«Κανείς δεν πρέπει να “πέφτει από τα σύννεφα”…»

Κανείς δεν πρέπει να “πέφτει από τα σύννεφα” από τον κατήφορο δίχως πάτο της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ η οποία φροντίζει να υπενθυμίζει συχνά-πυκνά τι σημαίνει εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, δηλαδή τι σημαίνει να κυριαρχούν δυνάμεις των αστικών κομμάτων στα σωματεία. Όπως τώρα που βάζει την εργατική απεργία στην υπηρεσία των αφεντικών!


Έτσι, γίνονται “βασιλικότεροι του βασιλέως”, ξεπερνώντας σε απαιτητικότητα τα ίδια τα αφεντικά τους, με το να καλούν σε απεργιακή εγρήγορση τους δημοσιογράφους με αίτημα …τα “μέτρα στήριξης” του έντυπου Τύπου δηλαδή “ζεστό χρήμα” στις τσέπες των εκδοτών προκειμένου, μεταξύ άλλων, να πληρώσουν και τις υποχρεώσεις τους, σε εργαζόμενους και στα ασφαλιστικά ταμεία.

Με άλλα λόγια επιχειρεί ξεδιάντροπα όχι μόνο να ταυτίσει τα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων εργαζόμενων με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους, αλλά να βάλει τους εργαζόμενους και μάλιστα με μια ανεβασμένη μορφή πάλης όπως η απεργία, να διεκδικούν από την κυβέρνηση την υλοποίηση των απαιτήσεων των εργοδοτών-εκμεταλλευτών τους, διεκδικώντας την ενίσχυση των συμφερόντων των αφεντικών.

Το λάδι και το σάλιο

12-01-2020

Η χολιγουντιανή φαντασία έφτασε όντως στην ελληνική εξουσία. 

Λιάνα Κανέλλη

 

Η χολιγουντιανή φαντασία έφτασε όντως στην ελληνική εξουσία. Είμαστε κυριολεκτικά πλέον μια start up αμερικανική βάση απ’ άκρου εις άκρον και διαμορφώνουμε ταυτόχρονα καινούρια πρωτότυπα μικρά Χάρλεμ, όπως για παράδειγμα στην Αττική. Ποιος θ’ ασχοληθεί σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον με τις βραχονησίδες στο Αιγαίο, όταν λόγου χάρη μια πληθυσμιακή, καθημαγμένη από τ’ αριστερά και δεξιά μνημόνια, μάζα θα πλέει μεταξύ δύο καζίνων στην Αττική; Ένα στο νότο στο Ελληνικό, κι ένα στο Βορρά στο Μαρούσι, μετά την κάθοδο απ’ τ’ αγωνιστικά βουνά της Πάρνηθας ρουλετών και μαύρων τζακ στις πεδιάδες δυτικά της αποφραγμένης από συγκοινωνιακά άλατα Κηφισίας.

Εδώ θα παιχτούν όλα στ’ αναπτυξιακά κορόνα – γράμματα. Το πιθανότερο είναι η Ουάσιγκτον να αναλάβει το νότο και οι Βρυξέλλες το βορρά, και μια ΝΑΤΟική αστυνομία, ίσως με συνοριοφύλακες frontex – βοηθούς, να διακινεί σαν τροχονόμος στο Χάρλεμ του ’50 τα πλήθη απ’ το ένα καζίνο στο άλλο.

«ΣΧΟΛΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ»

 

 

 

 

 

 

Οι μαζικές  απεργιακές κινητοποιήσεις  των συνδικάτων στη Γαλλία εδώ και πάνω από ένα μήνα ενάντια στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος πίεσαν την  κυβέρνηση του Ε. Φιλίπ να εμφανιστεί πιο διαλλακτική, για να παρασύρει σε συμβιβασμό τα συνδικάτα σταματώντας τις απεργίες. Στα καθ΄ ημάς, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ απεργούν από τις 21 Δεκεμβρίου, για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και παύση απολύσεων, με εκκωφαντική τη σιωπή γι’ αυτό των συστημικών ΜΜΕ και αδιάλλακτη τη διοίκηση του ομίλου, που μηνύει και απαιτεί συλλήψεις εργαζομένων και συνδικαλιστών απεργών.

 

               Δυο ειδήσεις οι οποίες αναφέρονται  στους εργαζομένους και τα …αναχρονιστικά μέσα πίεσης, την απεργία, που τόσο βιαστικά έσπευσε ο κυρίαρχος λόγος να απαξιώσει, ακριβώς γιατί έτσι απειλείται η παντοδυναμία της κυρίαρχης εξουσίας.