Πλυντήριο

 

Δίπλα στην αποτρόπαιη κακοποίηση παιδιών, οι αποκαλύψεις για «σκοτεινές» οικονομικές δοσοληψίες με τον μανδύα της «φιλανθρωπικής δράσης» φέρνουν στην επιφάνεια μία ακόμα πλευρά της λειτουργίας οργανώσεων όπως η «Κιβωτός» του τρόμου, με τις «ευλογίες» μάλιστα και τη στήριξη του κράτους. Οπως φαίνεται από τα μέχρι τώρα στοιχεία, το ίδρυμα και οι διαχειριστές του ήταν πάμπλουτοι, με τεράστια περιουσία, κυρίως από δωρεές, αλλά και από κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια. Η διαφήμιση της «Κιβωτού» από το κράτος, τα αστικά κόμματα και τα στελέχη τους, από επιχειρηματίες και άλλους «επιφανείς», την έκαναν «πόλο έλξης» τεράστιων περιουσιακών στοιχείων, που όπως αποδείχθηκε δεν είχαν καμία σχέση με την προστασία των φιλοξενούμενων παιδιών. Το αντίθετο συμβαίνει, αν πιστέψουμε τις εκ των υστέρων καταγγελίες κρατικών παραγόντων ότι το ίδρυμα δεν ήθελε να του «φεύγουν» παιδιά γιατί μειώνονταν οι επιχορηγήσεις και η αξία του στο «χρηματιστήριο» των δωρεών. Εκεί βέβαια που το πράγμα ξεχειλώνει εντελώς είναι στην περίπτωση του μεγαλοεπιχειρηματία από τον Βόλο, ο οποίος υποτίθεται ότι «δώρισε» ένα σπίτι στην «Κιβωτό» και τελικά το πληρώθηκε «ντούκου», σε συνεννόηση με τους διαχειριστές του ιδρύματος! Με άλλα λόγια, «πλυντήριο» για όλες τις δουλειές η «θεάρεστη» δομή για τα κακοποιημένα και τα παραμελημένα παιδιά, τα οποία το κράτος παραδίδει στους κάθε λογής τυχάρπαστους των ΜΚΟ.

«Εσύ με ποια πλευρά είσαι;»

 

Από την κινητοποίηση των υγειονομικών. Από τη μια πλευρά η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ. Αφροδίτη Ρέτζιου. 

 

 

 

H φωτογραφία (δείτε παρακάτω την ανάρτηση του φωτορεπόρτερ Γιάννη Κέμμου)  βγήκε στις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη. 

Ο υπουργός Υγείας της κυβερνήσεως Μητσοτάκη, Θ. Πλεύρης, προσπάθησε να εμφανίσει σαν μειοψηφία όσους αντιδρούν στο κυβερνητικό σχέδιο. Έλαβε την  απάντηση που χρειαζόταν από την ΟΕΝΓΕ.

Οι «άριστοι» επιδιώκουν μας πείσουν ότι το υπουργείο Υγείας και τα νοσοκομεία είναι κάτι σαν κληρονομιά από τους μπαρμπάδες τους. Μπορούν να τα εμπορεύονται, να τα εκμεταλλεύονται να τα βάζουν στην «αγορά», μαζί με τη υγεία του λαού. 

Η φωτογραφία που βλέπετε καταφέρνει να αφαιρέσει όλα τα περιττά:

Αυξήσεις - μαμούθ μέσα σε λίγες μέρες εκτοξεύουν την ενεργειακή φτώχεια

 

Πηγή: Eurokinissi

 

Στα ύψη σκαρφαλώνει ξανά η τιμή στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας σε Ελλάδα και Ευρώπη, και αυτό μετακυλίεται σε χρόνο μηδέν και στους καταναλωτές, που πλέον καλούνται άμεσα να πληρώσουν σχεδόν διπλάσιες χρεώσεις στο ρεύμα.

Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα, τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου η τιμή για την αγορά της επόμενης μέρας, δηλαδή για την Τρίτη, έφτασε στα 319,03 ευρώ ανά μεγαβατώρα, με άλλα λόγια αυξήθηκε κατά 57% μέσα σε μια μέρα, δηλαδή σε σχέση με την τιμή της Κυριακής! Ακολούθησε περαιτέρω αύξηση στα 357 ευρώ ανά μεγαβατώρα, για να συνεχίσει ανοδικά στα 377 ευρώ για την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου. Ανάλογη τάση καταγράφεται και στις ευρωπαϊκές αγορές χονδρικής ρεύματος, με πολλές εκ των βασικών να προσεγγίζουν τα 400 ευρώ ανά μεγαβατώρα! Η τιμή χονδρικής ρεύματος για σήμερα στη Γαλλία «έκλεισε» στα 396 ευρώ/MWh, για τη Γερμανία στα 393 ευρώ/MWh, για το Βέλγιο στα 394 ευρώ/MWh και για τις γειτονικές Βουλγαρία και Ιταλία στα 382,24 ευρώ/MWh και 382,86 ευρώ/MWh, αντίστοιχα.

Ενίσχυση των παρακολουθήσεων και της καταστολής

 

Ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση στο σχέδιο νόμου για τις παρακολουθήσεις. Ενα νομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να ράψει καινούριο χιτώνα για να καλύψει τις βρωμιές και την ασυδοσία της βιομηχανίας υποκλοπών από το αστικό κράτος.

Από τις διατάξεις του σχεδίου νόμου αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πως το Σύνταγμα της χώρας και οι αρχές των ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα θεμελιώδη δικαιώματα αποτελούν διάτρητους φερετζέδες στις επιχειρήσεις ενσωμάτωσης και καταστολής των εργαζομένων από το αστικό εκμεταλλευτικό σύστημα. Παράλληλα, διαπιστώνεται ο διακοσμητικός ρόλος των λεγόμενων «ανεξάρτητων ελεγκτικών αρχών», ως δήθεν «θεσμικών αντίβαρων» στην αυθαιρεσία της κρατικής εξουσίας.

Ενδεικτικά, σημειώνονται:

• Η διατύπωση των «λόγων εθνικής ασφάλειας» του νομοσχεδίου, που ως «θάλασσα πλατιά» περιλαμβάνουν ιδίως λόγους σχετιζόμενους με την άμυνα, την εξωτερική πολιτική, την ενεργειακή ασφάλεια, την κυβερνοασφάλεια, τις υβριδικές απειλές, την προστασία του νομίσματος και της οικονομίας, την ανθρωπιστική κρίση, τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Ουσιαστικά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που μπορεί να προκαλέσει «το ενδιαφέρον» των μηχανισμών παρακολούθησης του αστικού κράτους και της κυρίαρχης τάξης.
• Οι διατάξεις για τη θωράκιση της ΕΥΠ ως ανέλεγκτου κρατικού μηχανισμού για τις παρακολουθήσεις και την προνομιακή χρήση από αυτή του οποιουδήποτε λογισμικού υποκλοπών.
• Η αναφορά στις λεγόμενες «νόμιμες» επισυνδέσεις για λόγους «εθνικής ασφάλειας», με αναιτιολόγητες, ανώνυμες, αόριστης διάρκειας και χωρίς ενημέρωση του πολίτη διατάξεις άρσης του απορρήτου της επικοινωνίας.

Να σωθεί το σπίτι!

 

 

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά 400 - 500 εκατομμύρια ευρώ, ως επιπλέον τόκους, θα κληθούν να πληρώσουν από Δεκέμβρη τα λαϊκά νοικοκυριά, που βλέπουν εδώ και μήνες τις δόσεις των δανείων τους να ανεβαίνουν με «σπασμένα φρένα», εξαιτίας των απανωτών αυξήσεων στα επιτόκια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ακόμα και πριν απ' αυτές τις αυξήσεις, ένα στα τρία στεγαστικά δάνεια που είχαν ρυθμιστεί τον προηγούμενο χρόνο, είχε ήδη «κοκκινίσει» εκ νέου. Οι τραπεζικοί όμιλοι και τα «κοράκια» των funds, στους οποίους κατέληξαν επιπλέον δάνεια αξίας 8 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του έτους, ακονίζουν ξανά τα μαχαίρια.

Η «γκάμα» των εκβιασμών και πιέσεων που έχουν στη διάθεσή τους με τους νόμους των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, είναι πραγματικά ανεξάντλητη και τους επιτρέπει να βγάλουν «και από τη μύγα ξίγκι» για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους.

30/11/1978 Λαμπρές σελίδες

Αφήγηση του συντρόφου. Λ. Σεφέρη για την πανελλαδική απεργία του 1923

 

Το 1923 κηρύχθηκε η γνωστή πανελλαδική απεργία. Γιατί τα βάρη της κρίσης, που πλάκωσε με τη Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά, τα έριχναν στην πλάτη των εργαζομένων. Μέρος της πανεργατοϋπαλληλικής αυτής απεργίας ήταν η απεργία των ναυτεργατών. Με τον ερχομό των προσφύγων οι εφοπλιστές βρήκαν την ευκαιρία να αφαιρέσουν καταχτημένα δικαιώματα των ναυτεργατών (...) χρησιμοποιώντας τη φτηνή εργατική δύναμη των προσφύγων και εκμεταλλευόμενοι τη φοβερή τους εξαθλίωση. Στην επίθεση αυτή των εφοπλιστών, οι ναυτεργάτες με την καθοδήγηση των σωματείων τους, αντιστάθηκαν με την κήρυξη της πανναυτεργατικής απεργίας κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου του 1923.

Το βαπόρι που εργαζόμουν ως ναυτεργάτης έφτασε στον Πειραιά τη δεύτερη μέρα της απεργίας. Αμέσως ανέβηκαν πάνω αντιπρόσωποι των σωματείων, μας ανάγγειλαν την απεργία και μας κάλεσαν να εγκαταλείψουμε το πλοίο, όπως και έγινε. Αφήσαμε τις δουλιές και, σάμπως να το περιμέναμε, πήγαμε όλοι στα σωματεία με κέφι και ενθουσιασμό. Εκεί βρήκαμε τους απεργούς άλλων καραβιών, που είχαν προηγηθεί από μας. Καθώς έφταναν τα νέα και των άλλων απεργιών που άπλωναν στις πόλεις, μας έδιναν νέο κουράγιο και πίστη.

Την άλλη μέρα δόθηκε το σύνθημα: «όλοι στο Πασαλιμάνι», όπου θα γινόταν η πανεργατική συγκέντρωση. (...) Η κυβέρνηση Πλαστήρια - Γονατά απαγόρευσε τη συγκέντρωση και διάταξε το Φρουραρχείο να διαλύσει τους συγκεντρωμένους. Το Φρουραρχείο έστειλε από διάφορα σημεία τμήματα για να μας διαλύσουν. Μια διμοιρία έπεσε πάνω στους συγκεντρωμένους ναυτεργάτες. Αντί να κρατήσουν κάποια απόσταση από τη μάζα των απεργών, χώθηκαν μέσα σ' έναν όγκο από ναυτεργάτες και στη στιγμή βρέθηκαν σφιχτοκυκλωμένοι.