Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Πόσο τυχερή είσαι που ζεις και δουλεύεις δασκάλα στην Σουηδία! Έτσι δεν είναι;





Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης // 

Η Άννα έχει ελληνικές ρίζες, ζει και δουλεύει στην Σουηδία. Είναι δασκάλα. Όταν βρίσκεται στην Ελλάδα η μόνιμη συζήτηση που ακούει είναι πόσο καλύτερα περνάει στην Σουηδία και πόσο τυχερή είναι. Είναι όμως έτσι; Τα διηγείται σε άρθρο της που δημοσιεύει η εφημερίδα Riktpunkt του ΚΚ Σουηδίας με τίτλο 

“Από ένα Ελληνικό μπαλκόνι”

Κάθομαι στο μπαλκόνι στον 5ο όροφο στην Αθήνα και πίνω τον καφέ μου κάνοντας σκέψεις. 

Ο θόρυβος της κυκλοφορίας και τα κελαηδίσματα των πουλιών ανακατεύονται στον αέρα. 

Κάνει ψύχρα και βάζω  μια πιο χοντρή μπλούζα. Και εδώ έρχεται το φθινόπωρο. 

Η γονική μου άδεια όπου νάναι τελειώνει και περνάω τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα στον παππού και την γιαγιά του γιου μου.

Σε ετοιμότητα


Ο ένας - ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ισχυρίζεται ότι «θα αδικούσαμε το μήνυμα του Πολυτεχνείου αν το επικεντρώναμε στις ΗΠΑ», προσθέτοντας μάλιστα το... ατράνταχτο επιχείρημα ότι ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ. Κλίντον, έχει ζητήσει συγγνώμη (!) για τις ευθύνες των ΗΠΑ για τη χούντα. Το «επιχείρημα» αυτό, όλως τυχαίως, επικαλείται και η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο χτεσινό της φύλλο, για να προστατέψει τον πρώην πρωθυπουργό από τη μομφή του «αντιαμερικανισμού». Ο άλλος, ο Χατζησωκράτης της «Προοδευτικής Συμμαχίας» με τον ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενος μάλιστα τη συμμετοχή του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973, λέει πως δεν είναι δα και απαραίτητο η πορεία να καταλήγει κάθε χρόνο στην αμερικάνικη πρεσβεία και προσθέτει πως «δεν αντιστοιχεί με τη συγκυρία» το σύνθημα «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Με δυο λόγια, η «αριστερά» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ... στα καλύτερά της, πάντα «ετοιμοπόλεμη» να υπηρετήσει τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και το ξέπλυμά τους, ακόμα κι όταν δεν έχει το κυβερνητικό στυλό για να υπογράφει τις συμφωνίες με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ. Ειδικά όταν, όπως φαίνεται και από τα παραπάνω, το φιλαράκι τους εκεί ψηλά στη Βασιλίσσης Σοφίας δεν λέει ακόμα να χωνέψει τη μαζικότερη διαδήλωση των τελευταίων χρόνων και τους δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν στις 17 Νοέμβρη ενάντια στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτά.

Κοινή συνισταμένη των αστικών κομμάτων η αντιλαϊκή «σταθερότητα»


Eurokinissi
Τα υπό αναθεώρηση άρθρα 28, 32, 37, 44, 38, 68, 73 και 84, δηλαδή αυτά που συγκαταλέγονται στην ενότητα της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος, στην ενότητα των δημοψηφισμάτων και αυτή της «λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας», ήταν χτες τα θέματα της τρίτης συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος.
 Οπως ήταν αναμενόμενο, αυτό που κυριάρχησε στη συζήτηση ήταν το άρθρο 32, το οποίο αφορά στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, με την κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και όλα τα αστικά κόμματα να μοιράζονται την ίδια αγωνία για την επίτευξη της πολιτικής σταθερότητας που θέλει το κεφάλαιο, προκειμένου να εφαρμόζεται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική που θωρακίζει την κερδοφορία του.

Για το λόγο αυτό, άλλωστε, κατέθεσαν παρεμφερείς προτάσεις με αποκλειστικό ζητούμενο την απεμπλοκή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών.

Θυμίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρότασή του ως κυβέρνηση στην προηγούμενη (προτείνουσα) Βουλή προέβλεπε την εκλογή του ΠτΔ από τη Βουλή με τρεις ψηφοφορίες με αυξημένη πλειοψηφία ανά ένα μήνα, ενώ και χτες επανέφερε την αντιδραστική πρότασή του, σε περίπτωση που αποτύχουν οι ψηφοφορίες η εκλογή του ΠτΔ να γίνεται από το λαό, πρόταση η οποία ας σημειωθεί έχει απορριφθεί από την προηγούμενη Βουλή, αφού δεν την ψήφισαν ούτε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τότε που ήταν και το κυβερνών κόμμα. Αντίστοιχα, η πρόταση της ΝΔ προβλέπει 3 ψηφοφορίες με αυξημένη πλειοψηφία (180 βουλευτών), μία με απόλυτη πλειοψηφία (151) βουλευτών, ενώ αν αποτύχουν όλες αυτές προβλέπεται πια και 5η ψηφοφορία όπου ο Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί με σχετική πλειοψηφία, ακόμα δηλαδή και με μειοψηφία. Παρόμοιες είναι οι προτάσεις των υπολοίπων.

«Μεριμνούν» ή «εγγυώνται» τη μονιμοποίηση της φτώχειας



Το γεγονός ότι η διαχείριση της ακραίας φτώχειας αποτελεί πλευρά της στρατηγικής της αστικής τάξης και γι' αυτό αποτυπώνεται στα προγράμματα όλων των κυβερνήσεων και των κομμάτων της, επιβεβαιώνεται και από τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, που περιλαμβάνει τη «συνταγματοποίηση» του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Ενός θεσμού, βγαλμένου από τα κιτάπια του ΟΟΣΑ, που εφαρμόζεται στα περισσότερα κράτη της ΕΕ, από κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων (σοσιαλδημοκρατικές, συντηρητικές κ.λπ.). Μέτρο συμπληρωματικό στην πραγματικότητα της αντιλαϊκής - αντεργατικής επίθεσης, της έντασης της εκμετάλλευσης, της δουλειάς χωρίς δικαιώματα, της κατάργησης παροχών σε Υγεία και Πρόνοια.

Αποκαλύπτοντας έτσι ότι αυτό που «συνταγματοποιείται» τελικά με τη διαδικασία της αναθεώρησης είναι η μονιμοποίηση της ακραίας φτώχειας. Χαρακτηριστική, άλλωστε, είναι η σύγκλιση των ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ γύρω από τη διαχείρισή της με επιδόματα πτωχοκομείου, που θα εξασφαλίζουν οριακά την επιβίωση όσων ουσιαστικά ρίχνονται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής και για να μπορούν στο μέλλον να αξιοποιηθούν ως ανακυκλούμενο πάμφθηνο εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα.