Κομμουνιστικό Μανιφέστο, αγέραστο στις ιδέες του

Κομμουνιστικό Μανιφέστο, αγέραστο στις ιδέες του 

Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης // Στο Ατέχνως

Σαν σήμερα το 1848 οι Καρλ Μαρξ και Φρ. Ενγκελς δημοσιεύουν στο Λονδίνο το Κομμουνιστικό Μανιφέστο,  το εγκόλπιο του κάθε συνειδητού εργάτη, κάθε προοδευτικού ανθρώπου. Μελετήθηκε όσο λίγα βιβλία, διαστρεβλώθηκε, κυνηγήθηκε, κάηκε.  Αγέραστο στις ιδέες του, ακαταμάχητο όπλο και σήμερα για την κοινωνική αλλαγή.

Είναι το πρώτο μαρξιστικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος μετέφρασε πρώτος στα ελληνικά το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, το δημοσίευσε πρώτα στην εφημερίδα «Εργάτης» του Βόλου (1909)  και αργότερα, στα 1913 ως Κοινωνιστικό Μανιφέστο σε μπροσούρα. Αυτή η έκδοση δεν περιέχει το III κεφάλαιο «Σοσιαλισμός και κομμουνιστική Φιλολογία» και κανέναν από τους τέσσερις προλόγους. Επίσης ο κομμουνισμός γράφεται ω κοινωνισμός και οι κομμουνιστές ως κοινωνιστές.

Στα 1918 ιδρύεται το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας. Στα 1919 το εκδοτικό τμήμα των νεολαιών εκδίδει  σε πλήρη (για πρώτη φορά) έκδοση το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Αυτή έκτοτε θεωρείται και η πρώτη έκδοση. Περιέχει όλα τα κεφάλαιο και τους 4 προλόγους. Από τότε ακολούθησαν αρκετές εκδόσεις.

Παραθέτουμε τον Πρόλογο στη γερμανική έκδοση του 1872

 

Όψιμοι επικριτές του Λαζόπουλου

Έπρεπε να ξεστομίσει μια αθλιότητα για την αναπηρία του Σόιμπλε ο Λαζόπουλος για να ξεσηκωθεί μήνις εναντίον του! Έπρεπε ο Λαζόπουλος να πει ότι «όταν ο άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα. Αυτό το θεωρώ παράνοια», για να ξεσηκωθεί το σύμπαν! Σαν και ήταν η πρώτη αθλιότητα και λαθροχειρία που διέπραττε ο Λαζόπουλος! Σαν και όταν έκανε πλάτη στο να έρθει όλη αυτή η κουστωδία των αυτοαποκαλούμενων αριστερών στην κυβέρνηση δεν διέπραττε αθλιότητα! Σαν και όταν στήριζε τους αριστερούς της πλάκας στο σύνθημά τους «ψηφίζουμε και φεύγουν», ώστε να στείλει τον λαό στον καναπέ ήταν φυσιολογικός! Σαν και όλα τα υπόλοιπα που είπε στην ίδια εκπομπή που αναφέρθηκε στην αναπηρία του Σόιμπλε με αυτόν τον άθλιο τρόπο, ήταν εντελώς φυσιολογικά! Σαν και η φτωχοποίηση του λαού, η εξαθλίωση, οι αυτοκτονίες όσων πίστεψαν τους «θεατρίνους» που έφτασαν στην εξουσία ανεμίζοντας τα κόκκινα βρακιά τους και όσους τους στήριξαν σ’ αυτήν την διαδικασία έχουν μικρότερη σημασία από την προσβολή του προβλήματος του Σόιμπλε!

Ζούμε χωρίς να υπάρχουμε

1. Από τη στιγμή που δεν κοιτάξαμε κατά πρόσωπο την καθημερινότητά μας, ζούμε μια παρακμή την οποία προσπαθούμε να αναχαιτίσουμε με αυτοσχεδιαστικά τεχνάσματα. Η αγυρτεία των νεοφιλελεύθερων κύκλων προσώρας κερδίζει. Πρόκειται, φυσικά, για παράνοια που καλλιεργήθηκε στην Ευρώπη και τώρα χτυπά και την πόρτα μας.

2. Την ανατροφή μας ανέλαβε η ωμή πραγματικότητα και μας έδωσε να καταλάβουμε πως δεν είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού. Οσοι εξοικειώθηκαν με αυτήν την κατάσταση κατάργησαν τον ίδιο τους τον εαυτό - παραμυθιασμένοι ψευδομέτοχοι ενός πολιτικού συστήματος που γνωρίζει μόνο να λεηλατεί.

3. Η αλλοτρίωση στις μέρες μας μοιράζεται απλόχερα από τους αριστερούς φιλελεύθερους, γιατί αυτοί έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Γεμάτοι δεισιδαιμονίες και με το νόμο δικό τους, κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι, φορτωμένοι νευρώσεις πολυτελείας, σέρνονται από το ένα τηλεοπτικό πλατό στο άλλο, δοκιμάζοντας άγρια την αισθητική μας.