ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

 

Το κάψιμο βιβλίων και τα «ιδανικά» της Χρυσής Αυγής

 

Το καθεστώς του Ι. Μεταξά, το οποίο έχουν ως ένα από τα πρότυπα τους οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, έκαιγε βιβλία. Σαν σήμερα, 16 Αυγούστου 1936, είχαν οργανωθεί τέτοιου είδους τελετές από τους πολιτικούς προγόνους των χρυσαυγιτών. Σε τελετές,  όπως αυτές των ναζιστών, έκαιγαν βιβλία, τα οποία είχαν κατασχέσει οι υπηρεσίες της ασφάλειας από βιβλιοπωλεία μέχρι από σπίτια συλληφθέντων.

Το  «εθνικό καθεστώς» (έτσι το ονόμασαν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής το φετινό αφιέρωμα τους για την 4^η Αυγούστου) έκαψε βιβλία που το περιεχόμενο τους αποτελεί περιουσία για την ανθρωπότητα. Δεν …περιορίστηκε σε κομμουνιστικά έργα των κλασικών του μαρξισμού. Κάηκαν, σε δημόσιους χώρους, έργα του Ντοστογιέφσκι, του Φρόυντ, του Τσβάιχ, του Γκόρκυ, του Γκαίτε, του Τολστόι, του Παπαδιαμάντη και πολλών άλλων που «εκτίμησε» το καθεστώς.

Εκλογολογία..

.

Θα γίνουν ή όχι εκλογές; Τα αστικά ΜΜΕ αναλώνονται το τελευταίο διάστημα σε μια ακατάσχετη εκλογολογία με διάφορες αφορμές, αποδίδοντας το γεγονός στην κυβέρνηση λόγω εκλογικού νόμου και στη ΝΔ ως αιχμή της στρατηγικής της. Βεβαίως, μέσα στην εκλογολογία όλες οι αστικές δυνάμεις κάνουν λόγο για την ανάγκη σταθερών κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Την ίδια ώρα, τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα εφαρμόζονται εντατικά, ενώ προετοιμάζονται νέα τέτοια μέτρα για την επόμενη «αξιολόγηση». 

 

Η κυβέρνηση προτάσσει ως επιτυχία της το «ματοβαμμένο» πρωτογενές πλεόνασμα από το τσάκισμα του λαού και ως δείγμα ότι έρχεται ανάκαμψη, άρα ως απόδειξη αποτελεσματικότατης διαχείρισης για την ενίσχυση του κεφαλαίου. 

 

Με τη ΝΔ να διαγκωνίζεται στο ίδιο ζήτημα της διαχείρισης ως ικανή για καλύτερα αποτελέσματα. Αποπροσανατολιστική προπαγάνδα, αφού με την εκλογολογία βάζουν πλαστό δίλημμα στο λαό, όταν η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχίζει με όποιο αστικό κόμμα ή κόμματα στην κυβέρνηση, ενώ πασχίζουν να τον πείσουν να αναδείχνει ισχυρές αστικές κυβερνήσεις (σταθερές), που καταστρέφουν τη ζωή του και να συναινεί στην εχθρική για τον ίδιο πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Μονόδρομος η αντεπίθεση.