Ένα κείμενο του ΑΠΤ*
Ήταν
12 τ’ Απρίλη του 1947. Μέρες Πάσχα. Ο λαός μας ανηφορίζει το δικό του
γολγοθά, μέσα στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Μετά την απελευθέρωση από
την κτηνώδη ναζιστική κατοχή, ο ηρωικός αγώνας του λαού μας για
ανεξαρτησία, λαοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη παραμένει ανεκπλήρωτος.
Οι νέοι δυνάστες, οι αδίστακτοι αποικιοκράτες Εγγλέζοι κι ακολούθως οι
Αμερικανοί ληστές και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, σφίγγουν αλύπητα τη
θηλιά της καταπίεσης. Η ξενόδουλη άρχουσα τάξη, που στη διάρκεια της
κατοχής είχε λιποτακτήσει στο εξωτερικό, επανακάμπτει και σε συνεργασία
με πρώην δοσίλογους, νεόπλουτους μαυραγορίτες και υποτελείς πολιτικούς,
παίρνει τα ηνία και συγκροτεί την αντιλαϊκή εξουσία της βασισμένη στην
ξένη υποστήριξη. Τα καλύτερα παλικάρια του λαού μας οι γενναίοι
εαμοελασίτες και οι ανταρτοεπονίτες, ο ανθός της ελληνικής νεολαίας,
αυτοί που όλη την προηγούμενη περίοδο της κατοχής, έδωσαν αίμα και ψυχή
για τη λευτεριά και για ιδανικά κι αξίες πανανθρώπινες, τώρα διώκονται,
φυλακίζονται, βασανίζονται και δολοφονούνται από το κράτος της
αντίδρασης και τις συνεργαζόμενες με αυτό φασιστικές συμμορίες των
κεφαλοκυνηγών που αλωνίζουν αποθρασυμένοι στην ύπαιθρο. (Μπορείτε να
δείτε τα όργια της “εθνικοφροσύνης” και στην Ευρυτανία στις σελίδες του “evrytan.gr”). Οι αγωνιστές του
ηρωικού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, προδομένοι από την κατάπτυστη συμφωνία της Βάρκιζας,
πετσοκόβονται ανυπεράσπιστοι από τη μαύρη αντίδραση. Ιδού και ο
απολογισμός της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας στην
πρώτη μετα-βαρκιζιανή περίοδο: 1289
δολοφονημένοι αγωνιστές, 509 απόπειρες φόνων, 165 βιασμοί γυναικών,
31.632 βασανισθέντες, 84.931 παράνομα συλληφθέντες, 100.000 ύπό
καταδίωξη, 18.767 λεηλασίες και εμπρησμοί σπιτιών, 677 πυρπολημένα
αντιστασιακά τυπογραφεία και λέσχες των ΕΑΜ-ΕΠΟΝ. Τα όρια της αντοχής του λαού δοκιμάζονται σκληρά.