Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Αγωνιστική «υποδοχή» στον πρωθυπουργό διεκδικώντας άμεσα μέτρα ουσιαστικής θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 

Από την κινητοποίηση των εργαζομένων στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»  
 
Από την κινητοποίηση των εργαζομένων στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»

Αγωνιστική «υποδοχή» στον πρωθυπουργό, που επισκέπτεται σήμερα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, από τους εργαζόμενους του νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» έγινε το πρωί του Σαββάτου. Κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα, εργαζόμενοι του νοσοκομείου και μέλη της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Νοσοκομείων Θεσσαλονίκης, ανάδειξαν ότι τα όσα υποστηρίζει ο πρωθυπουργός σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί εν μέσω πανδημίας στα νοσοκομεία της περιοχής είναι μια πλασματική εικόνα, καθώς τα δημόσια νοσοκομεία και της συγκεκριμένης περιοχής στενάζουν από τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΑΚΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ»


Το πραγματικό πρόσωπο της δικτατορίας του κεφαλαίου
 
 
Επιβεβαιώνεται ότι οι διακηρύξεις περί «τέλους της ανοχής» και «ο νόμος ισχύει για όλους» στόχο έχουν το ταξικό εργατικό κίνημα (φωτ. από την καταστολή των εκδηλώσεων στην Αθήνα για την επέτειο του Πολυτεχνείου)
Επιβεβαιώνεται ότι οι διακηρύξεις περί «τέλους της ανοχής» και «ο νόμος ισχύει για όλους» στόχο έχουν το ταξικό εργατικό κίνημα (φωτ. από την καταστολή των εκδηλώσεων στην Αθήνα για την επέτειο του Πολυτεχνείου)
Η κατάθεση και η υπερψήφιση στη γαλλική Βουλή του νομοσχεδίου για την «καθολική ασφάλεια», υπό τον προκλητικό τίτλο «Ενισχύοντας τις δημοκρατικές αρχές», πυροδότησε μαζικές αντιδράσεις και διαδηλώσεις στη Γαλλία, και μάλιστα σε συνθήκες lockdown. Μια ματιά σε βασικές προβλέψεις του νομοσχεδίου αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την πραγματική στόχευση: Την ένταση της καταστολής, αφενός μέσα από την ενίσχυση της κρατικής κατασταλτικής λειτουργίας και αφετέρου μέσω της περιστολής ελευθεριών και δικαιωμάτων, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί συνέχεια προηγούμενων αντιδραστικών νόμων της κυβέρνησης (π.χ. για διατήρηση κάποιων «ειδικών εξουσιών» σε μη έκτακτες συνθήκες, όπως η δυνατότητα πραγματοποίησης προληπτικών ελέγχων σε διαμερίσματα, ο περιορισμός της ελευθερίας κίνησης ατόμων που θεωρούνταν γενικά ύποπτα κ.ο.κ.) σε συνθήκες που παρατείνεται συνεχώς, με αφορμή την πανδημία, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη Γαλλία, με τους περιορισμούς που αυτή συνεπάγεται (εξαιρετικές αρμοδιότητες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απαγόρευση συγκεντρώσεων κ.λπ.).

Είναι χαρακτηριστικό ότι το άρθρο 21 του νομοσχεδίου εξουσιοδοτεί αστυνομία και πολιτοφυλακή να βιντεοσκοπούν με «κινητές κάμερες», να έχουν πρόσβαση στις εικόνες που καταγράφουν και να τις μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο στους ανωτέρους τους. Μέχρι πρότινος ίσχυε ότι οι αστυνομικοί που φέρουν πάνω τους κάμερα δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο υλικό το οποίο καταγράφεται.

Η αντικατοχική κομμουνιστική αντίσταση στο Βέλγιο, τα Νοεμβριανά του 1944 και όσα ακολούθησαν


Οι Βέλγοι γιορτάζουν την Απελευθέρωση
Οι Βέλγοι γιορτάζουν την Απελευθέρωση
Τον Νοέμβρη του 1944, η κυβέρνηση του Βελγίου προσπάθησε να αποκαταστήσει την καπιταλιστική εξουσία, αφοπλίζοντας τους κομμουνιστές παρτιζάνους και τσακίζοντας το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Τα Νοεμβριανά του Βελγίου παρουσιάζουν ιδιαίτερες ομοιότητες με τον Δεκέμβρη του 1944 στην Ελλάδα, όπως και η ιστορία των Βέλγων παρτιζάνων με την ΕΑΜική Αντίσταση, καθώς και η στάση του βελγικού αστικού πολιτικού κόσμου με τον ελληνικό.
 
Η κατοχή του Βελγίου και η στάση του αστικού πολιτικού κόσμου

Στις 28 Μάη 1940, ο βασιλιάς Λεοπόλδος παρέδωσε το Βέλγιο στον γερμανικό στρατό. Η βελγική κυβέρνηση κατέφυγε στο Παρίσι1, αφού συγκρότησε Επιτροπή Γενικών Γραμματέων Υπουργείων και επιτροπή οικονομολόγων υπό τον Γκάλοπιν2 (μέχρι τότε διοικητή της Societe Generale3), με σκοπό τη συνέχιση της αστικής διοίκησης.

Ο ηγέτης του σοσιαλδημοκρατικού Βελγικού Εργατικού Κόμματος De Man τέθηκε στην υπηρεσία των αρχών Κατοχής και διέλυσε το κόμμα του4. Γενικότερα τα αστικά κόμματα δεν συγκρότησαν αντιστασιακές οργανώσεις, ενώ η αστική οργάνωση «Μυστικός Στρατός» στρατολογούσε αποκλειστικά στρατιωτικούς και δεν σκόπευε να συγκρουστεί με τους κατακτητές, αλλά να διαφυλάξει την τάξη, στην περίπτωση της στρατιωτικής κατάρρευσής τους. Παράλληλα, σοσιαλδημοκράτες και καθολικοί συνδικαλιστές σε συνεργασία με τον βασιλιά και εθνικιστικές δυνάμεις δημιούργησαν την «Ενωση Χειρωνακτών - Πνευματικών Εργατών», που αναγνώρισαν οι αρχές Κατοχής5.

Τα «οράματά» τους πνίγουν τις ανάγκες μας...


Μια έκθεση που «δεν μασάει τα λόγια της», που αποτελεί «μεταρρυθμιστική πρόκληση» και που «μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας». Που «δεν πρέπει να γίνει πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης», αφού έχει τη σφραγίδα κάποιων «ειδικών», λες και δεν είναι οι ίδιοι και οι προτάσεις τους στρατευμένοι με τα ταξικά «θέλω» του κεφαλαίου.

Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα εντάσσονται στην κυβερνητική προπαγάνδα για το «σχέδιο Πισσαρίδη» που παρουσιάστηκε την περασμένη βδομάδα από τον πρωθυπουργό. Ενα σχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση «οραματίζεται» την επόμενη μέρα για το κεφάλαιο, μέσα από τη διεκδίκηση μερικών δισ. ευρώ από την ΕΕ και το περιβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης».

Να το λοιπόν το «όραμα», με το οποίο επιχειρούνται από τη μία η υποταγή του λαού στις νέες θυσίες για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και από την άλλη η καλλιέργεια της παθητικής «αναμονής» για τις καλύτερες τάχα μέρες, για τις οποίες ...μοχθεί η κυβέρνηση. Η συνταγή τους βγάζει μάτι:

-- Μπορεί το «θωρακισμένο σύστημα Υγείας» να αποδείχθηκε διάτρητο, αλλά η κυβέρνηση είναι «ακούραστη» στις μεταρρυθμίσεις, οπότε ...τα καλύτερα έρχονται.

-- Μπορεί η τραγωδία με τις ΜΕΘ να αποκαλύπτει την εγκληματική πολιτική του «κόστους - οφέλους», αλλά η κυβέρνηση είναι «έτοιμη» για την παραλαβή και διάθεση του εμβολίου, οπότε ...υπομονή.