Προκαλεί ο Χρυσοχοΐδης: “Η δήθεν αριστερή ευαισθησία εξαντλήθηκε στην ανθοδέσμη. Είναι πλέον αντικοινωνική”

 

07-12-2020

“Είναι μεγάλη ντροπή, είτε το Πολυτεχνείο είτε η 6η Δεκεμβρίου να έχουν εξελιχθεί εθιμικά σε γιορτές μίσους κατά της Αστυνομίας και του πολιτικού συστήματος. Αυτό τελείωσε. Η λογική επανέρχεται. Η δημοκρατία επανέρχεται.”

Κατιούσα

Η σημερινή παρέμβαση του Υπουργού Προ-Πο στη Βουλή είναι μνημείο αλαζονείας και προκλητικότητας, αντιπροσωπευτικό δείγμα της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο Χρυσοχοΐδης πανηγυρίζει γιατί δεν κάηκε η Αθήνα, για δεύτερη συνεχή χρονιά -ενώ υπήρχαν απλώς συμβολικές κινητοποιήσεις- και για τους 4.999 αστυνομικούς, που “έκαναν τη δουλειά τους”. Στοχοποιεί τους “1.000 κακομαθημένους” που “καίνε τις πόλεις” και την “ασυλία κάποιων φωνακλάδων επώνυμων” (!;), μπλέκει την “υψηλή κοινωνία” που δεν εξαιρείται από τον νόμο. Χαρακτηρίζει αντικοινωνική την “δήθεν αριστερή ευαισθησία” και λέει πως αυτή εξαντλείται στην ανθοδέσμη! Αναρωτιέται γιατί το Πολυτεχνείο κι η 6η Δεκέμβρη έχουν εξελιχθεί σε “γιορτές μίσους κατά της αστυνομίας και του πολιτικού συστήματος”! Κάνει συνειδητά το άσπρο-μαύρο για τους εκατοντάδες προσαχθέντες που στοιβάχτηκαν στη ΓΑΔΑ και την Π. Ράλλη. Και μας απειλεί πως η λογική και η δημοκρατία επανέρχεται -άρα κάπου θα είχαν παραπέσει.

Βάρβαροι: Είναι το πρόβλημα. Οχι η λύσις

 

...Τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους. Και τώρα, όπως λέει ο μεγάλος Αλεξανδρινός (σ' αυτόν το στίχο, που ας σημειωθεί, δεν έχει ερωτηματικό αλλά τελεία, πριν από τον καταληκτικό στίχο όπου και θα πει ότι «ήταν μια κάποια λύσις»), είναι προφανές ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για τη μέρα που θα κηρυχτεί λήξη της πανδημίας. Ακόμα κι εδώ θέλει προσοχή, γιατί η πανδημία του κορονοϊού μπορεί να λήξει, αλλά όχι η επιδημία όπως συμβαίνει με τέτοιου είδους λοιμώξεις.

Στη μακροχρόνια καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης και... καψίματος του κεφαλαίου, η πανδημία έφερε στον αφρό τους συστημικούς βαρβάρους, με έναν τρόπο δυσώδη και άθλιο σαν τις θανατηφόρες αναθυμιάσεις από άτσαλη εκκένωση βόθρου. Ηταν το τέλειο άλλοθι, και αφορμή και αιτία και σημαίνον και σημαινόμενο για να καταπατηθούν αιωνόβια δικαιώματα, κατακτήσεις λαϊκών κινημάτων, επιστημονικά επιτεύγματα εξανθρωπισμού και βελτίωσης της ανθρώπινης εργασίας, αλλά και ιδεολογικές μάχες κερδισμένες στην πράξη. Αυτές οι τελευταίες που δόθηκαν πάνω από έναν αιώνα τώρα, για να μην είναι η εργασία δικαίωμα, αλλά εργαλείο και μέθοδος βίας ικανής να μετατρέψει τον άνθρωπο σε δούλο, κτήνος ή και απλώς res - αντικείμενο.

Η ACS και οι ευκαιρίες αισχροκέρδειας εν μέσω lockdown – Μία μελέτη «κλασικής περίπτωσης βλάβης»

 

07-12-2020

Είναι ολοφάνερο ότι κάθε τέτοια εταιρεία μπορεί να κάνει ολόπλευρα την κρίση καταχρηστική ευκαιρία και οι φιλελεύθεροι ορισμοί της οικονομίας εξανεμίζονται με τον ίδιο στόμφο που ξεστομίζονται.

Κατιούσα

Η πιο δικτυωμένη “πολιτικά” (βλέπε παρακάτω) και σε μέγεθος εταιρεία courier αυτήν την περίοδο του 2^ου lockdown, αφαίρεσε την επιλογή παράδοσης δεμάτων σε επόμενη μέρα αν δεν τα παραλάβεις με την 1^η τους επίσκεψη. Δηλαδή, σε υποχρεώνει να κάνεις τον «courier του εαυτού σου», με διορία 7 ημερών σχηματίζοντας ουρές σε υποκαταστήματα τρύπες. Υποκατέστησε το ούτως ή άλλως δυσλειτουργικό τηλεφωνικό της κέντρο με αυτόματο μήνυμα, που απλά επαναλαμβάνει τα στοιχεία αποστολής και την υποχρέωση να επισκεφτείς το υποκατάστημα όπου βρίσκεται πλέον το δέμα. Ταυτόχρονα ανέστειλε πλήθος υπηρεσιών, όπως αναγράφεται στο επίσημο mail νέας πολιτικής προς τους υπαλλήλους, οι οποίοι αναγκάζονται να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα, πέραν του φόρτου. Επίσης, από συγκεκριμένες ημερολογιακές παραδόσεις προκύπτει ότι διατηρούνται διανομείς ακόμα και Κυριακές (ναι ήρθε Κυριακή ο «καθημερινός» courier), κάτι που αφήνει σοβαρές ενδείξεις σε κάθε καταναλωτή, ότι δεν έχει κάνει σημαντικές προσλήψεις υπαλλήλων και υπερφορτώνει τους υπάρχοντες, αλλά και δεν τηρεί τα πρωτόκολλα πολιτικής προστασίας της περιόδου «καραντίνας», συνωστίζοντας καταναλωτές την περίοδο που υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας.

Βήματα μπροστά με οργανωμένη απειθαρχία

 

Του Βάλσαμου ΣΥΡΙΓΟΥ*

Αυτές τις μέρες, με τα μάτια μας στη συνέχεια, μέσα στα συνδικάτα κρίνουμε τη δράση του προηγούμενου διαστήματος, το σχεδιασμό και το πλαίσιο αιτημάτων που αποφάσισαν 24 Εργατικά Κέντρα, 16 Ομοσπονδίες και εκατοντάδες πρωτοβάθμια Σωματεία και περιλάμβανε μέρες δράσης για την προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για τον συμβολικό εορτασμό και τη διατήρηση του επίκαιρου μηνύματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μέρα δράσης για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και φυσικά κορύφωση με απεργία ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στο νέο πακέτο σκληρών μέτρων που ανακοινώθηκε, την αλλαγή κυριολεκτικά του αιώνα, με την επιβολή της 10ωρης εργασίας και την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος. Τα συνδικάτα αποφάσισαν το σχεδιασμό τους και απέναντι στη θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία έχει εξελιχθεί σε ινστιτούτο του ΣΕΒ και παράρτημα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.

Γι' αυτόν το λόγο πρέπει να δούμε το περιβάλλον που διαμορφώθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, που «έλαχε στη βάρδια της» η διαχείριση της πανδημίας, η οποία λειτούργησε ως ο καταλύτης της νέας συντονισμένης και βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.

Tα λουλούδια του μπαξέ (της Ελένης Γερασιμίδου)

 

Tα λουλούδια του μπαξέ (της Ελένης Γερασιμίδου)

www.rovespieros.gr

Να εξηγηθώ από την αρχή!

«Λουλούδι του μπαξέ» έλεγε ο μάστρο Νίκος τα ανυπόληπτα άτομα – το λιγότερο, τους θρασείς, τους αλητάμπουρες, τους έχοντες ασυλία λόγω της άνωθεν προστασίας, τους ασφαλίτες και τους ΤΕΑτζήδες των μετεμφυλιακών χρόνων, τους χωροφύλακες της χούντας και εν ολίγοις όλα τα μαντρόσκυλα της εξουσίας.

Tα λουλούδια του μπαξέ…

Κι αυτοί ήταν οι ευγενικοί του χαρακτηρισμοί που συνοδεύονταν από απαξιωτικό χαμόγελο βαθιάς περιφρόνησης.