Πρέπει να παραδεχτούμε ότι στον καπιταλισμό υπάρχει ελευθερία.
Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Για παράδειγμα τώρα στην Ελλάδα...
Το πρωί στην εκπομπή της Π.Τσαπανίδου ο Αδωνις:
"Εαν πούμε οτι πρόκειται να λάβουμε τώρα Χ μέτρα, στην περίπτωση που δεν εκλεγεί πρόεδρος και πάμε σε εκλογές, θα ληφθούν 3Χ μέτρα. Δηλαδή τριπλάσια..."
Σφίγγεται λίγο η καρδιά σου, το κλείνεις ή αλλάζεις κανάλι ή ανοίγεις τις ειδήσεις της Google.
Σ.Βούλτεψη- κυβερνητική εκπρόσωπος: "Εαν πάμε σε εκλογές θα έχουμε πιστωτικό γεγονός!" Ωχ!! Πάει και το στομάχι.
Φαρμακείο για αντιόξινα κι ανοίγεις ραδιόφωνο:
Γκ.Χαρδούβελης-ΥΠΟΙΚ:"Θα επανέλθει το Grexit(η Ελλάδα θα πεταχτεί έξω από την ..."Ευρώπη"), αν δεν εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας"
Παναγία μου σκέφτεσαι. Θα μας στείλουν στην Αφρική. Και καλά ναναι νότια ή Ανατολικά, ...αν είναι Δ.Αφρική; Θα πάθουμε Έμπολα... Οχι με τίποτα.... Καλύτερα τελείως χάλια παρά εντελώς τραγικά...
Τα κλείνεις όλα.
Ανοίγεις εφημερίδα.
"Οι δημοσκοπήσεις" λένε, "δείχνουν ότι πάνω από τους μισούς Ελληνες δεν θέλουν εκλογές τώρα"
Τι τώρα; Ποτέ! Ποτέ των ποτών.
Πρέπει πάντως να παραδεχτούμε ότι στον καπιταλισμό υπάρχει ελευθερία.
Μπορεί να μην έχεις ψωμί να φας, να αρρωσταίνεις και να πεθαίνεις στο δρόμο, αλλά μπορείς ελεύθερα να εκφράσεις τη γνώμη σου.
Ελεύθερα...
Εχεις επιλογή ρε παιδί μου. Ανάμεσα στο χάλια και το τελείως χάλια. Έστω...
Κι ούτε να τρέχεις στα συνδικάτα, ούτε να παίρνεις τη ζωή σου την ασήκωτη στα χέρια σου, ούτε τίποτα. Για τέτοια είμαστε τωρα;
Απλά και εύκολα κάθε 4 χρόνια. Ή όποτε...
Τελικά μάλλον έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι ο καπιταλισμός έχει ακόμα πολλά να προσφέρει.
Όνειρα, φαντασιώσεις, ψευδαισθήσεις..., ωραία πράγματα.
Τα άλλα θα τα βρούμε. Ας μη σκεφτόμαστε μόνο υλιστικά ρε γαμώ το.
Πρώτα απ'όλα να έχουμε την ησυχία μας. Αυτό είναι το πιο σπουδαίο!
Άκουσα άλλωστε από τον κ.Παππά του ΣΥΡΙΖΑ ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη ομαλότητας και δημοκρατικής διεξόδου κλπ...".
Σωστά, η ομαλότητα πάνω απ'όλα!
Την επαναστατική συνείδηση θά την φτιάξουμε αργότερα. Έχουμε καιρό.
Σιγά- σιγά.
Κι ύστερα όπως το άκουσα είναι και ευέλικτοι, ανοιχτοί σε συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ, που ήταν μνημονιακή αλλά τώρα άλλαξε κι είναι καλή και αντιμνημονιακή, και επίσης δε μου φάνηκε να απορρίπτει εντελώς και το ΠΑΣΟΚ. Είπε ότι ...δεν νομίζει, αλλά που ξέρεις.
Υπεύθυνα, ρεαλιστικά και σοβαρά πράγματα. Όλοι μαζί!
Ήταν κι εκείνο το χθεσινό πρωτοσέλιδο που είδα στα ΝΕΑ: "Μπορεί να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ";
Αλλάζει μωρέ ο αλλαγμένος;
Υπάρχουν και χειρότερα...
ΥΓ: Κάθε λίγο μου έρχεται στο μυαλό κάτι που είχε πεί πριν λίγο καιρό ο Θ.Παφίλης:
"Απόδειξη ότι αυτό το σύστημα τέλειωσε, χρεοκόπησε, είναι ότι πλέον δεν τάζει"!
Πραγματικά, τι τάζει ο καπιταλισμός; Τι υπόσχεται; Το χάλια απέναντι στο τελείως χάλια;
Κι εμείς τι κάνουμε;
Τι κόσμο άραγε ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας; Τι σόι γέφυρα γινόμαστε και για ποιο αύριο;
