των κυρίαρχων πολιτικών που εφαρμόζονται με τις αντίστοιχες αντιδράσεις, όπως  π.χ. στη Νίκαια της Γαλλίας αστυνομικοί μπροστά σε λουόμενους εφαρμόζουν στην παραλία την απόφαση της πόλης που απαγορεύει το μπουρκίνι, το μαγιό που φορούν οι μουσουλμάνες, όπως στην Ελλάδα που ο υπουργός εργασίας Κατρούγκαλος υποστηρίζει ότι η θέσπιση των 384 Ευρώ εθνικής σύνταξης καλύπτουν το όριο της φτώχειας, και άλλα αμέτρητα έγιναν μια καθημερινότητα που ορίζουν μέχρι κεραίας τη ζωή μας. Το κακό είναι πως όσο βαθαίνει η κρίση τόσο ριζοσπαστικοποιείται η δομή της εξουσίας. Ενισχύεται, στο όνομα της ελευθερίας ή της εξασφάλισης της επιβίωσης,  στρώνοντας το έδαφος για το φασισμό,  για να αποκλειστεί  κάθε πιθανότητα εμφάνισης αδυναμίας της κυρίαρχης τάξης. Σύμφωνα με τις ικανότητες, την ιδιοσυγκρασία και τη στάση τους πολιτικοί και δημοσιογράφοι αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια της κυρίαρχης τάξης να κινητοποιήσει προς όφελος της όλες τις δυνάμεις.

Το κέρδος τσακίζει τους φτωχούς...

«Η φύση εκδικείται τους φτωχούς», έγραφε προχτές μια αστική εφημερίδα σε τίτλο της για το ρεπορτάζ του σεισμού στην Ιταλία, μόνο που δεν αποτυπώνει την πραγματική αλήθεια. Γιατί όταν η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τέτοια επίπεδα ανάπτυξης που να προστατεύουν τους πάντες από τους σεισμούς, αφενός η «εκδίκηση» δεν είναι της φύσης και αφετέρου γιατί δεν εκδικείται και τους πλούσιους; Μα, γιατί η επιστήμη και η τεχνολογία στο πλαίσιο του καπιταλισμού αξιοποιούνται για το κέρδος, την ένταση της εκμετάλλευσης, γι' αυτό υπάρχουν φτώχεια και πλούτος. Δεν μπαίνουν στην υπηρεσία κάλυψης των λαϊκών αναγκών. 

 

Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας δεν αποφέρουν κέρδη στον καπιταλισμό, γι' αυτό και δεν προωθούνται. Ηδη και από την Ιταλία έρχεται η είδηση ότι στη συγκεκριμένη περιοχή είναι ανύπαρκτα ουσιαστικά τα μέτρα αντισεισμικής προστασίας. 

 

Γι' αυτό και προκαλούν πολλοί εκπρόσωποι της ιταλικής κυβέρνησης αλλά και τοπικών αρχών, όταν αποδίδουν αποκλειστικά το μέγεθος των καταστροφών στη μεγάλη ένταση ή το μικρό εστιακό βάθος του σεισμού, ενώ μια έγκαιρη και σχεδιασμένη αντισεισμική θωράκιση των οικισμών, που ούτως ή άλλως βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα σεισμογόνο περιοχή, θα μπορούσε να σώσει δεκάδες ζωές. 

 

Σύμφωνα με τον αστικό Τύπο της Ιταλίας, το 70% όλων των κτιρίων της χώρας δεν έχουν σχεδιαστεί με αντισεισμικά κριτήρια, όπως και το 50% των σχολείων δεν πληρούν τους σύγχρονους κανόνες αντισεισμικής θωράκισης. Αυτό είναι το ένα...