Ο
βίος και η πολιτεία μιας Γερμανίδας πριγκίπισσας, με παππού
αυτοκράτορα, που έγινε κάποτε βασίλισσα της Ελλάδας (αλλά θα μπορούσε να
είναι και η βασίλισσα του παραμυθιού της Χιονάτης) έχουν γραφτεί σε
μερικές από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας. Λεγόταν
Φρειδερίκη.Κάποτε, αυτή η νεαρή πριγκίπισσα, επειδή (όπως
έλεγε αργότερα) αισθανόταν μοναξιά, χωρίς φίλους και παρέες στο παλάτι,
εντάχτηκε στη μεγάλη συντροφιά της «Χιτλερικής Νεολαίας Κορασίδων», την
οποία και υπηρέτησε με πάθος.
Οταν ήλθε εδώ, ως σύζυγος του
διαδόχου Παύλου, προήχθη - λόγω επιτυχούς προϋπηρεσίας - σε Γενική
Διοικήτρια των Κοριτσιών της «Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας», της ΕΟΝ του
Μεταξά.
Από τότε μέχρι το θάνατό της στα ισπανικά ανάκτορα της
Θαρθουέλα, στις 6 Φεβρουαρίου του 1981, στη διάρκεια επέμβασης ανόρθωσης
βλεφάρων, όπως έγραψαν οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης», πρόλαβε και τα έζησε
όλα. Μια πολυτελή και προκλητικά άπληστη ζωή, γεμάτη δολοπλοκίες, χλιδή,
αιματηρά γεγονότα, παρεμβατικότητα στα πολιτικά πράγματα, μυστικά πάθη,
πάρε - δώσε με το παρακράτος, βασιλικές σπατάλες, πολυδιαφημισμένες
«φιλανθρωπίες», ίντριγκες, θρυλικές συγκρούσεις, αχαλίνωτη αρχομανία,
μηχανορραφίες, ισχυρούς γκουρού και μυστικισμό.
Οι Αμερικανοί
πολιτικοί την αποκαλούσαν γελώντας «ατομική βασίλισσα», μια βασίλισσα
σκληρή και ψυχρή, που δεν δέχεται ποτέ αντιρρήσεις, που εμπλουτίζει
συνεχώς μια μεγάλη αυλή υποτακτικών και αξιοποιεί εντός και εκτός
συνόρων, όπως εκείνη κρίνει, τη σαγήνη της.
«Αρρωστη φιλοδοξία και απληστία»
Ο συγγραφέας και καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιώργος Μαργαρίτης,
που έχει ερευνήσει και μελετήσει την ιστορία του ελληνικού εμφυλίου,
αλλά και τον βίο και την πολιτεία της Φρειδερίκης, μας βοηθάει να
αποκωδικοποιήσουμε αυτό το μοιραίο για την Ελλάδα πρόσωπο.