Παρέμβαση στη συζήτηση σχετικά με τη «συγκράτηση των λογαριασμών σε χαμηλά επίπεδα» στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο πραγματοποίησε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Στην ομιλία του ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης σημείωσε τα εξής:
«Αλήθεια ποιον κοροϊδεύετε ισχυριζόμενοι ότι για την εκτίναξη των τιμών του ρεύματος, των καυσίμων, των τροφίμων, του πληθωρισμού, φταίει μόνο ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία;
Ακόμη ένα σόου υποκρισίας έστησε η κυβέρνηση την περασμένη Παρασκευή, με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα που αφορούν τη χρησιμότητα του λευκού μπαστουνιού για τους τυφλούς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με πρόβλημα όρασης στην καθημερινή και ανεξάρτητη διαβίωση και μετακίνησή τους.
«Για ποια κινητικότητα μας μιλούν, όταν σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν 9 εκπαιδευτές κινητικότητας, οι οποίοι πρέπει να καλύψουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες 17.000 τυφλών; Οι εξαγγελίες της υφυπουργού Κοινωνικών Υποθέσεων Δ. Μιχαηλίδου για δημιουργία ενός προγράμματος εκπαίδευσης νέων εκπαιδευτών από τις ...αρχές του 2023, δηλαδή 30 χρόνια μετά την εκπαίδευση των πρώτων 10, είναι γενικές και αόριστες και σε κάθε περίπτωση πολύ πίσω από τις ανάγκες», είναι η οργισμένη απάντηση της «Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης» Τυφλών (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στη ΣΕΑΑΝ).
Τι αποδεικνύεται; Οτι οι υποσχέσεις και οι «διευκολύνσεις» όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων, σε ανάπτυξη και κρίση, αλλά πάντα εντός των «δημοσιονομικών ορίων» και των «αντοχών της οικονομίας», όχι μόνο δεν δίνουν απάντηση στα οξυμένα προβλήματα, αλλά αποτελούν στην πραγματικότητα κομμάτι της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ που τα προκαλεί, της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής που φουσκώνει τα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία για επαγγελματίες και αγρότες. Ο δρόμος της συμπόρευσης με τους εργαζόμενους, αρχής γενομένης από την απεργία της 9ης Νοέμβρη, σε σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, μπορεί να δώσει απαντήσεις και διέξοδο. Να δείξει ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες και ΕΒΕ ούτε συμβιβάζονται ούτε παραπλανιούνται με «ρυθμίσεις» ανακύκλωσης των αδιεξόδων, που τους σερβίρουν οι διάφοροι κυβερνητικοί «σωτήρες».
Η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, υπό την εποπτεία των ΗΠΑ και πολυεθνικών κολοσσών της Ενέργειας, είναι το βασικό στοιχείο της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν Λίβανος και Ισραήλ για τα θαλάσσια σύνορά τους.
Η συμφωνία δίκαια χαιρετίστηκε ως «πρότυπο» από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς και την ελληνική κυβέρνηση, αφού με τα ίδια «συστατικά» προωθούνται οι ΝΑΤΟικές διευθετήσεις και στην υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο, ναρκοθετώντας περαιτέρω την περιοχή, όπου βράζει το καζάνι του πολέμου.
Κριτήριο για τη συμφωνία με «εγγυητή» τις ΗΠΑ δεν ήταν το πολυδιαφημισμένο «Διεθνές Δίκαιο» - που επικαλούνται και στη χώρα μας η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, όταν πρόκειται για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις - αλλά η θέση δύο μεγάλων διαφιλονικούμενων κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
