Οι Έλληνες εφοπλιστές και το… «ελληνικό δαιμόνιο».

Τι κερδίζουν και τι (δεν) πληρώνουν οι «κυρίαρχοι των θαλασσών»

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 

Την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες  ελληνικά νοικοκυριά ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας (1),  τα στοιχεία για τον πλούτο των Ελλήνων εφοπλιστών αποδεικνύουν το απύθμενο χάσμα που χωρίζει την κοινωνία. Απ τη μια πλευρά είναι το μεγάλο κομμάτι που φτωχαίνει, εξαθλιώνεται και περιθωριοποιείται, και απ΄ την άλλη, το κομμάτι των πολύ λίγων που πλουτίζουν προκλητικά. Και αυτό, όχι απλώς με την ανοχή, αλλά με την ενεργό συμβολή της κυβέρνησης, η οποία εκτός των άλλων διατηρεί το απαράδεκτο καθεστώς φοροαπαλλαγών και φορολογικής ασυλίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Όταν, μάλιστα, η ίδια δηλώνει πρόθυμη να συζητήσει με τους δανειστές τη μείωση του αφορολόγητου, μέτρο που θα είναι η χαριστική βολή για χιλιάδες οικογένειες που βρίσκονται σήμερα στα όρια της επιβίωσης. 

Χρωστούμενα κι αγύριστα

Μια αποκαλυπτική πλευρά του «θαύματος του τουρισμού» στην Ελλάδα φέρνουν στην επιφάνεια τα στοιχεία του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (KEAO), σύμφωνα με τα οποία οι μεγαλοξενοδόχοι είναι από τους μεγαλύτερους οφειλέτες των ασφαλιστικών ταμείων. Οι οφειλές τους αγγίζουν τα 2 δισ. ευρώ και συσσωρεύονται χρόνο με το χρόνο, παρά τα απανωτά «ρεκόρ» που σπάει ο τουρισμός, σύμφωνα με τις κυβερνητικές θριαμβολογίες. Αν σ' αυτά προσθέσει κανείς την απληρωσιά που «σπάει κόκαλα», καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι στον Τουρισμό παραμένουν απλήρωτοι ακόμα για τη σεζόν του 2015 - 2016, αντιλαμβάνεται ότι το «θαύμα» της ανάπτυξης του Τουρισμού στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στη λεηλασία των Ταμείων και βέβαια στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων με όλους τους τρόπους. Στους μεγάλους οφειλέτες αθροίζονται επίσης - σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΑΟ - μεγάλες επιχειρήσεις του Εμπορίου και κατασκευαστικές. Οι εργοδότες των παραπάνω κλάδων (ξενοδοχεία, εμπόριο, κατασκευές) χρωστούν συνολικά στα Ταμεία πάνω από 4,5 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εντάσσει στο ΚΕΑΟ, άρα και στον προθάλαμο των αναγκαστικών κατασχέσεων, τους μικροοφειλέτες των Ταμείων, με χρωστούμενα κάτω από 5.000 ευρώ, για να εκβιάσει την αποπληρωμή τους. Η ταξική αντιλαϊκή πολιτική, συνέχεια και προέκταση των προηγούμενων, σε όλο της το μεγαλείο...

«Βέλτιστη πρακτική» της ΕΕ ο υπο-κατώτατος μισθός

Απαντώντας σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, η επίτροπος Απασχόλησης της ΕΕ επιβεβαιώνει ότι η διάκριση ακόμα και στον κατώτερο μισθό, για πιο φτηνούς εργαζόμενους, είναι στο μεδούλι της στρατηγικής του κεφαλαίου

Η θεσμοθέτηση του «υπο-κατώτατου» μισθού και η συνέχιση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νεότερων κυρίως εργαζομένων, που σχεδιάζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αποτελούν «βέλτιστη ευρωπαϊκή πρακτική», όπως αφήνει να εννοηθεί η Κομισιόν, απαντώντας σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ.

 Στην Ερώτηση, που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γινόταν αναφορά στο απαράδεκτο καθεστώς των διακρίσεων που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα αναφορικά με τον κατώτερο μισθό και στις προθέσεις της κυβέρνησης να διατηρήσει παραλλαγμένο το ίδιο καθεστώς.

Με βάση αυτά, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ρωτούσε την Κομισιόν, «πώς τοποθετείται στο γεγονός ότι προφανής και εξόφθαλμη επιδίωξη της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της για τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία των εργοδοτών είναι η διαιώνιση των απαράδεκτων διακρίσεων για τους νέους εργαζόμενους, με "υπο-κατώτατους" μισθούς πείνας, κάτω και από το ελάχιστο όριο;».