Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019

FARINDOLA - 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1956


«Το γράμμα που δεν έφτασε ποτέ»

 


Του Τάκη Βαρελά*

Απέναντι από την εκκλησία του San Nicola, στο ορεινό χωριό Farindola της Πεσκάρα στην Ιταλία, είναι τοποθετημένο ένα γλυπτό το οποίο απεικονίζει μια γυναίκα, η οποία κρατάει στα χέρια της ένα φάκελο.

Πήγα κοντά, το είδα.

Ήταν ολόσωμο, σε λευκό μάρμαρο, όρθιο το σώμα της γυναίκας, το πρόσωπο περίλυπο, σκεπτικό θα έλεγα. Τα χέρια κρεμασμένα, λες και δεν την ενδιέφερε αυτό που κρατούσε…

Είπα, μάλλον κάποια Madonna θα είναι και το προσπέρασα μην δίνοντας και πολλή σημασία για το λόγο που φτιάχτηκε αυτό το γλυπτό, άλλωστε, δεν θα καταλάβαινα και τίποτε, αφού Ιταλικά δεν γνώριζα για να διαβάσω τον τίτλο
Και να, που όλα γύρισαν ανάποδα…

Στη περιήγηση - ξενάγηση που μας έκανε ο Nandir, ένας νέος Ιταλός, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου των Νέων της Farindola που μας είχε προσκαλέσει στο Διεθνές Φεστιβάλ Τέχνης στάθηκε μπροστά στο άγαλμα και άρχισε να μας εξηγεί, για το γλυπτό και το λόγο που φτιάχτηκε και προς τιμή ποιων…

«Να είμαστε πολύ πιο κοντά στους εργοδότες» δηλώνει ο νέος πρόεδρος του ΟΑΕΔ


Τους νέους στόχους του οργανισμού περιέγραψε ο Σπύρος Πρωτοψάλτης, που διορίζεται επικεφαλής από τον Γιάννη Βρούτση, μιλώντας στην Βουλή. Κυνικά ξεκαθάρισε ότι αιτία της ανεργίας είναι πως οι εργαζόμενοί δεν έχουν την κατάρτιση που επιθυμούν οι εργοδότες.
Σε οργανισμό που κατά βάση θα καλύπτει τις …ανάγκες των εργοδοτών μετατρέπεται ο ΟΑΕΔ. Αυτό ουσιαστικά επισήμανε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο νέος πρόεδρός του Σπύρος Πρωτοψάλτης που προτάθηκε για την θέση από τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση.

Ο Σπύρος Πρωτοψάλτης δήλωσε πως βασική αιτία για την αυξημένη ανεργία στην χώρα είναι το ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες. Όπως είπε «η μεγαλύτερη πρόκληση, που είναι, όμως, συνάμα και η μεγαλύτερη ευκαιρία του Ο.Α.Ε.Δ., είναι η εξάλειψη της αναντιστοιχίας μεταξύ των δεξιοτήτων και των προσόντων που διαθέτουν οι αναζητούντες εργασία και αυτών που απαιτούνται για την επαρκή κάλυψη των κενών θέσεων εργασίας».

Ευαισθησίες


Νέα χωματερή στη Φυλή, δίπλα στην υπάρχουσα υγειονομική βόμβα του ΧΥΤΑ. Νέα εγκατάσταση αποθήκευσης επικίνδυνων αποβλήτων στη χαβούζα του Θριάσιου. Χιλιάδες κάτοικοι της Δυτικής Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να αναπνέουν τις δυσώδεις αναθυμιάσεις από τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ. Στον Βόλο συνεχίζεται η εγκληματική καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ. Ολα τα παραπάνω, που έχουν τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων, της πλειοψηφίας δημάρχων και περιφερειαρχών και φυσικά της ΕΕ, φανερώνουν πόσο υποκριτικά είναι τα δάκρυα για τον Αμαζόνιο, αλλά και ο σχετικός ψευτοκαβγάς ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
  Δείχνουν ότι για τη στήριξη της επιχειρηματικής δράσης, για το άνοιγμα νέων πεδίων δράσης για το κεφάλαιο και για τα κέρδη των μονοπωλίων, η ζωή του λαού θα υποβαθμίζεται διαρκώς, θα δηλητηριάζεται μέχρι και ο αέρας που αναπνέει. Η κάλπικη ευαισθησία τους για το φυσικό περιβάλλον καταρρέει μπροστά στην εγκληματική πολιτική τους, που καταστρέφει τη ζωή του λαού και το περιβάλλον. Αναδεικνύεται έτσι επιτακτικά η ανάγκη να συνδεθεί ο αγώνας για την αναβάθμιση της ζωής των λαϊκών οικογενειών και για την προστασία του περιβάλλοντος με την πάλη ενάντια στο δρόμο ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο τα καπιταλιστικά κέρδη, ενάντια στην ίδια την εξουσία του κεφαλαίου.

Ηθικοί νικητές – Όταν οι Σοβιετικοί αρνούνταν να παίξουν με την Ταϊβάν και χάριζαν ένα σίγουρο χρυσό μετάλλιο



Οι Σοβιετικοί κατέκτησαν στη συνέχεια τρεις φορές το χρυσό μετάλλιο σε Μουντομπάσκετ, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί όμως με αυτό το σπουδαίο πολιτικό παράσημο. Οι ίδιοι νιώθοντας ηθικοί νικητές της διοργάνωσης του 1959, κυκλοφόρησαν στη χώρα τους μια σειρά με σχετικά γραμματόσημα, που μνημόνευαν την περίσταση.

Η ΦΙΜΠΑ αποφάσισε από φέτος τα Μουντομπάσκετ -όπως συνηθίσαμε να τα λέμε- να διεξάγονται τις μονές, προ-ολυμπιακές χρονιές. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Φέτος το Γενάρη συμπληρώθηκαν εξήντα χρόνια από το Μουντομπάσκετ της Χιλής, το οποίο διεξήχθη με καθυστέρηση μερικών μηνών, γιατί η διοργανώτρια χώρα δεν μπόρεσε να έχει έτοιμο στην ώρα του το κλειστό στάδιο που θα φιλοξενούσε την τελική φάση. Έτσι ήταν και το τελευταίο -αν δεν κάνουμε λάθος- Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου είδαμε αγώνες σε ανοιχτά γήπεδα.

Μισθοί - φιλοδώρημα και γενικευμένη ευελιξία το «καύσιμο» της ανάπτυξης


  • Στα 400 ευρώ μεικτά ο μέσος μισθός στη μερική απασχόληση
  • Μειωμένος κατά 25% ο μέσος μισθός στο σύνολο της απασχόλησης σε σύγκριση με το 2011
  • Μόλις 0,6% η αύξηση στο μέσο μισθό από την περίφημη αύξηση του κατώτερου με τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου
 
Από παλιότερη κινητοποίηση σωματείων για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς
Από παλιότερη κινητοποίηση σωματείων για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς
Ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ πανηγυρίζει για το «τέλος των capital controls», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε πριν από έναν χρόνο για το «τέλος των μνημονίων», οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να επιβιώνουν με μισθούς πείνας και να υποαπασχολούνται με συμβάσεις μερικής και προσωρινής απασχόλησης, όπως δείχνουν από μήνα σε μήνα τα στοιχεία του ΕΦΚΑ για την απασχόληση και τους μισθούς.
 Σε κάθε περίπτωση, πίσω από τις προσδοκίες που καλλιεργεί η κυβέρνηση για βελτίωση της ζωής του λαού μέσα από την ανάπτυξη για το κεφάλαιο, πίσω από την αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ για το αν αυτή θα είναι «βιώσιμη» ή «δίκαιη», η πραγματικότητα παραμένει μία για τους εργαζόμενους:

Προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη είναι η διατήρηση και επέκταση όλου του αντεργατικού πλαισίου για την καθήλωση των μισθών και τη διεύρυνση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ενώ και η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά, αφού η όποια μείωσή της «πάει πακέτο» με το μοίρασμα μιας θέσης πλήρους απασχόλησης σε δυο και τρεις υποαπασχολούμενους και άθλιας αμειβόμενους εργαζόμενους.

Το φαρμάκι ως φάρμακο


  Πηγή: Eurokinissi

Καθόλου τυχαία, από τη συζήτηση για τις νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί το κύριο. Οτι δηλαδή η πολιτική της λεγόμενης «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας είναι αυτή που οδηγεί το λαό όλο και πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια, τον φέρνει αντιμέτωπο με τσουχτερά τιμολόγια, διακοπές ρεύματος, κυνηγητό και εκβιασμούς.

Την πολιτική αυτή, που έχει στόχο να διασφαλίσει τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων, υλοποίησαν στο ακέραιο όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, και σήμερα τη σκυτάλη παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, που με το «καλημέρα» τρέχει ακόμα πιο αποφασιστικά σε στρωμένο δρόμο.

Και βέβαια, για τους εργαζόμενους και για το λαό, μικρή σημασία έχει το «μοντέλο» της παραπέρα «απελευθέρωσης».