Το ατσάλι δένεται στη μεγάλη φωτιά και στο δυνατό ψύχος. Τότε γίνεται δυνατό και τίποτα δεν φοβάται. Έτσι ατσαλώθηκε και η δική μας γενιά και έμαθε να μην παραδίδεται!
Νικολάϊ Οστρόφσκι
EΠIKOIΝΩΝΙΑ drasistooraiokastro@gmail.com
Στους ρυθμούς του «Μικρού Τυμπανιστή» μέλη της ΚΝΕ
είπαν το μεσημέρι της Κυριακής στο Σύνταγμα, τα κάλαντα για την
Παλαιστίνη, με τον κόσμο ν' ανταποκρίνεται θετικά και να χειροκροτά,
εκφράζοντας και με αυτό τον τρόπο την αλληλεγγύη του στο λαό της
Παλαιστίνης και τα παιδιά του που δολοφονούνται από το κράτος του Ισραήλ
και τους συμμάχους του, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και ελληνική κυβέρνηση.
Είχα ακούσει τον αείμνηστο Γιάννη Σκαρίμπα να λέει:
«Ένας άνθρωπος βλάκας είναι απλά ένας βλάκας, ένας ιστορικός βλάκας, είναι βλάκας με πτυχίο!!»
Μου
θύμισαν το Γιάννη Σκαρίμπα όλοι αυτοί οι παρελαύνοντες αναλυτές των
κεντρικών μέσων ενημέρωσης. Δεν είναι ιστορικοί, αλλά καμώνονται πως
ξέρουν και από ιστορία. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να μην έχουν ούτε
πτυχίο! Η πιο σημαντική περγαμηνή τους είναι το ότι είναι υπηρέτες του
συστήματος, γι’ αυτό τους δίνεται απλόχερα το βήμα και πασχίζουν μετά
μανίας να μας πείσουν πως είμαστε στην σωστή πλευρά της ιστορίας.
Προσπαθεί ο Κος Γεωπολιτικός Αναλυτής
να μας πείσει πως είναι σωστή η απόφαση να στείλουμε φρεγάτα στον Κόλπο
του Άντεν. Και επιχειρηματολογεί λέγοντας: «τα πλοία ελληνικής
σημαίας θεωρούνται κυριαρχία, θεωρούνται έδαφος Ελλάδος. Όταν λοιπόν
ελληνικό έδαφος απειλείται άμεσα με βλήματα και με μεγάλη πιθανότητα να
χτυπηθούν, δεν μπορούμε να πούμε ότι δίνουμε το δικαίωμα της αυτοάμυνας
σε άλλη χώρα για να μας καλύψει. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι και τα πλοία
των άλλων χωρών θα έχουν σε προτεραιότητα τα πλοία των δικών τους χωρών.
Συνεπώς έχουμε την υποχρέωση να μετέχουμε σε αυτή την πολυεθνική δύναμη
αν πραγματικά θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την απειλή για την παγκόσμια
ειρήνη και οικονομία».
Η αλήθεια είναι ότι έχω συνηθίσει να μου στέλνουν γράμματα.
Ποτέ δεν είμαι εγώ ο αποστολέας. Αλλά αυτή τη φορά θα γίνει μία
εξαίρεση. Μια εξαίρεση που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια, μα τι
λέω, εδώ και αιώνες… Έχω όμως κι εγώ μια καλή δικαιολογία. Σχεδόν
πίστεψα πως υπάρχω και παρασύρθηκα, εν ολίγοις κυριεύτηκα από αλαζονεία.
Είναι όμως καιρός να λέγονται αλήθειες.
Κινούμαι μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας.
Δεν υπάρχω, παρά μόνο όταν με κατασκευάζετε. Αλλά ακόμα και ως
κατασκευή, πάλι ανύπαρκτός είμαι. Και αυτό γιατί δεν είμαι ύλη. Είμαι το
αποτέλεσμα ικανών και αναγκαίων υλικών προϋποθέσεων. Επομένως είμαι μια κατάσταση.
Ως κατάσταση βρίσκομαι εκεί
που οι γονείς ανοίγουν την πόρτα το πρωί και έχουν μια δουλειά για να
πάνε. Εκεί που οι γέροντες ανταμείβονται για τους κόπους μιας ζωής. Εκεί
που τρέχουν και φωνάζουν χαρούμενα και χορτασμένα παιδιά. Αυτές είναι ο
υλικές προϋποθέσεις της υποτιθέμενης υπάρξής μου.
Για να είμαι ειλικρινής ούτε που
θυμάμαι καλά – καλά πότε ακριβώς με κατασκεύασαν. Κάποτε ήμουν ένας
αδύνατος και μελαμψός ορθόδοξος άγιος που γύριζα τον κόσμο για να
συντρέχω τους φτωχούς. Μετά με πάχυναν, μου έφτιαξαν ροδαλά μάγουλα, μου
φόρεσαν άσπρα γένια και με έβαλαν πάνω σε ένα έλκηθρο. Πάντως αυτό το
στυλ χρωματικά ταιριάζει πολύ με την Κόκα – Κόλα, η οποία δεν ξεχνάει
ποτέ να με λανσάρει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες.
ΠΛΟΥΣΙΟ ΑΠΟ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ 2023 - ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ 2024
Μια
χρονιά γεμάτη αγώνες, μεγάλους και μικρούς, ήταν το 2023. Αγώνες που
έβγαλαν στο προσκήνιο δίκαιες διεκδικήσεις, που έδωσαν απάντηση στη
μοιρολατρία και στην αναμονή που καλλιεργούν η άρχουσα τάξη και τα
κόμματά της. Που ανέδειξαν σημαντικές δυνατότητες για τον συντονισμό του
αγωνιστικού βηματισμού ανάμεσα σε εκατοντάδες συνδικάτα σε όλη τη χώρα,
ειδικά μπροστά σε μεγάλους σταθμούς και με αφορμή γεγονότα που
συγκλόνισαν τον λαό, όπως το έγκλημα στα Τέμπη, η απεργιακή απάντηση στο
νομοσχέδιο - έκτρωμα του υπουργείου Εργασίας κ.ά.
Αγώνες στους
οποίους αποτυπώθηκε το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, της
πολιτικής του κέρδους, με χιλιάδες εργαζόμενους να «ακουμπούν» στα
σωματεία τους, να ενώνουν τις φωνές τους σημαδεύοντας τον πραγματικό
ένοχο.
Το 2024 ξεκινά λοιπόν με πολύτιμη παρακαταθήκη τη δράση του
εργατικού κινήματος, την πάλη των εκατοντάδων συνδικάτων, των χιλιάδων
εργατοϋπαλλήλων, των φτωχών βιοπαλαιστών της πόλης και της υπαίθρου που
διεκδικούν για τις δικές τους ανάγκες κόντρα στα κέρδη των λίγων.
Καλούς
αγώνες, λοιπόν, και πάντα με το κεφάλι ψηλά, για να ανασάνει ο λαός,
για να μαζέψει δυνάμεις να οργανώσει την αντεπίθεσή του.
Γενάρης
Απεργούν για τα εργατικά «ατυχήματα» οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ
15 Γενάρη:
Τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ διοργανώνουν σύσκεψη Σωματείων, Εργατικών
Κέντρων, Ομοσπονδιών, μαζικών φορέων, προκειμένου να ενημερώσουν πλατιά
τόσο για τη διαλυτική κατάσταση που έχει διαμορφώσει η πολιτική της
κυβέρνησης, όσο και για τις προτάσεις τους για την επαναλειτουργία της
επιχείρησης και την περαιτέρω ανάπτυξή της προς όφελος των εργαζομένων
και του λαού. «Αδέρφια της ΛΑΡΚΟ, είμαστε μαζί σας. Σάρκα από τη σάρκα σας, ψυχή από την ψυχή σας»:
Το μήνυμα αυτό στέλνουν εκατοντάδες εργαζόμενοι που ανταποκρίνονται στο
κάλεσμα και συμμετέχουν μαζικά στη σύσκεψη, εκφράζοντας την αλληλεγγύη
τους και δηλώνοντας ότι θα συνεχίσουν να στέκονται στο πλευρό τους,
όποτε και όπου χρειαστεί, στον δίκαιο αγώνα που δίνουν για τις εργασίες
και τα σπίτια τους, για να καπνίσει ξανά το καμίνι της ΛΑΡΚΟ.