Συνέντευξη
με τον Αντώνη Ραλλάτο, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Δασολόγων, μέλος της
ΚΕΟΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ
--
Τις τελευταίες μέρες ακούμε ότι «αυτές οι πυρκαγιές υπερβαίνουν κάθε
κρατικό μηχανισμό και δύναμη πυρόσβεσης». Είναι τελικά μοιραίο να
καίγονται τα δάση, να καταστρέφονται περιουσίες, να κινδυνεύουν
άνθρωποι;-- Οταν το αστικό κράτος και όλες διαχρονικά
οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), ως αποτέλεσμα της αντίληψης κόστους -
οφέλους, της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης γενικότερα και ειδικά
της δασικής γης, αφήνουν τα δασικά οικοσυστήματα στην «τύχη» τους,
είναι φυσικό να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δασικές πυρκαγιές στο
ξεκίνημά τους.
Τη στιγμή μάλιστα που η επιστήμη, η τεχνολογία και η εμπειρία, όπως και σε άλλους τομείς, έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν.
Στην
πράξη, η πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων αντιμετωπίζει τα
δάση και το περιβάλλον γενικότερα ως πηγή άντλησης πρώτων υλών, ως πεδίο
- διέξοδο στις κερδοφόρες επιλογές των μονοπωλιακών ομίλων και
ιδιαίτερα του κατασκευαστικού και τουριστικού κεφαλαίου. Γι' αυτό δεν
τους απασχολεί η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών από
όλους τους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων και των δασικών πυρκαγιών.
Τους ενδιαφέρει μόνο ως εμπόρευμα.
Ενας σύγχρονος αντιπυρικός
σχεδιασμός, με βάση τα επιστημονικά δεδομένα και με κύριο βάρος στην
πρόληψη, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας των
δασών, περιλαμβάνει τις απαραίτητες υποδομές (δίκτυο δασικών δρόμων,
υδατοδεξαμενών, κρουνών υδροληψίας, παρατηρητηρίων, πυροσβεστικών
φωλεών, διασπορά των πυροσβεστικών δυνάμεων, περιπολίες κ.λπ. με
κριτήριο την επικινδυνότητα της δασικής βλάστησης), άλλους δασοκομικούς
χειρισμούς (καθαρισμοί, αραιώσεις, βελτίωση της σύνθεσης της δασικής
βλάστησης), δημιουργία όπου χρειαστεί πρόσθετων μέτρων, όπως αντιπυρικές
ζώνες σε συνδυασμό με δασικούς δρόμους κ.λπ., πιθανές θέσεις
χρησιμοποίησης της μεθόδου του «αντιπυρός», κ.λπ.