Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Κανείς δεν φοβάται τον Ρουβίκωνα


 

Η αστική τάξη δεν φοβάται τον Ρουβίκωνα. Η αστική τάξη δεν φοβάται οτιδήποτε μοιάζει του Ρουβίκωνα. Ωστόσο η ψευδής κατασκευή δεσποζόντων αντιπάλων αποτελεί ένα οικείο παιχνίδι για τις καπιταλιστικές ελίτ. Με τον ίδιο τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιήθηκε ως  ανατρεπτική αριστερά, ο Ρουβίκωνας στοχοποιείται ως αντικαπιταλιστική αριστερά. Το στρίμωγμα ιστορικών αποκρυσταλλώσεων –που ακόμη προκαλούν τρόμο-  όπως ο κομμουνισμός ή ακόμη και η αναρχία σε κουφάρια που δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος των συμβολών που υποτίθεται ότι εκφράζουν, δεν συνιστά παρά την κίβδηλη αναγνώριση του απόλυτου εχθρού στην μορφή μιας απόλυτης φάρσας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση.

ΝΑΤΟΪΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΗ ΣΟΥΔΑ Διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στους σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ


Ναύτες του αμερικάνικου αντιτορπιλικού «USS Donald Cook» εκπαιδεύονται στο ΚΕΝΑΠ στη Σούδα (φωτ. αρχείου)
Ναύτες του αμερικάνικου αντιτορπιλικού «USS Donald Cook» εκπαιδεύονται στο ΚΕΝΑΠ στη Σούδα (φωτ. αρχείου)
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του κομβικού ρόλου που σπεύδουν να αναλάβουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στην υλοποίηση κρίσιμων, επικίνδυνων για το λαό, ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ευρωατλαντικού άξονα (ειδικά για τον καλύτερο συντονισμό του σε μια σειρά από ζητήματα εν μέσω οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων), αποτελεί η δράση του ΝΑΤΟικού Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στη Σούδα, το οποίο αυτό το διάστημα, πέρα από τις όποιες άλλες δραστηριότητές του, έχει μπει στα γεμάτα για το 2ο ετήσιο Συνέδριό του σχετικά με τη «Θαλάσσια Κυβερνο-ασφάλεια και Κυβερνο-άμυνα» («Maritime Cyber Security and Cyber Defense»). Πρόκειται για δραστηριότητα που υπηρετεί τους στόχους αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης μέσα στο ευρωατλαντικό πλαίσιο.

Χάρι Τρούμαν: Ένας εγκληματίας πολέμου στο κέντρο της Αθήνας



 

Χάρι Τρούμαν: Ένας εγκληματίας πολέμου στο κέντρο της Αθήνας


Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Εχρησιμοποιήσαμεν την ατομικήν βόμβαν διά να συντομεύσωμεν τον πόλεμον… Θα τη χρησιμοιήσωμεν και πάλιν. Μόνο η συνθηκολόγησις της Ιαπωνίας θα μας σταματήση. Τους ώμους μας βαραίνει τεραστία ευθύνη. Ευχαριστούμεν τον θεόν, διότι είμεθα εμείς, και όχι ο εχθρός, που τη φέρομεν. Και παρακαλούμεν τον θεόν, να μας φωτίση εις τη χρήσιν του οργάνου αυτού συμφώνως προς τας βουλήσεις του». Με αυτά τα κυνικά λόγια έκλεινε το ραδιοφωνικό του μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό στις 9 Αυγούστου 1945, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Λίγες ώρες πριν, με δική του εντολή, ολοκληρώνονταν το πλέον ειδεχθές μαζικό έγκλημα του 20ου αιώνα: το Ναγκασάκι είχε μετατραπεί σε στάχτη και ερείπια από τη ρίψη της ατομικής βόμβας πλουτωνίου ενώ, τρεις μόλις μέρες πριν, στις 6 Αυγούστου, η βόμβα τύπου ουρανίου-235 είχε κυριολεκτικά ισοπεδώσει την πόλη της Χιροσίμα. 

ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ Νομιμοποιεί την εργασιακή ζούγκλα στο όνομα της... προστασίας των εργαζομένων


Στιγμιότυπο από πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
Στιγμιότυπο από πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
Περιγράφοντας την πραγματικότητα που από χρόνια έχει διαμορφωθεί σε βάρος των εργαζομένων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έρχεται με έκθεσή του να τη νομιμοποιήσει, προτάσσοντας μάλιστα υποκριτικά την προστασία των εργαζομένων!Σε έκθεση που ενέκρινε στις αρχές του Ιούνη σχετικά με τις «συνθήκες εργασίας και την επισφαλή απασχόληση», το Ευρωκοινοβούλιο υποκλίνεται στη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, προχωρώντας σε παραδοχές, όπως ότι «αυξάνεται η τάση για μη τυποποιημένες, άτυπες μορφές εργασίας», για να υποδείξει την ανάγκη «αποτελεσματικών πολιτικών που να καλύπτουν τις διάφορες μορφές απασχόλησης και να προστατεύουν επαρκώς τους εργαζόμενους».