Γράφτηκε
στον Τοιχο
Αντί
οι άνθρωποι να πηγαίνουν μπροστά κάνουν τεράστια άλματα προς τα πίσω.
Αντί να καταργηθούν όλα τα κτητικά συμβόλαια συμβίωσης (λέγονται και
γάμοι) τώρα πολλαπλασιάζονται με νέες "πράξεις συμβολαίου". Με αγαπάς;
Βάλε την τζίφρα σου κι αν πεθάνεις θα πάρω το σπίτι! Έλα να κάνουμε
κοινή φορολογική δήλωση να χαρούμε που το Κράτος μάς αποδέχεται ως
ζεύγος νόμιμο.
Το
θέμα είναι
το δικαίωμα που τελικά δεν είναι δικαίωμα αλλά παραδοχή ότι είσαι
κατώτερο ον και ζητάς την αποδοχή σου από το Κράτος. Η αποδοχή σου από
την κοινωνία θέλει πολύ δουλειά ακόμη διότι τα τελευταία περιστατικά
δηλώνουν απλά πρόκληση και όχι αξίωση σεβασμού. Το να βγάζεις το βυζί
σου έξω όπως το "κίνημα" των Femen δεν είναι φτύσιμο στα μούτρα της
κοινωνίας αλλά σεξιστική εκμετάλλευση
του ίδιου του κορμιού σου για να δείξεις την διαφορετικότητα σου
έχοντας κάνει πρώτα αποτρίχωση αιδοίου, μποτοξάκι και τρεις ώρες
γυμναστήριο καθημερινά παλεύοντας την κυτταρίτιδα. Το ίδιο και με τις
ανταλλαγές φιλιών έξω από εκκλησίες των ομόφυλων ζευγαριών. Αντί να
παλεύουμε για λιγότερες εκκλησίες εμείς παλεύουμε να υπάρχουν εκκλησίες
για να έχουμε αφορμή να τις φτύνουμε ή να τις προκαλούμε "κάνοντας
επανάσταση".