Ματωμένη γραμμή

 

Τα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» για τα εργατικά «ατυχήματα» την τελευταία 20ετία είναι αποκαλυπτικά, με τουλάχιστον έναν εργάτη να χάνει τη ζωή του κάθε τρεις μέρες και 19 εργάτες να τραυματίζονται καθημερινά από τα εργοδοτικά εγκλήματα. Τα 20 αυτά χρόνια άλλαξαν όλων των ειδών οι κυβερνήσεις: Σοσιαλδημοκρατικές, «αριστερές», «νεοφιλελεύθερες», αυτοδύναμες και συνεργασίας. Ολες τους υπηρέτησαν «με το καρότο και το μαστίγιο» τους «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, είτε πρόκειται για την είσοδο στην ΟΝΕ, όπου ο λαός θα έτρωγε με χρυσά κουτάλια, είτε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το ξεπέρασμα μετά της καπιταλιστικής κρίσης, μέχρι τη σημερινή «μεγάλη ιδέα» της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ολα αυτά τα χρόνια δοκιμάστηκαν και χρεοκόπησαν οι κάθε είδους υποσχέσεις και αυταπάτες για έναν «καλύτερο», «ανθρωπινότερο» και «δικαιότερο» τάχα καπιταλισμό, όπου τα εργατικά δικαιώματα θα διευρύνονταν παράλληλα με την ανάπτυξη της κερδοφορίας. Ετσι και με τα εργατικά «ατυχήματα»: Είκοσι και πλέον χρόνια, σε καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση, η ίδια «ματωμένη» γραμμή για τα κέρδη των αφεντικών. Σήμερα, που οι δυνατότητες για μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων είναι μεγαλύτερες από ποτέ, γίνονται πιο ξεδιάντροπα και χτυπητά τα εργοδοτικά εγκλήματα από την εντατικοποίηση, την ελαστικοποίηση, την έλλειψη μέτρων που θεωρούνται κόστος, την ώρα μάλιστα που η καπιταλιστική κερδοφορία εκτινάχθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Γίνεται όμως ταυτόχρονα πιο ορατή από ποτέ και η πραγματική διέξοδος για τους εργαζόμενους, που θα κριθεί στους χώρους δουλειάς, στην οργανωμένη σύγκρουση με την εργοδοσία και το καπιταλιστικό κέρδος, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τον βραχνά του, με τις λαϊκές ανάγκες στο επίκεντρο της παραγωγής.

Εκτός από την πανδημία κίνδυνο για τη ζωή αποτελούν τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι εργαζομένων στους χώρους δουλειάς (VIDEO)

 

 

 

Είναι φανερό ότι η αναζωπύρωση της πανδημίας και το ζήτημα του αναγκαίου εμβολιασμού που καθυστερεί, είναι γιατί από τη μία ο εμβολιασμός γίνεται στην πραγματικότητα μέσο εκβιασμού, διαχωρισμού, διάκρισης, χωρίς να δίνεται όλο το αναγκαίο βάρος στην ενημέρωση των πολιτών και του λαού, και από την άλλη γιατί αποτελεί εμπέδωση της αποκλειστικότητας της "ατομικής ευθύνης", τόνισε ο Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας το πρωί της Κυριακής σε εκπομπή της ΕΡΤ-1 για την πανδημία.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά η πυξίδα δείχνει σταθερά απέναντι στους λαούς

 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ - ΜΕΡΚΕΛ

Eurokinissi

Να μην επιστρέψουμε «σε κακές συνήθειες» και να μην ξεχάσουμε τη «δημοσιονομική σταθερότητα», ήταν η επισήμανση του Κυρ. Μητσοτάκη στις κοινές του δηλώσεις με την Αγκελα Μέρκελ, στην τελευταία της επίσημη επίσκεψη στη χώρα ως καγκελάριος της Γερμανίας, την Παρασκευή.

Ο πρωθυπουργός έστειλε έτσι μήνυμα προς ΕΕ και «αγορές» ότι το κοινό πρόγραμμα όλων των κυβερνήσεων για την πολιτική στήριξης των επενδυτικών σχεδίων των επιχειρηματικών ομίλων είναι «απαράβατο» και για τη δική του κυβέρνηση, φτάνοντας άλλωστε να χαρακτηρίζει τα μνημόνια «κοινοτική αλληλεγγύη» και την εφαρμογή τους «αληθινό πατριωτισμό», που «βγήκε στο τέλος νικητής».

Χαρακτηριστικά, σε σχέση με τη συζήτηση εντός της ΕΕ για αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας τόνισε ότι χρειάζονται «περισσότεροι πόροι για επενδύσεις», δείχνοντας και με αυτήν την ευκαιρία ότι κεντρικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η προικοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων με εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, που και πάλι θα φορτωθούν στους λαούς με το «υπερμνημόνιο» του Ταμείου Ανάκαμψης και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ανέφερε εξάλλου ότι αναμένει μεν να γίνουν αλλαγές στους πολύ αυστηρούς κανόνες του Συμφώνου, αλλά παράλληλα «δεν θα ξεχάσουμε τι σημαίνει δημοσιονομική σταθερότητα» και οι όποιες αλλαγές «δεν θα είναι άδεια για επιστροφή σε κακές συνήθειες», ενώ αναφερόμενος στο δημόσιο χρέος επεσήμανε ότι η «αξιοπιστία» της χώρας «θα δοκιμάζεται συνέχεια» στις «αγορές» και ότι χρειάζεται να επιδεικνύονται πρωτογενή πλεονάσματα.