Αναβάθμιση της εμπλοκής και των κινδύνων για το λαό

Σε στόχο των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων μετατρέπει τη χώρα και τον ελληνικό λαό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που βαθαίνει μέρα με τη μέρα την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, με επίκεντρο τον ενεργειακό πλούτο και τον έλεγχό του, όπως και των διαδρόμων μεταφοράς του.

Η εμπλοκή αυτή, που η κυβέρνηση παρουσιάζει τάχα ως «αναβάθμιση» της χώρας και εγγύηση για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια, εκθέτει το λαό σε πολυδιάστατους κινδύνους. Μετατρέπει δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, όπου «αναβαθμίζονται» παλιές και εγκαθίστανται νέες βάσεις εφόρμησης για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, σε στόχο των ανταγωνισμών. Στέλνει τις Ενοπλες Δυνάμεις και τους στρατευμένους εκτός συνόρων, στην πρώτη γραμμή των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων που χτυπάνε «κόκκινο». Παζαρεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο πλαίσιο των «διευθετήσεων» για να προχωρήσουν τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων. Το μόνο που αναβαθμίζει είναι το ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, τη συμμετοχή της σε μεγάλα επενδυτικά σχέδια και σε παζάρια.

Το «ανήλικο» ΚΚΕ κι οι μπαρουτοκαπνισμένοι «αντίφα» μαχητές!

Ποιοι είναι όμως οι …«ενήλικοι» του ΣΥΡΙΖΑ, που παριστάνουν τους μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές ενάντια στην ακροδεξιά;

Να φυλάσσονται τα σχολεία από την αστυνομία, για να μην παρεισφρέουν σε αυτά «εξωσχολικοί», ζήτησε ο απερχόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης, με αφορμή τα ακροδεξιά καλέσματα σε καταλήψεις για το λεγόμενο Μακεδονικό.

 

Αλλά και ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, έλεγε τις προάλλες ότι πρέπει να τελειώνουμε με τις «μαύρες» και τις «κόκκινες» καταλήψεις στα σχολεία.

Οι προτάσεις του ΚΚΕ για την αναθεώρηση του Συντάγματος

Το κείμενο που κατέθεσε στη Βουλή η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Το αστικό Σύνταγμα, όπως κάθε Σύνταγμα, κατοχυρώνει την εξουσία της κυρίαρχης τάξης, εν προκειμένω της αστικής τάξης. Διασφαλίζει τα συμφέροντά της και τις διεθνείς της συμμαχίες. Προωθεί νέους στόχους κι επιδιώξεις αυτής της εξουσίας. Οι αναθεωρήσεις του Συντάγματος γίνονται για να διασφαλιστεί η σταθερότητα της αστικής εξουσίας και για να αποτυπωθούν σε νομική - συνταγματική μορφή οι νέες ανάγκες του συστήματος, όπως αυτές διαμορφώνονται στην πορεία των εξελίξεων.

Αυτόν το στόχο υπηρέτησαν οι προηγούμενες αναθεωρήσεις του υπάρχοντος Συντάγματος, αυτόν το στόχο υπηρετεί και η τωρινή αναθεώρηση, όπως προκύπτει από τις προτάσεις, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι προηγούμενες αναθεωρήσεις του ελληνικού Συντάγματος προχώρησαν μια σειρά από αλλαγές οι οποίες αφορούσαν το πεδίο της οικονομίας, την ελευθερία δράσης του κεφαλαίου, που έθετε η ενσωμάτωση της χώρας μας στο ευρωενωσιακό πλαίσιο. Αντίστοιχα, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο η ισχύς του δικαίου της ΕΕ, όχι μόνο έναντι των κοινών νόμων, αλλά και έναντι του ίδιου του Συντάγματος. Με βάση τα παραπάνω υλοποιήθηκαν και εξακολουθούν να υλοποιούνται η αστική πολιτική, μέσω των μνημονίων, η ασφυκτική επιτροπεία, το σύνολο των μέτρων υπέρ του κεφαλαίου, που εκπορεύονται από την ΕΕ και ισχύουν για όλα τα κράτη - μέλη.

Γιώργος Μαργαρίτης – “Ο πανικός των κυρίαρχων πολιτικών θα μας δώσει τερατογενέσεις”

01-12-2018

Μια εφ’όλης της ύλης ανάλυση της σύγχρονης γεωπολιτικής σκακιέρας στη συνέντευξη του Γιώργου Μαργαρίτη στην εκπομπή “Αντιθέσεις”. 

Κατιούσα
 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης στην εκπομπή “Αντιθέσεις” του Kρήτη TV και το δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη πριν δυο βδομάδες, με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου. Μετά από μια σύντομη εισαγωγή στo γεγονός και τους λόγους για τους οποίους συνιστά τομή , η συζήτηση επεκτείνεται στην ευρωπαϊκή και διεθνή οικονομική και γεωπολιτική κατάσταση, λαμβάνοντας πάντα υπόψη και το εκάστοτε ιστορικό αποτύπωμα στις σύγχρονες εξελίξεις. Αναφορά γίνεται στη ραγδαία συρρίκνωση του μεριδίου της Ευρώπης στον παγκόσμιο καπιταλισμό και την -οδυνηρή για τους λαούς – αποτυχία των ως τώρα προσπαθειών της άρχουσας τάξης της ηπείρου να αντιστρέψει αυτή την τάση.

Υπάρχει επιλογή για το λαό: Ισχυρό ΚΚΕ παντού!

Η ογκώδης συγκέντρωση για τα 100χρονα στο ΣΕΦ μάς γεμίζει με αισιοδοξία για τη συνέχεια

«Ο δημοσιονομικός χώρος θα αξιοποιηθεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός αποτρέψει με την ψήφο του την παλινόρθωση του καθεστώτος που μας έριξε στα βράχια...». Στη φράση αυτή του πρωθυπουργού, την περασμένη Πέμπτη από το βήμα της Βουλής, συμπυκνώνεται όλη η προσπάθεια της κυβέρνησης να κυριαρχήσουν τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, ώστε να συντηρεί μαζί με τη ΝΔ ένα δίπολο κάλπικο για το λαό. Ενα δίπολο που και οι δυο όψεις του είναι εξίσου καταστροφικές για τους εργαζόμενους και ευεργετικές για το κεφάλαιο.Κάθε παρόμοια παρέμβαση του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών είναι άλλο ένα «ξέπλυμα» της πολιτικής των μνημονίων. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση προπαγανδίζει ξεδιάντροπα ότι το μοίρασμα μερικών ψίχουλων στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα του λαού γίνεται εφικτό επειδή αυτή κατάφερε να «πετύχει εκεί που οι άλλοι απέτυχαν», δηλαδή στην απαρέγκλιτη ολοκλήρωση του τρίτου και πιο βάρβαρου μνημονίου που όλοι μαζί ψήφισαν το καλοκαίρι του 2015. Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι ακριβώς αυτή η εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, φέρνει το ματωμένο υπερπλεόνασμα, ώστε να επιστρέφεται ίσως ένα από τα δέκα που βούτηξαν όλες μαζί οι κυβερνήσεις από τους εργαζόμενους τα τελευταία χρόνια.

Δεκέμβρης 1944: Κρίσιμη ταξική σύγκρουση

Αθήνα 4 Δεκέμβρη 1944. Χιλιάδες λαού στην κηδεία των θυμάτων της προηγούμενης μέρας. Ανάμεσά τους τα μαυροφορεμένα κορίτσια, κρατώντας το πανό που έγραφε: «Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα - ΕΑΜ»

Η ένοπλη ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη 1944, των δυνάμεων του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ που μάχονταν ενάντια στα βρετανικά στρατεύματα και τις εγχώριες αστικές δυνάμεις, υπήρξε μια αντικειμενική και αναπόφευκτη, κρίσιμη και κορυφαία έκφραση της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας, σε συνθήκες που εκ των πραγμάτων είχε τεθεί επί τάπητος το «ποιος - ποιον», δηλαδή, το ζήτημα της εξουσίας.

 Μετά από μάχες 33 ημερών στην Αθήνα και τον Πειραιά, οι δυνάμεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ νικήθηκαν, αν και μπορούσαν να είχαν νικήσει κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις. Στην αρνητική έκβαση της σύγκρουσης συντέλεσαν μια σειρά από παράγοντες σε στρατιωτικό επίπεδο, όπως η μη έγκαιρη συγκέντρωση δυνάμεων στην πρωτεύουσα (το επίκεντρο των μαχών), η μη γενίκευση των μαχών στην υπόλοιπη Ελλάδα, η καθυστερημένη εμπλοκή του ΕΛΑΣ με τα βρετανικά στρατεύματα, η αξιοποίηση των κύριων και πλέον αξιόμαχων μονάδων του ΕΛΑΣ, υπό τον Αρη Βελουχιώτη, σε δευτερεύουσας σημασίας στόχους (εναντίον του Ζέρβα στην Ηπειρο), κ.ά.

Τα βαθύτερα όμως αίτια της αρνητικής έκβασης της σύγκρουσης (που είχαν αντανάκλαση και σε στρατιωτικό επίπεδο) είχαν τις ρίζες τους στη στρατηγική του Κόμματος. Αντί από τις πρώτες κιόλας μέρες της απελευθέρωσης να θέσει στην ημερήσια διάταξη την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας, έθεσε σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης ως στόχο τη συμβολή του στη λεγόμενη «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη». Και αυτό, παρά το γεγονός ότι ο υπάρχων συσχετισμός δυνάμεων ήταν σαφώς υπέρ του ΕΑΜικού κινήματος και σε βάρος των αστικών πολιτικών και στρατιωτικών δυνάμεων.