Κάτω τα ξερά σας από την απεργία!

• Να αποσυρθεί τώρα το πολυνομοσχέδιο απαίτησαν εκπρόσωποι των συνδικάτων με παρέμβασή τους στο υπουργείο Εργασίας
• Απεργία Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Συνδικάτων την Παρασκευή 12/1

Με συλλαλητήριο στην Ομόνοια και παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας, δόθηκε μια πρώτη δυναμική απάντηση στο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε χτες στη ΒουλήΤα σχέδια των προηγούμενων κυβερνήσεων γίνονται νόμοι επί ΣΥΡΙΖΑ, κατήγγειλαν τα συνδικάτα και απαίτησαν την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου
Απεργιακές συγκεντρώσεις την Παρασκευή στην Αθήνα (12 μ., Ομόνοια), στη Θεσσαλονίκη (12 μ., Αγαλμα Βενιζέλου) και σε άλλες πόλεις
Νέα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ τη Δευτέρα, μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου
Συγκεντρώσεις στα ειρηνοδικεία, σήμερα, ενάντια στους πλειστηριασμούς και καθημερινές αγωνιστικές πρωτοβουλίες από συνδικάτα και φορείς

Eurokinissi

Eurokinissi

ΣΕΛ.  6  -  7

Ριζοσπάστης

Ρε παιδιά, την Παρασκευή τελικά έχει απεργία;

 

 

 

 

10-01-2018

 

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν καταφέρει όχι μόνο να κινητοποιούν πολύ κόσμο, αλλά και να φτάνουν σε απεργία χωρίς την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σχεδόν σ’ όλη την Ελλάδα, σε αρκετούς εργασιακούς κλάδους. Τις τελευταίες μέρες φαίνεται πως το ΠΑΜΕ είναι η κύρια αιχμή των εργαζομένων απέναντι στην κυβέρνηση, το μεγαλύτερο πρόβλημά της.

Κατιούσα

 

«Ρε παιδιά, τι γίνεται, την Παρασκευή τελικά έχει απεργία;»

Ναι συνάδελφέ μου έχει, καλό θα είναι να πάρεις μέρος και εσύ στην απεργία.

Ποιοι παίρνουν την απόφαση για την απεργία;

Στην Ελλάδα έτσι όπως διαρθρώνονται τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, συνήθως η απόφαση παίρνεται από τα πάνω, από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των Τριτοβάθμιων οργανώσεων. Στον Ιδιωτικό τομέα αποφασίζει η ΓΣΕΕ και στο Δημόσιο η ΑΔΕΔΥ. (Η αναφορά γίνεται για τις πανεργατικές πανελλαδικές απεργίες). Βέβαια αυτές οι ηγεσίες είναι αποδεδειγμένα ξεπουλημένες και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργοδοτών και των κυβερνήσεων, και τις όποιες αποφάσεις για απεργία τις παίρνουν κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων που συμμετέχουν στα ΔΣ και σίγουρα κάτω από την πίεση της δυσφορίας και της αγανάκτησης του κόσμου. Αυτοί, αν μπορούσαν να υπογράψουν για την κατάργηση των απεργιών, με Χαρά θα υπέγραφαν πιο γρήγορα και από την Θεοδώρα Τζάκρη (4 στα 4 μνημόνια για πρωινό) όταν έχει μπροστά της μνημόνιο.

7 γραμμές άμυνας της κυβέρνησης – όταν το βαθύ ΠΑΣΟΚ συναντά τα γαλάζια fake news

10-01-2018

Μια άλλη γραμμή άμυνας είναι πως ασκήθηκε μπούλινγκ (με βαθύ “λι”) και σεξισμός απένατι στην Αχτσιόγλου και τη Φωτίου που είναι γυναίκες. Αν είναι έτσι, την άλλη φορά, να πάνε μόνο Παμίτισσες για έφοδο στο γραφείο της υπουργού, για να τελειώνει και αυτό το “επιχείρημα”.

Σφυροδρέπανος
 

Η πρώτη γραμμή άμυνας της κυβέρνησης και του επικοινωνιακού της μηχανισμού, ήταν πως οι διαδηλωτές δεν είχαν διάθεση για διάλογο. Σε αντίθεση πχ με τη διάθεση που έδειχναν τα κατεβασμένα ρολά του υπουργείου ή σε άλλες περιπτώσεις τα χημικά κι η καταστολή ενάντια στις διαδηλώσεις.
Η δεύτερη γραμμή άμυνας ήταν πως οι διαδηλωτές δεν ήταν ευγενικοί, προξένησαν ζημιές στο κτίριο και έκαναν “μπούλινγκ”, δηλ εκφοβισμό της υπουργού. Αυτό θυμίζει λίγο Γκοσινικές καταστάσεις από Αστερίξ και την ατάκα των Ρωμαίων για τους Γαλάτες: “ορίστε, έρχεσαι, τους κατακτάς, τους σφάζεις, τους καταπιέζεις, κι ύστερα αυτοί χωρίς κανένα λόγο ξεσηκώνονται εναντίον σου και σε τουλουμιάζουν…” Και προπαντός δεν είναι ευγενικοί και δε δείχνουν γαλατική ευγένεια…

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ Ζητάει από πάνω και τα ρέστα επειδή χτυπάει την κορυφαία κατάκτηση της εργατικής τάξης

Λογική θυματοποίησης προσπαθεί να προβάλει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με αφορμή τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, ζητώντας από πάνω και τα «ρέστα» την ώρα που ετοιμάζεται να βάλει στο «γύψο» την απεργία, την κορυφαία κατάκτηση της εργατικής τάξης για την οποία χύθηκε αίμα.

Ως συνήθως, τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της κυβέρνησης ανέλαβε να εξειδικεύσει ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Α. Νεφελούδης, χαρακτηρίζοντας τη χθεσινή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ ως «έκφραση πολιτικής αλητείας». Δίχως ίχνος τσίπας, μιλώντας στον «Αθήνα 984» ανέφερε: «Με λοστάρια, τραμπουκισμούς, μπούλινγκ απέναντι στην υπουργό και με κίνδυνο σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων… αυτό δεν έχει σχέση με συνδικαλισμό αλλά με πολιτική αλητεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε χρησιμοποιήσει τέτοιες μεθόδους για να αντιμετωπίσει φαινόμενα διαφωνίας. Ποτέ δεν τραμπουκίσαμε. Αυτά είναι πρακτικές που χρησιμοποιούσε μερίδα πολιτικής αντιπαράθεσης -λέγε με Ρουβίκωνα- που έχει αντιγράψει το ΠΑΜΕ. Σήμερα θα κάνουμε αποτίμηση των ζημιών και θα στείλουμε το λογαριασμό στο ΠΑΜΕ»! 

Προκλητικός εξωραϊσμός

Πηγή: Eurokinissi

Αν προκαλεί μια φορά το πολυνομοσχέδιο - φωτιά της κυβέρνησης, με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της τρίτης «αξιολόγησης», ο τρόπος που η κυβέρνηση επιχειρεί να το προπαγανδίσει και να το εξωραΐσει, ξεπερνά κάθε όριο.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, ξεχωρίζει η ομιλία του πρωθυπουργού στο προχτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο, όπου εμφάνισε την προσδοκώμενη από το κεφάλαιο «επιστροφή της χώρας στις αγορές χρήματος μετά τον ερχόμενο Αύγουστο» ως «δικαίωση των θυσιών του ελληνικού λαού», διανθισμένη με διάφορα νούμερα που δείχνουν «αλλαγή του κλίματος» στην οικονομία, μετά από δέκα σχεδόν χρόνια καπιταλιστικής κρίσης.

Ακόμα πιο προκλητικά, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο σχεδιασμός της «επόμενης μέρας» για το κεφάλαιο λαμβάνει υπόψη «όχι μόνο τα οικονομικά μεγέθη, τα δημοσιονομικά μεγέθη, αλλά και την κοινωνία και τις ανάγκες της», όπως είπε ο πρωθυπουργός, και ότι τάχα με την πολιτική της δεν θα ευημερούν μόνο οι αριθμοί, αλλά και οι άνθρωποι. Πρόκειται για ξετσίπωτη κοροϊδία.

Το ακριβώς αντίθετο

Την πολιτική της κυβέρνησης, προσαρμοσμένη στην ευρύτερη στρατηγική και τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, περιέγραψε ο αν. υπουργός Αμυνας Δ. Βίτσας, μιλώντας στην «Αυγή». Αναφερόμενος στην πρόσφατη συνάντηση των ηγετών Σερβίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ελλάδας στο Βελιγράδι, είπε ότι «πέρα από την ανάπτυξη των σχέσεων με αυτές τις χώρες, μπήκαν οι βάσεις κοινών σχεδίων ανάπτυξης της περιοχής» και ότι «δεν φτάνουν οι συζητήσεις, χρειάζεται πρακτικό αποτέλεσμα». Σε άλλο σημείο, ανέπτυξε τα προτάγματα της ελληνικής αστικής τάξης, στο πλαίσιο πάντα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, λέγοντας: «Στην Αν. Μεσόγειο και στα Βαλκάνια μας ενδιαφέρει το ζήτημα των αγωγών, φυσικού αερίου, πετρελαίου, η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης και οι σιδηροδρομικές - συγκοινωνιακές σχέσεις με τις άλλες χώρες». Το συμπέρασμα που θέλει να κατοχυρώσει ο υπουργός είναι ότι «όλα αυτά διαμορφώνουν μια καινούργια αντίληψη του χώρου των Βαλκανίων» και ότι ενώ «παλιά τα Βαλκάνια θεωρούνταν η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης», σήμερα εξαιτίας αυτών των σχεδίων «ο χώρος αυτός μπορεί να είναι πηγή μιας νέας δύναμης για την Ευρώπη και την ειρήνη». Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Τα σχέδια αυτά, που ξετυλίγονται ανταγωνιστικά προς άλλα κέντρα και κράτη, ακόμα και ανάμεσα σε συμμάχους στο ίδιο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, είναι πηγή μεγάλων κινδύνων για τους λαούς της περιοχής και όχι παράγοντας ειρήνης και «σταθερότητας». Τα παραδείγματα, ιστορικά και σύγχρονα, είναι πολλά και διδακτικά. Μ' αυτό το «μάτι» πρέπει ο λαός να παρακολουθεί τις εξελίξεις, να σταθεί οργανωμένα και αποφασιστικά απέναντι στα σχέδια του κεφαλαίου και στην προπαγάνδα των κομμάτων του.