Μια ματιά

 

«Το πρόγραμμα της ΝΔ κοστολογείται στα 8 δισ. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη ΝΔ κοστολογείται στα 83 δισ. Δέκα φορές περισσότερο. Αλλά μια ματιά στα μέτρα που περιλαμβάνει το καθένα από τα δύο προγράμματα, δείχνει ότι από πουθενά δεν προκύπτει να κοστίζει το ένα δέκα φορές παραπάνω από τ' άλλο». Αυτός που διαμαρτύρεται για τον «λογαριασμό» είναι η χτεσινή «Αυγή». Κι όντως, αρκεί μια ματιά στα προγράμματα των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για να αντιληφθεί ότι τα μεταξύ τους όρια είναι θολά και δυσδιάκριτα. Το ψευτοδίλημμα που βάζουν και οι δύο προεκλογικά, είναι να διαλέξει ο λαός από ποια τσέπη θα πληρώνει τον λογαριασμό... για λογαριασμό του κεφαλαίου. Το ομολογεί και η «Αυγή», γράφοντας ότι το «καθαρό» κόστος του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μικρότερο απ' αυτό που παρουσιάζει η ΝΔ, επειδή ένα κομμάτι των αυξήσεων που υπόσχεται, «θα επιστρέψει στο Δημόσιο με τη φορολογία»!! Και από εκεί στο κεφάλαιο, με επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και άλλες διευκολύνσεις. Σε αυτό το μαγκανοπήγαδο καλούν λοιπόν τον λαό να βουτήξει, με «υποσχέσεις» για επαναφορά των ονομαστικών μισθών εκεί που ήταν 16 χρόνια πριν (!) και με τη «σταγόνα» των όποιων αυξήσεων να πέφτει στην «έρημο» των διαλυμένων εργασιακών σχέσεων, της φοροληστείας και της ακρίβειας που θα μεγαλώνει. Για να βγάλει το «κεφάλι απ' το νερό» και να αντεπιτεθεί για τις δικές του ανάγκες, ο λαός χρειάζεται ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ. Για να είναι αυτός πιο δυνατός και πιο αδύναμη η όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση την επόμενη μέρα.

Δεν ψηφίζω κανένα από τα «συστημικά» κόμματα. Αυτήν τη φορά η ψήφος θα είναι σε κόμματα που δεν έχουν κυβερνήσει

 

Κάθε εργαζόμενος που δικαιολογημένα έχει μπουχτίσει από τη μαυρίλα που έφεραν στη ζωή του εδώ και χρόνια όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, έχει επιλογή: Να ψηφίσει το ΚΚΕ, να βγει όσο πιο δυνατό γίνεται από τις κάλπες της 21ης Μάη, αλλά και από όσες ακόμα στηθούν από τα κόμματα του κεφαλαίου.

Ολα τα άλλα κόμματα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μόνοι τους ή με συνεργασίες, αλλά και μεμονωμένα στελέχη τους είτε έχουν κυβερνήσει τα τελευταία χρόνια, ψηφίζοντας και εφαρμόζοντας μνημόνια και αντεργατικούς νόμους είτε τα έχουν στηρίξει. Εχουν δηλαδή βάλει «πλάτη» στην επίθεση που δέχεται ο λαός για να θωρακίζονται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Τώρα, παραμονές των εκλογών και με το 30% τουλάχιστον του λαού να εκφράζει αποστροφή για τους κυβερνώντες, να λέει «κανένας απ' τους δύο», αρκετοί είναι όσοι τον καλούν να ξεχάσει ότι είναι κι αυτοί μέρος του συστήματος, ότι έχουν και οι ίδιοι κυβερνήσει, έχουν βάλει πλάτη στο αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων.

Πόσο ας πούμε «αντισυστημικός» είναι ο Κ. Βελόπουλος, που ως βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. είχε στηρίξει τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. (κυβέρνηση Παπαδήμου) την περίοδο 2011 - 2012, ενώ μετά, επί μνημονιακής επίσης κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, διετέλεσε στέλεχος της ΝΔ. Αποχώρησε το 2015 για να φτιάξει στη συνέχεια την Ελληνική Λύση.

Η μισοζωή δεν είναι επιλογή ούτε στην κάλπη

 

Σχεδόν 800.000 είναι οι νέοι άνεργοι στη χώρα μας, ενώ η ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) καταγράφει τους ανέργους γύρω στο 1 εκατομμύριο συνολικά. Η ανεργία μαστίζει τους νέους, ενώ και όσοι καταφέρνουν να βρουν δουλειά, είναι τα μεγαλύτερα θύματα της «ευελιξίας» και των χαμηλών μισθών, με τους αντεργατικούς νόμους όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Αυτό αποτυπώνεται και σε έρευνα του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.

Η έρευνα επιβεβαιώνει την έκρηξη της μερικής και προσωρινής απασχόλησης, καθώς από το 2017 και μετά, δηλαδή και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με κυβέρνηση ΝΔ, οι μισές και παραπάνω προσλήψεις νέων εργαζομένων αφορούν τέτοιες προσωρινές και «ελαστικές» μορφές απασχόλησης. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη χρονιά, καταγράφονταν πάνω από 7.000 απολύσεις τη μέρα, αποτέλεσμα ακριβώς της γενικευμένης «ευελιξίας».

Σύμφωνα εξάλλου με την έρευνα, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων εργαζομένων καταλήγουν να δουλεύουν με τέτοιους όρους όχι από επιλογή - όπως με θράσος το παρουσιάζουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της - αλλά λόγω «αδυναμίας εύρεσης πλήρους απασχόλησης». Αυτό απαντούν το 73,3% σε ηλικίες 25 - 29, το 72,8% σε ηλικίες 30 - 34 κ.ο.κ.

Ούτε σαν τίτλος

 

 

Μια γνωστή «αλεπού» από τα παλιά, ο Τζέφρι Πάιατ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα και νυν βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα Ενεργειακών Πόρων, ακούγεται ως ο πιθανότερος να αναλάβει μια «πολύ σοβαρή προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία μετά τις εκλογές». Η τελευταία αυτή φράση ανήκει στον σημερινό πρέσβη των ΗΠΑ, Τζ. Τσούνις, και την είπε στο Φόρουμ των Δελφών.

Δεν είναι βέβαια ο μόνος που μιλάει για το «παράθυρο ευκαιρίας» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τους σεισμούς, που πρέπει οι δύο κυβερνήσεις να το εκμεταλλευτούν για να «τρέξουν» οι διευθετήσεις σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Το ίδιο μήνυμα έστειλε και ο σύμβουλος του Γερμανού καγκελάριου Ολ. Σολτς, επισημαίνοντας με νόημα ότι οι εκλογές στις δύο χώρες «προσφέρουν μια καλή ευκαιρία για μια θετική ώθηση με στόχο τη σταθερότητα».